بالاخره در روز ۲۱ بهمن ماه یک روز قبل از سالگرد انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران جلسه یا کنفرانس موسوم به همبستگی در دانشگاه جورج تاون برگزار شد ، همان طور که در قبل اعلام شده بود شرکت کنندگان در این جلسه که بشکل حضوری شرکت داشتند شامل حامد اسماعیلیون ، مسیح علینژاد ، نازنین بنیادی و رضا پهلوی بودند ، چهار نفر دیگر که شامل علی کریمی و گلشیفته فراهانی و شیرین عبادی و عبدالله مهتدی بودند بشکل ویدئو کنفرانس پیام خود را ارسال کردند
بیانیه اولیه توسط مسیح علینژاد خوانده شد که متمرکز بر سرنگونی رژیم با تشویق به اتحاد مردم و همبستگی بین گروه ها و افراد بود و می توان گفت بیش از هرچیز یک بیانیه تهییجی تبلیغی بود ،
مطلبی که بطور واضح در آن بیانیه و همچنین سخنان افراد شرکت کننده در این جلسه به چشم می‌خورد نوعی دیدگاه پوپولیستی بود که با خواست سلبی سرنگونی حکومت مطرح شد ، هیچ چشم انداز روشنی از آینده و نوع نظام مورد نظر مطرح نبود و آنرا به بعد از سرنگونی موکول میکردند ، بنوعی همان دیدگاه همه باهمی که معمولا توسط جریانات راست و پوپو لیست مطرح میشود در این جلسه حکمفرما بود ،عنوان شد که بیانیه توسط افرادی از داخل کشور تهیه و برای این گروه ارسال شده است ، و بدین نحو کوشیدند اعتبار آنرا بالا ببرند حال اینکه این حرف تا چه حد درست است و چه کسانی در تدوین آن در پشت پرده بوده اند مورد سوال است ،
مطلب مهم و جالب نوع این ائتلاف است که تنها بر اساس خواست سرنگونی رژیم شکل گرفته ، و حتی برنامه چگونگی دستیابی به آنرا مطرح نکرده و آنرا موکول به آینده نمودند. آنها بدون داشتن برنامه مشخص در کنار هم قرار گرفته اند و به زعم خود تلاش دارند که منشوری را در آینده تدوین نمایند که در آن خواست ملت و خواسته های دیگر ملیتها و .. مطرح باشد ، بنظر میرسد که باید دید در تدوین آن برنامه چه مسائلی پیش خواهد آمد ، گرچه اکثر کسانی که در این ائتلاف شرکت کرده اند جز مهتدی و رضا پهلوی، همه جزو فعالان مدنی و حقوق بشری و ورزشی و سلبریتی هستند که آنچنان دارای دیدگاه سیاسی و تجربه آن نیستند و مسلما آنچنان تاثیری در تدوین آن نخواهند داشت و عمدتا دنباله رو دیگر افراد و بویژه مهتدی و رضا پهلوی خواهند بود ، اینکه اختلاف نظرات آنها تا چه حد مهم باشد و تاثیرش را در منشور آنها نشان دهد بدلیل اینکه گفته میشود با مشورت و همکاری جمعی از حقوق دانان و سیاسیون داخل و خارج کشور خواهد بود روشن نیست ،
با نگاهی به بعضی اظهار نظرات از طرف این جمع میتوان از هم اکنون اختلاف نظرات را دید که مطمئنا در آینده بروز بیشتری هم خواهد داشت ، مثلا در گفته گلشیفته ضمن مسکوت خواستن بحث نوع نظام بر روی غیر متمرکز بودن آن تاکید شد و این در بحث رضا پهلوی که بشکلی ضمنی مخالفتش را در رابطه با عدم تمرکز حکومت ابراز کرد نمایان بود ، مطلبی که مسلم است این افراد از مدتها قبل بر روی این پروژه کار کرده بودند و چه بسا پروژه وکالت به رضا پهلوی در راستای نوعی برتری جویی در این ائتلاف بوده باشد که پروژه ای شکست خورده است و دیدیم در آن جلسه همه از نوعی همسانی و برابری در ظاهر برخوردار بودند ، گرچه از هم اکنون سلطنت طلب ها میکوشند جایگاه ویژه ای به پهلوی در این جمع بدهند و تا حدی برابر دانستن وی با دیگر شرکت کنندگان برایشان قابل هضم نیست و مهمتر اینکه باید ببینیم خود رضا پهلوی در اینمورد چه فکر می کند و آیا قصد رهبری این ائتلاف را دارد یا خیر ، ولی تاکید گفته های بعضی از شرکت کنندگان مثل گلشیفته بر خرد جمعی تاحدی این موضوع را به چالش میکشد ، گرچه رضا پهلوی سعی داشت با مثال اتوبوسی آنرا بنوعی تلقین کند که خود راننده اتوبوس است و هرکه دوست دارد میتواند سوار آن شود و بنوعی اتوبوس و خود را مرکز همگرایی دانسته و شرکت دیگران را در ائتلاف نه مشارکت در تدوین یک برنامه جامع که پذیرش برنامه اتوبوس خود و موئتلفین قلمداد میکرد .
مطلبی که اهداف پشت پرده این ائتلاف را برملا می کند را میتوانستیم در صحبت های مسیح علینژاد درک کنیم و آن خواست رهبران اروپایی برای معرفی اپوزیسیون و رهبران آن بعنوان طرف های مذاکره برای آینده ایران است ، اینجاست که باید حساسیت جریانهای ملی و دموکرات و چپ را برانگیزد که این بدنبال همان پروژه آلترناتیو سازی و رهبری سازی در خارج کشور است ، که قبلا هشدار آن بارها داده شده بود . بدون شک این رهبری سازی بدون خواست و شرکت عناصری از داخل کشور که بیشتر متعلق به جریانات راست هستند و بشکلی ضمنی بعضی از آنها مثل مجید توکلی و حسین رونقی نامشان برده شد ، نمیباشد ، و البته نباید از موضع اخیر موسوی غافل بود که گرچه این پروژه قبل از مواضع موسوی در جریان ساخت بوده ولی بیانیه وی و حمایت بسیاری از جریانهای سیاسی مختلف چه شخصیت ها و چه احزاب و سازمانهای سیاسی همچون حزب چپ ایران و جبهه ملی از آن باعث تعجیل این عده برای اعلام ائتلاف گردید و ما شاهدیم ائتلافی خلاف روند معمولی ائتلاف ها که حول برنامه مشخص و منشوری مشخص شکل میگیرد اعلام‌میشود ، شاید بنوعی بتوان گفت پیشدستی و فرار به جلو جریانات راست برای مقابله با آلتر ناتیو داخلی باشد ، از اینرو من فکر می کنم جریانات چپ و ملی و دموکرات باید هرچه بیشتر سعی کنند که با حمایت از بیانیه موسوی و تقویت مواضع کنشگران داخلی در مقابل ترفند آلترناتیو سازی و رهبر سازی اینچنینی در خارج کشور بایستند ، در این جلسه وقتی در مورد بیانیه موسوی سوال شد ، شاهد برخورد دوگانه ای بودیم از یکطرف بدلیل اهمیت آن بیانیه و حمایت گسترده از آن که با سانسور خبری رسانه های وابسته روبرو بوده است ، شرکت کنندگان بویژه رضا پهلوی و مسیح علینژاد که احساس میشود در کانون این ائتلاف باشند مجبوربودنداز آن استقبال کنند ولی استقبال مشروط و بلافاصله گذشته موسوی و شرکت او را در حکومت مطرح و خواهان کمیته تحقیق برای رسیدگی به اعمال وی شدند ، آنها سعی کردند با زبان بی زبانی اقدام موسوی را به چالش بکشند ولی با یک برخورد از قبل فکر شده طوری نشان دادند که ما از هرمطلبی که ریزش حکومت را سبب شود استقبال می کنیم ، بنظرمن عمق مسیله را اینجا باید دید ، که باعث گردید برخلاف جریان معمول ائتلاف ها ، ائتلافی بدون داشتن برنامه و موکول کردن آن به آینده اعلام شود ،
با هر نیتی ، در این مقطع خاص این جلسه برگزار شده باشد که میتوان دلائلی چون تحت شعاع قرار دادن مراسم ۲۲ بهمن و مهمتر بی اهمیت کردن بیانیه موسوی باشد را در نظر بگیریم ، ولی همسان شدن پهلوی با دیگران و حتی مطرح کردن اینکه ادعای رهبری ندارند ، فارغ از اینکه صادقانه باشد یا نه ، شاهد تقلیل جایگاه وی هستیم ، گرچه سلطنت طلبان و طرفداران وی سعی می کنند همچنان او را برتر از دیگران بدانند ولی واقعیت جلسه خلاف این بود و حتی دیگر اعضا ائتلاف از گفتن لفظ شاهزاده هم ابا میکردند و این خود شاید نکته مثبت این جلسه بود که او در جایگاه و موقعیتی همچون علی کریمی و گلشیفته و .. دیگران برخوردار بود و البته باید منتظر آینده و واکنش ها و تحلیل های دیگر بود تا بتوانیم وزن واقعی این موضوع را سنجیده و ارزیابی درستی کنیم ولی مطلبی که مسلم است با توجه به تکثر و تنوع جریانات و ایده ها و خواسته های مختلف ، نمی توان همه را زیر یک سقف قرار داد مطمئنا در آینده شاهد شکل گیری بلوک های ائتلافی دیگر خواهیم بود ، از هم اکنون بسیاری برگرد بیانیه موسوی جمع شده اند و نیروهای چپ و دموکرات هم سعی دارند با گفتگو و تدوین منشور ائتلافی دیگر را سامان دهند .
سعید سعادت
افزودن دیدگاه جدید