زمزمە های کە در مورد قریب الوقوع بودن افزایش قیمت نان از چندی پیش شروع شدە بود بە وقوع پیوست و قیمت نان های سنتی رسما ٣٠ درصد افزایش دادە شد. البتە مانند دفعات قبل برای کاستن از اثرات آن و برای تست واکنش مردم نسبت بە آن خبر گران شدن نە از سوی مسئولین دولتی بلکە از طرف "بهنام اسماعیلی" رئیس نانوایان اردبیل اعلام شد.
رئیس اتحادیە نانوایان علت گرانی نان را افزایش هزینە های نانوایی ها در اثر افزایش قیمتها اعلام کرد و برای اینکە اهمیت قضیە را کم کند، افزود " مصرف‌کنندگان نان در یکسال گذشته با افزایش قیمت خودسرانه برخی نانوا‌ها افزایش پیدا کرده و موجب گلایه شهروندان شده بود".
افزایش رسمی قیمت نان در حالی انجام می شود کە دولت وعدە کاهش تورم و قیمتها در سال جاری را دادە بود و بە بهانە آن دستمزد اسمی کارگران را ٢٧ درصد و کارکنان دولت را ٢٠ درصد یعنی نصف نرخ رسمی تورم افزایش داد.
گرانی و تورم طی یک ماە و نیمی کە از سال جدید گذشتە بر خلاف وعدە دولت چنان شتاب گرفت کە مسئولین جرات انتشار آمار تورم راندارند. اما یکی از اعضای سابق شورای عالی کار هفتە گذشتە از افزایش ٣ میلیونی هزینە های زندگی طی ماە گذشتە و افزایش آن بە ٢١ میلیون تومان خبر داد.
قبل از گرانی نان قیمت تخم مرغ و مرغ، شکر، روغن و بسیاری از اقلام خوراکی دیگر بە شدت بالا رفتە بود.
دولت درماندە از کنترل تورم، عامل گرانی ها را صاحبان کسب و کار و تن ندادن بە قیمت های دستوری دولتی می داند. اما واقعیت این است کە سهم و نقش اصلی در افزایش هزینە ها بە عهدە دولت است، کە می خواهد بە زور و بە صورت دستوری از افزایش گرانیها جلوگیری کند.
خود دولت از یکسو مالیات، قیمت سوخت ارز، آرد و غیرە را بالا می برد تا هزینە های دستگاە سرکوب و دخالتهای ماجرا جویانە زیانبار و ابلهانە خود را تامین کند از سوی دیگر سوبسید ها را حذف و دستمزدها را پائین نگە می دارد و از صاحبان کسب و کار می خواهد، قیمت های کالاهایی را کە تولید و عرضە می کنند ثابت نگە دارند. این امری محال است و ناشندی و یاد آور سالهای پایانی رژیم سلطنتی، کە با تشکیل اتاق اصناف و وضع کردن جریمە و زندان و پائین نگە داشتن دستمزدها تلاش می کرد تورم و گرانی را مهار کند. همە ی رژیم های دیکتاتوری می خواهند، بحران هایی را کە خود خلق نمودەاند با زور حل کنند و این ممکن نیست و فقط بە گسترش اعتراضات اجتماعی و رادیکالیزە شدن روز افزون آنها تا حد تبدیل شدن بە انقلاب دامن می زند.
طاقت مردم از این وضعیت بدون چشم انداز طاق شدە است، اعتراضات و اعتصابات کم سابقە کارگران و زحمتکشان شاغل و بازنشستە کە بە صورت موج وار در کشور جریان دارد، پاسخی است بە این وضعیت. اکثر صاحبان کسب و کار نیز با اینکە می توانند با افزایش قیمت تولیدات و فروش کالاها تورم را جبران کنند بە هیچ وجە از وضعیت راضی نیستند. افزایش مداوم گرانی ها، خصوصا مسکن، دارو و نان کە منبع غذایی اصلی باقی ماندە برای اکثریت مردم است، بە خشم و اعتراض مردم خاصە مزدبگیران و تهی دستان دامن می زند و معترضین را بە هم نزدیک و همسو می کند و امکان پیروزی آنها بر حکومت را افزون می کند. زمانی کە دیگر چیزی برای از دست دادن باقی نماند با سرکوب و بگیر و ببند هم نمی شود جلوی رشد اعتراضات را گرفت.
افزودن دیدگاه جدید