محمد خاتمی رئیس جمهور اصلاح طلب پیشین و کسی کە همچنان خود را اصلاح طلب می خواند و در آرزوی اصلاح نظام اسلامی بسر می برد، اخیرا در واکنش بە بازگشت گشت ارشاد رفتار حکومت را "خود براندازانە" خواند و بهمین سبب از آن انتقاد نمود.
قبل از او نیز برخی از چهرەهای اصلاح طلب در واکنش بە سرکوب و کشتن مردم با همین عنوان از آن یاد کردە بودند. عدە ی دیگری نیز از اصلاح طلبان از الفاظی کە همین معنی را میداد استفادە کردە بودند.
در اوج اعتراضات خیابانی مبارزان جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی بە رغم شکافی کە بر سر سیاستهای راهبردی پیشین بین اصلاح طلبان بوجود آمد، جریان طرفدار خاتمی همچنان ولی با لحن محتاطانە تری از اندیشە های اصلاح طلبانە و اصلاح نظام از درون حمایت می کردند. اما در درون همین گروە نیز شکافهای بر سر تاکتیکها گذشتە و حال و نحوە برخورد با سیاستهای جنایتکارانە جناح حاکم شکل گرفت کە بازتاب آن بر سر شرکت و یا عدم شرکت در انتخابات آتی مجلس و همچنین تجدید سازمان رهبری و تعیین مشی تازە این جریان بود.
اینک نیز این جریان کە بە نظر می رسد در اثر افت موقت اعتراضات خیابانی جنبش انقلابی اندکی دوبارە جان گرفتە، و خود را حق بە جانب میپندارد، آمادگی نشان می دهد با قرار دادن اصلاح طلبی در برابر انقلاب خواهی، تا نقش ضد انقلاب را بازی کند. چندان دور از انتظار نیست اگر این جریان با نشان دادن یک گوشە چشم از سوی جریان حاکم دو بارە چشم بر جنایت تازە رژیم در یک سالە اخیر ببندد و تا شرکت در انتصاباتی کە از گذشتە متقلبانە تر و فرمایشی تر است، بە بهانە نجات "جمهوریت نظام" پیش برود.
استفادە از واژە "خود براندازی" از طرف خاتمی و برخی دیگر از همفکران او، در واقع بە نوعی انکار و رد جنبش انقلابی و مطالبات انقلابی آن از جملە براندازی رژیم شبە فاشیستی و جنایتکار حاکم بر کشور است. قدر مسلم آن است کە اگر اتفاق غیر مترقبەای تا زمان برگزاری انتصبات مجلس فرمایشی رخ ندهد، مفروض بە آنکە جریان حاکم جهت بازار گرمی راە را برای مشارکت عدە ی محدودی از اصلاح طلبان بی نام و نشان درانتصابات باز کند، ولی حاج آقا جنتی دبیر شورای نگهبان و سردار وحیدی وزیر کشور دم در وزارت کشور بە خدمت شان خواهند رسید. در واقع شرکت در چنین انتصاباتی کە قطعا با گستردە ترین تحریم های ٤٤ سال گذشتە مواجە خواهد شد، حکم انتحار سیاسی برای هر جریانی را دارد.
فارغ از این مسائل اما "خود براندازی"را می شود بە این هم کە مردم مایل بە بر انداختن نظام نیستند تعبیر کرد کە این خود نوعی دفاع از رژیم و چشم فروبستن بر جنایات آن می باشد. مردم از رژیم دینی عبور کردە و خواهان براندازی و جایگزین کردن یک نظام دمکراتیک سکولار بجای نظام دینی هستند و مایل نیستند پس از آن همە تجربە بد و پرهزینە کە از اصلاح طلبان در خاطرشان نقش بستە بار دیگر با ریسمان پوسیدە آنان بە تە چاە اصلاحاتی بروند کە دوران اش بسر آمدە است. اگر در خرداد ٧٦ و ٨٤ برای انجام اصلاحات دنبال اصلاح طلبان افتادند، حالا دیگر انتظارشان بسیار بالاتر رفتە و بە براندازی رژیم دینی رسیدە است. بازگشت اصلاح طلبان بە قدرت در شرایط امروزین یک رویای از دست رفتە است. اگر اصلاح طلبان در جستجوی آیندەای برای خود هستند بهتر است آن را در جدا کردن خرج و برج خود از حکومت دینی و ملحق شدن بە انقلاب زن، زندگی، آزادی بجویند. این رژیم بواسطە ماهیت ارتجاعی و سرکوبگرانە اش و نا سازگاری ذاتی اش با توسعە و ترقی و آزادی و مخالفت اکثریت بزرگ مردم با آن محکوم بە فناست و با تشدید سرکوب و ایجاد رعب و عملیات فاشیست مابانە برای مدت طولانی قادر بە حفظ بقای خود نیست.
افزودن دیدگاه جدید