ظهر روز چهارشنبه چهارم ماه اکتبر ۲۰۲۳ (۱۲ مهر ۱۴۰۲) رفیق گرامی کیومرث جهانزاد در بیمارستان سنت پِرُن پاریس درگذشت. او در هشتم مرداد ماه یک هزار سیصد و چهل یک خورشیدی در شهر سنندج زاده شد.
کیومرث در خانواده‌ای پر جمعیت و زحمتکش پرورش یافت و در همان سنین پائین به مبارزه علیه استبداد و بی عدالتی کشیده شد. با دامن گرفتن اعتراضات پیش از انقلاب، همراه برادران مبارزش در راهپیمائی‌ها و تظاهرات‌ها علیه حکومت استبدادی شاه مشارکت فعال داشت. در جریان جنگ ۲۴ روزه سنندج پس از انقلاب، با وجود سن کم همراه برادرانش در برابر تهاجم ارتش و سپاه پاسداران، که هنوز انسجامی نداشت، از شهر و دیار خود دفاع کرد. در جریان این حمله برادر بزرگش رفیق پرویز جهانزاد جان باخته و کیومرث از ناحیه پا تیر خورده و زخمی می شود. پس از ۲۸ مرداد و تسخیر شهر سنندج و سرکوب وحشیانه مردم کیومرث هم آواره می شود. کیومرث در تهران با سازمان فدائیان خلق مبارزه‌ی خود را ادامه می دهد. در جریان انشعاب، او فعالیت اش را با سازمان فدائیان پیرو بیانیه ۱۶ آذر تداوم می‌بخشد. در همین رابطه سال ۶۷ در تهران دستگیر و زیر وحشیانه‌ترین شکنجه ها قرار می‌گیرد. او مدت شش ماه را در انفرادی اوین، سپری کرده و شش ماه دیگر به بندهای عمومی فرستاده می شود. مدتی پس از آزادی به خارج از کشور آمده در پاریس به عنوان پناهنده‌ی سیاسی زندگی می‌کند. او در فرانسه عمدتا در نهادهای دموکراتیک فعالیت می‌کرد و با حزب چپ ایران رابطه‌ای دوستانه و صمیمانه داشت. دغدغه ذهنی‌اش نزدیکی نیروهای چپ به یکدیگر بود و در این راه برای وصل کردن گرایشات مختلف چپ به یکدیگر از هیچ تلاشی دریغ نمی‌ورزید. مدتی با انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران - پاریس همکاری می‌کرد. با شروع مبارزه جلیقه زردها در فرانسه به آن‌ها پیوست و در این عرصه بسیار فعال بود. در جریان کار مشترک با جلیقه زردها با فعالان جنبش سندیکائی فرانسه آشنا شد. همراه آن‌ها به مناطق مختلف فرانسه سفر می‌کرد و یک پای موثر فعالیت آن‌ها بود. این اواخر به رغم بیماری در برنامه‌های نیروهای چپ فرانسه هم شرکت می‌کرد.
در ارتباط با مبارزات سندیکایی با بخشی از جوانان ایرانی رادیکال چپ آشنا شد. این گروه که با گرایشات چپ رادیکال مانند حزب نوین ضد‌سر‌مایه‌داری فرانسه هم نزدیک بودند، بعدها با جمعی از زنان و فمینیست‌های ایرانی، گروهی به‌وجود آوردند که بعدها نام « روژا » را برای خود برگزیدند .در جریان جنبش انقلابی زن، زندگی و آزادی در عموم حرکات و راهپیمائی‌هائی که در دفاع از مبارزه مردم ایران برگزار می‌شد، حضور فعال داشت.
کیومرث تمام تلاش خود را کرد تا این جوانان را با نسل گذشته‌ی چپ ایران از جمله حزب چپ ایران آشنا کند. می‌گفت این جوانان نسبت به چپ‌های گذشته بدبین هستند. در ضمن مطرح می‌کرد که این‌ها اساسا اطلاعی از آن‌چه گذشته، ندارند.
رفیق عزیزما کیومرث جهانزاد انسانی شریف و آرام بود. آن‌گونه که می اندیشید، همانگونه عمل می‌کرد. حرف و عملش یکسان بود. او از دوستداران پاکباخته‌ی کارگران و زحمتکشان بود.
حزب چپ ایران یاد کیومرث عزیز را گرامی می‌دارد. به تلاش‌های صمیمانه‌ی او برای نزدیکی، اتحاد و وحدت نیروهای چپ به دیده احترام می‌نگرد. از این پس، جای اوٓ در حرکات ضد استبدادی و تبعیض ستیز خالی است، اما یاد او هم‌چون دیگر مبارزان راه آزادی از خاطر ما زدوده نمی‌شود. وجود پر تلاش و خستگی‌ناپذیر او فراموش نمی‌شود. ما از دست رفتن کیومرث عزیز را به دوستان و خویشان و به خانواده‌ی مبارز او تسلیت می‌گوئیم و خود را در این اندوه شریک می‌دانیم.
دفتر شورای مرکزی حزب چپ ایران
۱۵ مهر ۱۴۰۲ - ۷ اکتبر ۲۰۲۳
افزودن دیدگاه جدید