بهروز خلیقشهروندان به کانديداهای احزاب با اطمينان بيشتری برخورد می کنند. به اين دليل که اولا مواضع و اهداف نامزد حزبی مشخص تر و معین تر است، ثانیا افراد به نامزدهای حزبی بیشتر از نامزدهای منفرد اطمینان دارند زیرا نامزدهای منفرد پس از پیروزی در انتخابات به راحتی می توانند از اصول و مواضع خود عدول کنند در حالی که چنین امکانی، به راحتی برای نامزد حزبی وجود ندارد چرا که هر گونه روگردانی از آن اصول، به ضرر حزب منجر خواهد شد.
علی پورنقویشاید تنها عامل "سختی" که بنا برمنطق رابطۀ اکیدی بین آن و برنامه گری احزاب برقرار می شده است، توسعۀ اقتصادی باشد؛ با این تأکید که معیار توسعه، سرانه تولید ناخالص داخلی گرفته می شده است. توضیح رابطه هم چنین است: کشورهای ثروتمندتر گرایش بیشتری به سیستم حزبی برنامه ای و به طریق اولی احزاب برنامه ای دارند، زیرا امتیازات و خدمات کلینتالیستی وزن قابل توجهی برای شهروندان کشورهای ثروتمند ندارند، "مشاغل سایه و حمایتی" احزاب کلینتالیست هم با سطح متوسط تحصیلات شهروندان همخوانی چندانی ندارند.
پرويز نويدی: سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ـ طرفداران وحدت چپبهروز خليق: سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
احمد مرتضایی: حزب کومله کردستان ايران
فریدون کرمی: حزب دموکرات کردستان ايران
بیژن اقدسی«سازمان نوبنیاد» علاوه بر خواست‌ها و نیازهای مشترک و عمومی جامعه ایران، پیکار همهٔ طبقات، اقشار و گروه‌های اجتماعی تحت ستم طبقاتی، فرهنگی و اجتماعی را نمایندگی می‌کند. نیروی اجتماعی مادی و معنوی بالقوهٔ مورد نظر «سازمان نوبنیاد» برای تحقق دگرگونی‌های مورد نیاز جامعهٔ ایران همهٔ زحمت‌کشان و آفرینندگان نعم مادی و معنوی، روشن‌فکران آزادی‌خواه و دادپژوه و انبوه دانش‌آموران، دانش‌جویان و جوانان پویا و نوجوی ایران‌اند
سهراب مبشریيک نظام دمکراتيک، می تواند به درجات مختلف متمرکز يا غيرمتمرکز باشد، اما يک نظام استبدادی تنها می تواند بر اساس تمرکز دوام يابد.ديگر کمتر کسی است که منکر شود نظامی به شدت متمرکز، بحران زاست. نظام متمرکز، مردم را نسبت به قدرت مرکزی بدبين و از آن بيگانه می کند. پافشاری بر تمرکزگرايی نظام سياسی، همانند ترمز و مانعی عمل می کند که از آهنگ رشد سياسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می کاهد و نمی گذارد در ميان مردم، احساس «از خود دانستن» دولت که از شرايط بنيادين دمکراسی است، شکل گيرد.
بهزاد کریمیاکنون اما به نظر می رسد که ماهیت و حدود و ثغور اختلافات در جریان "راه کارگر" دارد از ورای چند نوشته اخیر رفقایی متعلق به این طیف روشن می شود. و این خوب است و کمک کننده به بلوغ فکری چپ ایران. من در زیر با اجازه این رفقا بدون اوردن عنوان رفیق و یا آقا جلو نام آنها فقط به اسم از آنها یاد خواهم کرد. و نیز این کسب اجازه از هر کدام آنان که جریان متبوع شان را با همانی یاد کنم که در جنبش جا افتاده است.
مجید سیادتمبحث سوسياليسم دموکراتيک و تفاوت آن با سوسيال دموکراسی از مباحث حاد حزب کارگر در دو سال اخير بوده است. در زير دو مقاله تر جمه شده در اين باب ارائه می شود.مطالعه اين متون سئوال های فراوانی پیش می کشند.
نادر عصارهایران در قرن بیستم شاهد چند پارگی های فزاینده ای بوده است. برخی از این چند پارگی ها مثل تعارضات طبقاتی حاصل پیدایش جامعه نو بوده اند، ... توسعه سیاسی بمعنای مشارکت و رقابت سیاسی با حضور تعارضات طبقاتی در دیگر کشورها مغایرت نداشته است. ... چند پارگی های قومی، زبانی و مذهبی قطعا می توانند از موانع عمده سازش ملی و توسعه سیاسی باشند
شورای دبیران به پیشبين سه جريان توافق وجود داشت که برای تشکيل سازمان واحد، تهيه برنامه در گام نخست ضروری نيست و می توان ابتدا به تدوين منشور با مشخصات برشمرده اکتفا کرد. چرا که برنامه نيازمند کار سنگين و فرصت زمانی بيشتری است. آنچه در مرحله کنونی ضروری است، بيان هويت جريان برآمده از کنگره است. به همين خاطر تدوين برنامه کنار گذاشته شد و منشور در دستور قرار گرفت
احمد هاشمینئولیبرال های طرفدار "بازار آزاد سوسیال محور" و طرفداران برنامه های توسعه سازمان ملل از "رشد با کیفیت"، "رشد سبز" و "اقتصاد سبز" طرفداری می کنند، و مدل توسعه این گروه "توسعه پایدار" با "حکمرانی خوب"است که مبارزه با فقر یکی از ارکان این مدل توسعه است.در اردوگاه منقدان و مخالفان سرمایه داری نئولیبرالی، اقلیتی از محققان دانشگاهی و کنشگران مدنی در جهت "اقتصاد بدون رشد" در کشورهای پیشرفته سرمایه داری، هم به لحاظ کار تئوریک و هم در عرصه عملی فعال اند.