گروه کار کارگری حزب چپ ایرانمطالب این شماره جنگ کارگری:اعلامیه هیئت سیاسی-اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
گزارشی از وضعیت و مبارزات کارگران و مزدبگیران ایران در یک سال گذشته
نگاهی به وضعیت طبقه کارگر در اوکراین و روسیه
بە پیام اول ماە مە، پیام اتحاد و همبستگی، عمل کنیم!
جبهۀ متحد کارگری، سرودۀ برتولت برشت
اولین اول ماە مه من!
جنگ، طناب دار کارگران و فرودستان!
در باب کار بی ثبات و دو چالش زائیدۀ آن
گروه کار کارگری حزب چپ ایرانتوضیح: گروە کار کارگری حزب چپ ایران (فدائیان خلق) هر سالە به مناسبت اول ماە مە گزارشی را در مورد وضعیت جنبش کارگری ایران جهت اطلاع احزاب و اتحادیە های کارگری جهان و دیگر علاقمندان بە چند زبان تهیه می کند. نوشتۀ حاضر متن فارسی گزارش سال گذشته، از مە ٢٠٢١ تا مە ٢٠٢٢، است.
هیئت سیاسی - اجرائی حزب چپ ایرانروز کارگر امسال را بە روز اعتراض دستە جمعی بە استبداد و بیعدالتی، اعتراض بە ممنوعیت برگزاری اجتماعات در روز جهانی کارگر و زیر پا نهادن حق تشکل و اعتصاب، اعتراض بە سیاست بی‌حقوق‌سازی نیروی کار، بە تغییر قانون بازنشستگی، بە منجمد کردن دستمزدها در زیر خط فقر، بە عدم پرداخت بە موقع دستمزدها و منطقەای و توافقی کردن آن بە قراردادهای اسارتبار تبدیل کنیم
حزب چپ ایران - سوئددادخواهان خاوران به عنوان بخشی از خانواده های جانباخته دهه شصت و فاجعه کشتار ۶۷ با انتشار بیانیه ای خواستار راه پیمائی کوتاه در روزهای دوم و سوم ماه مه شدند. این راه پیمائی از ساعت ۱۲.۳۰ تا ۱۳ دور ساختمان مرکزی دادگاه استکهلم صورت خواهد گرفت. ما ضمن حمایت از این فراخوان و شرکت در راه پیمائی، از سایر ایرانیان مقیم استکلهم نیزمی خواهیم تا با شرکت در این راهپیمائی صدای اعتراض خود را به گوش جهانیان رسانده و به کشف حقیقت فجایع اتفاق افتاده در جمهوری اسلام ایران کمک کنند.
این جنگ عادلانه نیست؛ جنگ کارگران و زحمتکشان نیست؛ بر عکس بر ضد منافع مردم زحمتکش اکراین، روسیه و سراسر جهان است. بیایید تا علیه همه جنگها در جهان و برای صلح مبارزه کنیم.
بهزاد کریمیکتاب دربرگیرنده دو بخش است. بخش نخست سیر مبارزات خانواده‌ای است سرشناس در لرستان بر متن تاریخ صد ساله ایران که به پشتوانه قربانی شدن فرزندانی از آن چه در سال‌های حکومت پهلوی و چه طول حیات جمهوری اسلامی، معروفیتی در مقیاس ملی دارد. این را به نظر من باید اصلی‌ترین ویژگی "رنج راه" دانست که نویسنده توانسته است در قالب آن بخشی از تاریخ ایران را در هستی یک خاندان - خانواده لرستانی با قلمی شیوا، ذهنی منطقی و سرشار از عاطفه به تشریح بنشیند. این اما نه بدانمعنی که آفریده نویسنده، فقط در توصیف سرگذشت و سرنوشت خانواده‌اش خلاصه شود. کتاب، آئینه‌ای است که در خود بخشی از تاریخ یک ملت را بازتاب می‌دهد.
جهت در روز جهانی کارگر، که نظام حاکم همه ساله مانع برگزاری آن می‌شود، لازم است که ما کارگران شاغل و بازنشسته، معلمان، زنان، جوانان دانشجویان و ... با اتحاد و همبستگی هرچه بیشتر و اتکا به سازماندهی و تشکل‌های مستقل خود و از این طریق گسترش مبارزات خویش، خواست‌های خود را به طور صریح و روشن اعلام نموده و با توجه به این وضعیت، همه هم طبقه‌ای‌های خود و پشتیبانان جنبش کارگری را به اتحاد عمل برای گسترش و تعمیق مبارزه حول محورهای زیر دعوت کنیم:
Partido de Izquierda de Irán Comisión Asuntos LaboralesAlgunas fuentes informaron, incluso hasta 3000 protestas obreras. Es increíble, pero es cierto. El año pasado hubo cerca de 2000 huelgas en Irán. Lo cierto es que cada año hay más movimientos de los trabajadores. Las huelgas y protestas se llevan a cabo en una situación, en la que se considera ilegal su celebración, y las actividades sindicales son fuertemente reprimidas y sus activistas son condenados a 20 años de prisión, además de latigazos, multas, despidos y prohibición de actividades sociales.
Parti de Gauche de l'Iran Section OuvrièrePlus de 2 000 grèves et manifestations ont eu lieu pendant cette période en Iran. Certaines ressources parlent même de plus de 3000 cas de grèves. Cette quantité de grèves est incroyable mais vraie. Pendant de nombreuses années, le nombre de protestations et grèves des travailleurs n’a cessé d’augmenter. Il faut savoir que la grève est considérée comme un acte illégal tandis que les activités syndicales et les unités ouvrières sont réprimées et les syndicalistes sont condamnés jusqu’à 20 année de prison, en plus des coups de fouet, fortes amandes voire des expulsions ou licenciements, sans compter les privations de droits et d’activités sociales.
Working Group of the Left Party of IranEinige Quellen gehen von einer Zahl bis 3.000 Protesten der Arbeiter*innen im Berichtszeitraum aus. Diese Zahl mag unglaublich erscheinen, was aber nichts daran ändert, dass solche Schätzungen nicht verfehlt sind. Im Vorjahreszeitraum gabe es ungefähr 2.000 Streiks der iranischen Arbeiter*innen. Seit Jahren steigt diese Zahl Jahr für Jahr. Zu dieser hohen Zahl von Steriks und Protesten kommt es unter Bedingungen der Kriminalisierung von Streiks durch die Herrschenden und der scharfen Repressalien gegen Gewerkschafter*innen.