رفتن به محتوای اصلی

مسعود فتحی
تقی رحمانی
هیئت سیاسی - اجرائی حزب چپ ایران
هاشم موسویاعدام حتی یك قاتل كه مشخص نیست در چه وضعیت روحی و روانی و عارضه اجتماعی مرتكب چنین جرم جبران ناپذیری شده است، نه تنها حذف یك فرد به حساب می آید، بلكه مرگ یك فرزند از دید پدر و مادر و یك برادر یا خواهر و یا همسر از جمع خانواده و بخصوص حذف یك پدر یا مادر برای فرزندان است.
مراد رضاییتامین اولیه‌ی مواد غذایی مردم، وظیفه‌ی عاجل دولت است. در نتیجه مسئولیئت هر گونە کمبود مواد غذایی و پیامدهای آن بە عهدە دولت است. بهمین جهت از هم اکنون تا کمبود و گرانی مواد غذایی بە قحطی تمام و کمال فرانروئیدە است دولت باید بفکر چارەای برای آن باشد.
هیئت سیاسی - اجرائی حزب چپ ایرانآنچه اما شجریان را چنین در دل مردم ایران جا داد، انتخاب سیاسی و اجتماعی او بود. او در همه عمر هنری‌اش کنار مردم ماند؛ از مردم، با مردم و برای مردم بود. هر زمان که مردم به شوق تغییر و تحول پا در صحنه گذاشتند، بازتاب اراده ملی‌شان را در صدای گرم او بازیافتند و هر جا که دستگاه قدرت تیغ سرکوب بر چهره مردم کشید شجریان با خواندن در حزن و اندوه، شریک درد و خشم همگانی شد. "همراه شو عزیز" در فراخوان برای باهم بودگی و بازخوانی "مرغ سحر" در بیان اندوه ملی.
محمدرضا شجریان هر جا که بود با مردم بود. در مقابل قدرت سر خم نکرد. رمز موفقیت او در میان مردم، علاوه بر صدای سحرآمیزش، منش و فروتنی تحسین‌برانگیز او بود. ایستادگی در برابر استبداد، در یکی از دشوارترین برهه‌های تاریخی کشور، او را به نمادی از مقاومت مردم تبدیل کرد. در جریان اوج‌گیری اعتراضات سال ۸۸ شجریان درکنار مردمی ایستاد که صاحبان اصلی این آب و خاک هستند و رژیم به سرکوب آنان برخاسته‌بود.
صادق کاردر هر حال نتیجە این سازش مبارزە کارگران و عدالتخواهان واقعی برای پس گرفتن اموال عمومی غارت شدە کە زیر عنوان خصوصی سازی انجام گرفتە و می گیرد را بە مراتب پیچیدە و طولانی تر می کند. از طرف دیگر باید در نظر داشت کە مبارزە موثر با خصوصی سازی بدون کسب حقوق سندیکایی متصور نیست. بهمین جهت مطالبە توقف خصوصی و خصولتی سازی و مبارزە جهت بازگرداندن واحدهای خصوصی و خصولتی شدە لازم است با مطالبە حقوق سندیکایی تلفیق و با هم پیش بردە شوند.
علی رضا جباری (آذرنگ)فصلِ سرایش است و خواندن آوایِ صد امید؛

فصلِ فروزش است شعله ی خورشیدِ صد پیام.

در انتظار نمانید!
رحماناما گویی نبوده اند؟ بوده اند کیان
و اگر بوده اند با مدیحه سرایانشان
در بُرج و باروی شان، یکجا مرده اند ،
چه کسانی قبل از مرگ شان
می میرند؟