علی خامنه ای بر طبق سنت ديرينه‌اش امسال هم با دانشجويان گزينش شده به گفتگو نشست تا آخرین حرف‌های تازه‌‌ی خود را با آنان در میان نهد، یعنی، حزب الله خود را هشیار بکند و به آنان هشدار دهد. او اما پرسش اصلیِ حتی این گزینش‌شده‌های خود در مورد پاسخگو نبودن نهادهای زير مجموعه اش را هم بی پاسخ گذاشت، در عوض ولی بارها ادعای درگير بودن جمهوری اسلامی در يک "مبارزه‌ی عظيم و وسيع" عليه "جبهه کفر و ظلم و استکبار" را تکرار کرد و سمت و سوی انتخابات رياست جمهوری آينده را با واژه "دولت جوان و حزب الهی" مشخص نمود.
بر همین بستر او هشدار داد که پرچم مطالبه گری را در دست داشته باشند و نگذارند جريان چپ مارکسيستی آن را در دست گیرد و برافرازد. منظور او از مطالبه گری نیز همانا عدالت اجتماعی است که همواره دانشجويان چپ مدافع سرسخت آن بوده اند و جمهوری اسلامی، در اکنون خود مصداق فساد و رانت و غارتگری و ستیز با عدالت اجتماعی. علی خامنه ای برای ناچيز شمردن جريان چپ، مدعی "فقر تئوريک" و دارا نبودن "نيروی ميدانی، فعال، کارآمد و از خودگذشته" در این جريان اجتماعی دیرینه سال و دارای ریشه در اعماق جامعه شد و به دروغ از "تسليم شدن تمامیِ رؤسا و بزرگان آن" به امريکا، اسرائيل و گروه های سلطنت طلب سخن گفت.
این عقده‌گشایی و کینه‌توزی خامنه ای علیه اندیشه و نیروی چپ تازگی ندارد. او در سال ۱۳۹۴ هم در دیدار با جمعى از دانشجویان اسلامی ضمن اعلام شکل گيری این جريانات در دانشگاه ها، برآمد آن‌ها را به امريکا نسبت داد و گفت: "اگر واقعیّت داشته‌باشد و الان جریان مارکسیستی به صورت فکری در دانشگاه ما فعّال باشد، قطعاً پول آمریکایی‌ها دنبالش است؛ برای خاطر این‌که انگیزه‌ای وجود ندارد. پول می‌دهند؛ برای این‌که بالاخره خود این شقّه شقّه کردن دانشجوها برای آن‌ها یک نعمت بزرگی است. یکی از شقّه شقّه کردن‌ها هم این است که مارکسیست‌ها را دوباره زنده کنند."|این سخنان پنج سال پیش و نیز سخنان چند روز قبل او اتفاقاً بیانگر و نشانگر این است که چشم و گوش اطلاعاتی او از واقعیت دانشگاه‌ها و موجودیت و رشد اندیشه و گرایش چپ در دانشگاه‌ها آگاه و سخت از آن نگران است. منظور او از این‌که این نیروها چیزی نیستند و آینده‌ای ندارند، دقیقاً نشانه‌ی ترس او از حضور چپ به عنوان یک جریان بالنده است.
رهبر جمهوری اسلامی براين تصور باطل است که با فروپاشی اتحاد شوروی، سرکوب گسترده‌ی احزاب و سازمان های چپ ايران، اعدام صدها تن از کادرهای آن و تصفيه‌ی دانشگاه‌های کشور از دانشجويان و استادان چپ، این جريان در سطح جهان و ايران به تاريخ پيوسته و يکی از "رقبای جهانی، تاريخی و ملی" اسلام حذف شده است. او با اين تصور باطل، فکر نمی کرد که این جريان بار دیگر در فضای پادگانی دانشگاه ها سربلند کند. به همين خاطر با تعجب می گويد: "البتّه من شنیده‌ام در دانشگاه ما یک جریان‌هایی باز دارند حرف مارکسیسم را دوباره زنده می کنند، منتها این، دمیدن در کوره‌ی خاموش است این، نقش بر آب زدن است ". (سخنرانی سال ۹۴)
دانشجویان مبارز چپ!
برخلاف نگرش این نماد استبداد ولایی، سربرآوردن دیگربار شما دميدن در کوره‌ی خاموش نيست. این کوره‌ی عدالت خواهی جوشان مدت ها است که در سطح جهان و در کشور ما شعله می‌کشد. ولی فقیه رهبر جمهوری اسلامی بايد بداند تا زمانی که نظام سرمايه داری حيات دارد، تا موقعی که سود و سرمایه در سطح کشورها و جهان در دست گروهی بسیار کوچک از صاحبان سرمایه متمرکز است، نیروی‌کار و طبيعت استثمار می شود، تبعیض و نابرابری حاکم است، فقر و بی عدالتی بیداد می کند، شکاف طبقاتی عمق می یابد و آزادی به زنجير کشيده می شود، چپ حيات خواهد داشت. چپ موجودیت و رشد و نفوذ خود را از این واقعیات می‌گیرد که جمهوری اسلامی هم اینک و در همه‌ی عرصه‌های برشمرده نمونه عریان ستمگری، فقرزایی و فقرافزایی، تعمیق فاصله‌ی طبقاتی و "آقا زاده"پروری است. نه دستگاه های تبليغاتی سرمايه داری و نه سرکوب رژیم های مستبد قادر نيستند كه ريشه‌ی این نیرو را بکنند.
جريان چپ در دو دهه‌ی گذشته، عليرم جو پادگانی در دانشگاه های کشور نه تنها دوباره سربلند کرده است، بلکه، به فعاليت گسترده روی آورده و از امکانات اندک و فضاهای محدود برای دفاع از ارزش های عدالتخواهانه و مطالبات کارگران و زحمتکشان کشور بهره گرفته و عليه استبداد حاکم، سياست های نئوليبراليستی دولت و چپاول گری سرمايه داری لجام گسيخته و برای آزادی و عدالت اجتماعی برخاسته‌است. قبل از انتخابات سال ۸۸ ما شاهد رشد این نيرو در دانشگاه های کشور و انتشار نشريات متعدد با انديشه های چپ بوديم. در آن سال وزارت اطلاعات به جوانان و دانشجويان و برخی محافل مطالعاتی چپ يورش آورد و شمار زيادی از آن ها را دستگير کرد. در آن دوره دانشگاه ها همانند سال های اول انقلاب پاک سازی شد. با اين وجود، نسل های بعدی دانشجويان به چپ گرايش پيدا کردند و در خيزش آبان‌ماه ۹۸ به خيابان‌ها آمدند و شعار دادند: "فرزند کارگرانیم، کنارشان می‌مانیم". همین ترس و دغدغه از رشد چپ بود که باز به ارگان های امنيتی ـ اطلاعاتی دستور داده‌شد تا دست به سرکوب بزنند و تعدادی زيادی از دانشجويان را دستگير و محکوم نمایند.
اما سرکوب چندباره‌ی این نیرو هرگز کارساز نشده و پس از هر سرکوب سیل جدیدی از نيروهای جدید پا به حيات گذاشته‌است. آن‌ها در روزهای بعد از شليک موشک سپاه به سوی هواپيمای مسافربری در دانشگاه تهران و اميرکبير دست به تظاهرات زدند و شعارهای کوبنده عليه جمهوری اسلامی، ولی فقيه و سپاه سر دادند. آن ها شعار می دادند: "این همه سال جنایت، مرگ بر این ولایت" و "سپاه جنایت می‌کند، رهبر حمایت می‌کند." دانشجويان پلاکاردهای متعددی که روی آن ها شعارهائی عليه نئوليبراليسم نوشته شده بود، حمل می کردند. اين برآمد نشان داد که چپ در دانشگاه ها پا گرفته و توانسته است ندای خود را به گوش مردم ايران و جهان برساند و در پیوند با مبازرات کارگران و معلمان، صدای آزادیخواهانه و عدالت‌طلبانه‌ی را در دانشگاه ها، خيابان ها و کارخانه ها طنين انداز سازد و در جهت همبستگی دانشجویان با کارگران و معلمان گام بردارد.
همراهان!
حزب چپ ايران (فدائيان خلق) به‌عنوان جریان منتقد و مخالف نظام سرمايه داری، استثمار کار و طبيعت و مدافع آزادی، عدالت اجتماعی، دموکراسی و سوسياليسم، از نيرو گرفتن جريان چپ در دانشگاه های کشور خرسند است و از شعارهای روزهای ۱۱ و ۱۲ دي‌ماه و از همراهی و هم پيوندی شما با کارگران، تهيدستان و معلمان پشتيبانی می کند و اميدوار است که جنبش دانشجوئی کنونی همانند دهه های قبل از انقلاب بهمن در اساس با چهره آزادیخواهی و عدالت‌خواهی تصوير شود و پرچم چپ در دانشگاه های کشور با دست شما برافراشته بماند.
دانشگاه همواره بستر شکل گيری و رشد نيروهای چپ بوده است. حزب چپ ایران (فدائیان خلق) هم‌چون ریشه‌ی خود جنبش فدائی، با شما دانشجويان احساس یگانه دارد و در دفاع از ارزش های سوسیالیستی و در مبارزه عليه استبداد و برای آزادی، عدالت اجتماعی، دموکراسی و رفع تبعيض با شما همراه است. اميد است پيوند نزديکی بين جنبش دانشجوئی و احزاب و سازمان های چپ شکل گيرد و چپ بتواند با فراروئی به جايگاه تاثيرگذار در سپهر سیاسی کشور، در سمت دهی تحولات دموکراتيک و در گذار به دموکراسی و تحقق مطالبات کارگران و تهيدستان نقش موثری ايفا نمايد.
هيئت سياسی ـ اجرائی حزب چپ ايران (فدائیان خلق)
۱۲ خرداد ۱۳۹۹ - ۱ ژوئن ۲۰۲۰
افزودن دیدگاه جدید