جمعی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت(داخل کشور)

هیچ حزب و دولتی نه فرا طبقاتی است و نه غیر ایدئولوژیک، و با علم بر اینکه تاریخ نظام سرمایه‌داری تاریخ مبارزۀ طبقاتی است، لازم است حزب چپ ایران (فدائیان خلق) نیز جایگاه خود را در این مبارزۀ تعریف نموده و مشخص نماید که جانبدار کدام طبقه اجتماعی است.

طبقهٔ کارگر و مبارزان سوسیالیسم آن نیروی سومی هستند که صدایشان روزبه‌روز رساتر و بلندتر می‌گردد. نیروی سوم مبارزه طبقاتی را به‌عنوان واقعیت انکارناپذیر در عرصۀ مبارزات اجتماعی باور دارد و در مبارزه کار و سرمایه صراحتاً جانب‌دار اردوی کار است. نیروی سوم با اعتقاد به مبارزه طبقاتی و مبارزه علیه سلطه و جنگ‌طلبی امپریالیسم خواهان کنار نهادن جمهوری اسلامی و دولت نئولیبرال و امنیتی آن است.

در شرایط کنونی که بحرانی همه جانبه عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی و ایدئولوژیک حاکمیت را فرا گرفته و رژیم درمانده‌تر از همیشه است، برای دستیابی به آزادی، عدالت اجتماعی، توسعه، پس راندن نیروهای واپس‌گرا و ارتجاعی و قطع دست و طمع امپریالیسم، کشورمان به اتحاد نیرومندی از نیروهای مترقی و آزادیخواه نیازمند است. اتحاد چپ می‌تواند هسته این اتحاد گسترده دموکراتیک کشورمان باشد.

چپ وقتی می‌تواند در تحولات اجتماعی کشور موثر باشد و کارایی فکری و سازمانی خود را در بطن جنبش جاری سازد که حضور سازمانی و عملی در تحولات داشته باشد. فائق آمدن بر یکی از تشکیلاتی­ ترین و ایدئولوژیک­ ترین رژیم­ها، بدون تجهیز به ابزارهای سازمانی لازم، بدون تشکیلات و بدون داشتن برنامه‌ی اقدام عملی و استراتژی روشن امکان­پذیر نیست.

باید به اطلاع شما برسانیم که حس تعلق ما به رویکرد کنگره وحدت که در پیش‌نویس اسناد ارائه‌شده‌اش متجلی است، در موقعیت ضعیفی قرار دارد و مواضع متجلی در اسناد ارائه‌شده به کنگره نمی‌تواند موجب همراهی سازمانی ما با شما در چارچوب تشکل نوبنیاد باشد.

خیزش توده‌ای جاری در کشور که استبداد مذهبی، نظام ولایت‌فقیهی و فساد ساختاری رژیم را نشانه گرفته است، هم از نظر فراگیری و گسترش سریع به نقاط مختلف کشور، هم به لحاظ نوع شعارهای مطرح شده و هم مرزبندی با هر دو جناح اصلاح‌طلب و اصولگرا، در نوع خود قابل تعمق و توجه ویژه است. هیچ کدام از خیزش‌های اعتراضی دهه‌های اخیر در کشور بر بستر مطالبات اقتصادی و معیشتی و ارتقا آن به سطح مطالبات رادیکال سیاسی علیرغم بار سنگین امنیتی حضور معترضانه در خیابانبه این سرعت فراگیر نشده بود