آوریل 2019

سایت ایران گلوبال در گفتگو با مهرداد درویش پور و بهزاد کریمی
سازمان سپاه تروریست است، انحلال سپاه و مخالفت با جنگ و حمله نطامی

پوشش "انسان دوستانه" این اقدام با توجیه کمک رسانی به مناطق سیل زده کشور و مصیبت دیدگان، ظاهر سازی محض برای پیشبرد مقاصد خاص قلدرانه "سپاه قدس" است. این، جز یک عمل سیاسی چند منظوره با انگیزه های نظامی گرایانه و سرکوبگرایانه نیست.

اگر چه گفتمان انقلابی در بسیج نیروهای انقلاب نقش مهمی داشت اما نمی‌تواند علت اصلی انقلاب تلقی شود. یکی از مشکلات این تفسیر آن است که نمی‌تواند روند حوادث اولیه انقلاب را توضیح دهد. اولین حرکات انقلابی که با شب‌های شعر انستیتو گوته شروع شد، نیروهای اسلامی غایب بودند. حتی بعد از ان، از اولین اعتراضات قم در دی ماه و پس از آن حوادث تبریز، باز این طرفداران شریعتمداری بودند که هنوز قدرت زیادی در میان معترضین داشتند. تنها پس از حوادث جمعه سیاه، نیروهای رادیکال اسلامی توانستند زمام عموم را به دست گیرند.

راهکار چپ رادیکال تنها در شرایطی قادر به پیش برد سیاستهای خویش خواهد بود که بتواند بخش عظیم نیروهای بالنده اجتماعی را با شفافیت تمام از راهکارهای آلترناتیو خویش آگاه نموده و از این طریق به یکی از سنگین ترین وزنه های اجتماعی سیاسی در کشور فرا روید.

در این شماره می‌خوانید:

- دل کندن از این خوان یغما آسان نیست!
- اعتصاب کارگران تِکِل در ترکیه و آغازی نو برای مقاومت کارگری – بخش اول
- تبدیل مراسم روز کارگر 58 در اصفهان به مراسمی برای طرح مطالبات کارگران؛
- چگونه و به چه کسانی کارگران باید صدایشان را برسانند؟
- چرا هنوز این‌همه شغل وجود دارد؟ - بخش چهاردهم و پایانی
- می‌دانید قانون حداقل دستمزد در ایران کی و چگونه پذیرفته شد؟
- برگ‌هایی از تاریخ جنبش سندیکایی ایران – ۱۰

مطلب زیر ترجمه دو مقاله است که ده سال پیش در چنین روزهایی ۲۹ فروردین ۱۳۸۸، ترجمه کردم و در چند سایت خبری منتشر شد. نظر به اهمیت مضمون این دو مقاله مطلب بازنویسی کردم و همراه پیش‌نوشته‌ای کوتاه تقدیم حضور می‌شود.

نامه ها و عملکردها نشان می دهد که بخشی از نیروهای اپوزیسیون در خارج از کشور اهداف و مقاصد خود را با دخالت دولت های خارجی پیوند زده اند. در حالی که بخش قابل توجهی از نیروهای اپوزیسیون در داخل و خارج کشور به شدت مخالف آلترناتیوسازی و دخالت دولت های خارجی در تحولات سیاسی کشور و در صفوف نیروهای اپوزیسیون هستند.

ترکیب آرای شریعتمداری برای وزارت کار در مجلس نشان داد که بین جناح‌های حکومتی بر سر تقسیم دارایی‌های تامین اجتماعی توافق صورت گرفته است و شریعتمداری ماموریت یافته است تا قبل از اینکه کار جناح‌ها بر سر غارت دارایی‌های تامین اجتماعی به‌مانند دعوای سعید مرتضوی و برادران لاریجانی به دریدن هم بکشد و رسوایی تازه‌ای ببار آید اموال آن‌ها را برادرانه بین خودشان تقسیم کنند.

کارگران در تنگنای بین بدیل‌های الزام به پذیرش پیشنهاد دولت بعد از دو ماه و نیم اعتصاب، یا بیکاری در کشوری که نرخ بیکاری در آن رسماً 14% و واقعاً تا 20% هم بود، و با تهدید نیروی انتظامی به اشغال کمپ و چادرهایی که در مرکز آنکارا، پایتخت کشور، برپا کرده بودند قرار داشتند.

در واقع آن‌ها از فرصت امنی که شرکت در تظاهرات دولتی در اختیارشان قرار داده بود برای طرح مطالباتی استفاده کرده بودند که اگر همان‌ها را در اجتماعات گروه‌های سیاسی غیر حکومتی مطرح می‌کردند مورد حمله عوامل حکومت قرار می‌گرفتند!