ژوئیه 2021

در آینده بسیار نزدیک با تکمیل پازل قدرت و با تصمیمات مشرف به بعضی تعدیلات اقتصادی همه اعتراضات کارگری و جنبشهای اجتماعی کف جامعه کنترل گرفته خواهد شد و با انتقال ثقل حاکمیت از رهبری و قوای سه گانه به شورای امنیت ملی به رهبری سپاه و اتاق فکر آن سمت و سوی سیاست داخلی با گروهی از تعدیلهای اقتصادی و سیاست خارجی احتمالا با رویکرد مذاکره مستقیم با آمریکا و به حاشیه راندن اروپاییها در پیش گرفته خواهد شد.

با این همە نە زنگنە و روحانی و نە صاحبان شرکتهای پیمانکاری با انکار واقعیات و وارونە کردن آنها نە می توانند افکار عمومی را منحرف کنند و نە بکلی خواستە های کارگران پیمانی را بی پاسخ بگذارند. وضعیت کنونی آنها و موقعیت اعتصابیون این اجازە را بە آنان نمی دهد. عقب نشینی دولت در مقابل کارگران رسمی و موافقت با افزایش دستمزد آنان بە واقع نخستین دست آورد اعتصاب کارگران پیمانی برای همکاران رسمی شان و برای کل کارگران نفت است. حکومت فریبکار حالا کە در اثر فشار اعتصاب مجبور بە پذیرش خواستە های کارگران رسمی شدە است میخواهد این دست آورد را وسیلە ایجاد تفرقە میان کل کارگران نفت نماید.

"کارگر-صاحبان" به تعاونیها و تعاون هنوز بالنسبه قوی است. اما به نظر می رسد این تعهد رو به افول است، خاصه در کارگران جدید عضو تعاونیها، و تا حدودی در برخی بخشهای کارگران، که به "گارد قدیم" تعاونیها تعلق دارند."
با این حال، پیش از آن که در این راستا پیشتر برویم، لازم است نگاهی دقیق تر به ساختار سازمانی موندراگون و برخی از مهمترین تحولات گروه تعاونیها در سه دهه گذشته بیاندازیم.

این حرکت بزرگ با آن‌که جنبه مطالباتی و صنفی دارد، اما با توجه به وزن سنگین این صنعت در اقتصاد کشور و حد آگاهی در این بخش از کارگران ایران با هر نتیجه‌ای هم که پایان گیرد مهر و نشان خود را بر روند تحولات سیاسی در مبارزه با جمهوری اسلامی و در رسیدن به آزادی و عدالت خواهد کوبید. همانگونه که خیزش‌های مردمی دی ۹۶ و آبان ۹۸ تاثیرات بسیار بزرگ خود را در رابطه جامعه و حکومت باقی گذاشتند و بدانگونه که حرکت مدنی تحریم انتخابات حکومت را باز هم بیشتر منفرد کرد، این اعتصاب بزرگ هم اثر خود را چه از نظر تقویت اعتماد به نفس در مردم و چه دستاوردهای عملی اش بر جای خواهد گذاشت.

در میان جریانات و سازمان های چپ، جریان سومی هم بسیار فعال است که خواهان آزادی، عدالت و گذر از جمهوری اسلامی به یک جمهوری سکولار دمکرات است. حزب چپ ایران (فدائیان خلق) و تعدادی ازسازمان ها و جریانات سیاسی و شخصیت های جمهوریخواه آزادیخواه نیز جزو این نیروها محسوب می شوند. این نیروها به دنبال ائتلاف، همکاری و همگرایی با جریانات جمهوریخواه و چپ هستند و بر این اعتقادند که یکی از مهمترین مسایلی که برای مردم در جامعه ایران مطرح است، همانا موضوع عدالت اجتماعی، معیشت، بهداشت، بیکاری، آزادی ها، و ... است.

این حرکت بزرگ با آن‌که جنبه مطالباتی و صنفی دارد، اما با توجه به وزن سنگین این صنعت در اقتصاد کشور و حد آگاهی در این بخش از کارگران ایران با هر نتیجه‌ای هم که پایان گیرد مهر و نشان خود را بر روند تحولات سیاسی در مبارزه با جمهوری اسلامی و در رسیدن به آزادی و عدالت خواهد کوبید. همانگونه که خیزش‌های مردمی دی ۹۶ و آبان ۹۸ تاثیرات بسیار بزرگ خود را در رابطه جامعه و حکومت باقی گذاشتند و بدانگونه که حرکت مدنی تحریم انتخابات حکومت را باز هم بیشتر منفرد کرد، این اعتصاب بزرگ هم اثر خود را چه از نظر تقویت اعتماد به نفس در مردم و چه دستاوردهای عملی اش بر جای خواهد گذاشت.

موج حمایتها بە رغم اعمال سانسور آنچنان بلند و همبستگی از اعتصابیون بقدری گستردە، عمیق و صمیمانە است، کە نظیر آن در سالهای اخیر دیدە نشدە. همە بە استثنای مستبدین و استثمار گران و باندهای مافیایی کە بر صنعت نفت و پتروشیمی و ثروتهای ملی کشور چنگ انداختەاند و آنها را از آن خود نمودەاند در تقلا هستند کە بە شکلی همبستگی و حمایت خود را از این اعتصاب نشان دهند. اتحادیە های کارگری بسیاری از کشورهای مختلف نیز بە حمایت از کارگران اعتصابی و مطالبات حق طلبانە آنها برخاستەاند و موج پیامهای همبستگی است کە از طرف آنها بسوی اعتصابیون روان است.

٨ تیر روز شهادت رفقا حمید اشرف و ۹ تن از یاران

مجید عبدالرحیم پور در اتاق اتحاد چپ به سوالات پاسخ داد

فایل صوتی جلسه پرسش و پاسخ تلگرامی

سخنران: آرمان ذاکری – جامعه شناس
زمان: شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۰ ساعت ۲۱:۰۰ به وقت تهران