اوت 2021

می گویند اساس فاجعه در «طبیعی جلوه دادن فاجعه ایست که رخ داده» هانا آرنت* و کارل یاسپرس** پس از جنگ جهانی به بحث فلسفی و روان‌شناسی جنایات نازی ها پرداختند. آنها سعی‌کردند به این پرسش پاسخ‌دهند که چگونه مردم در مقابل نظام‌های فاشیستی و تمامیت خواه تسلیم می‌شوند و به آنها اجازه می‌دهند دست به جنایات سازمان‌یافته بزنند.

این حکومت بیهوده فکر می کند صدای حق طلبانه‌ی مخالفان جمهوری اسلامی را با ترور و اعدام می‌تواند خاموش سازد. بیهوده گی این تصورات مالیخولیائی جمهوری اسلامی را حیزش اعتراضی مردم در خوزستان، اعتصابات کارگران پیمانی نفت و سایر کارگران از جمله فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه، مبارزات حق طلبانه‌ی معلمان و بازنشستگان، فریادهای مرگ بر دیکتاتور مردم در تهران و دیگر نقاط ایران و اعتراضات سایر هموطنان ما در کردستان و سیستان و بلوچستان قابل مشاهده است.

چیدمان امپریالیستی طالبان بر کابل، در شطرنج پیکار استراتژیک آمریکا بر علیه چین و روسیه و ژئوپولیتیک منطقه نقشی کلیدی دارد. این در حالی است که طالبان با چهره ضد آمریکایی و ضد امپریالیستی و قهرمان ملی به قدرت میرسد. بطور همزمان، طالبان قبل از آغاز حمله نهایی و سرتاسری خویش در افغانستان، هم نمایندگانی را به مسکو اعزام نمود، و هم به پکن. این امر نشام میدهد که همزمان با هزیمت کفه سنگین قدرتمداری جهانی به سمت شرق، به دوران آغاز پایان سلطه گری امپریالیستی آمریکایی انگلیسی، استراتژی گماشتن طالبان بر کابل، میتواند به ضد خودش نیز تبدیل گردد

این سؤال هم مطرح می شود نقش ایران چه خواهد بود؟ آیا برای صلح در خاورمیانه کوششی می شود و یا از افغانستان هم استفاده ابزاری خواهد شد؟ البته ایران در مورد افغانستان وابستگی های لااقل مهم و غیر قابل انکاری دارد. افغانستان هم مرز ایران است و مخصوصا حفاظت از امنیت اقلیت شیعی افغانستان برایش اهمیت دارد ولی با نگاهی به سابقه رفتار جمهوری اسلامی می توان انتظار داشت که بخواهد از فاجعه افغانستان هم استفاده ابزاری کند.

مطالب این شمارە جنگ کارگری:

کارگران بە دولت رئیسی و موتئلفە چی ها اجازە اجرای برنامە های ارتجاعی شان را نخواهند داد!
تجربۀ تعاونی موندراگون بخش نهم
روز تشکل و پروندە سیاە بخش سازمانهای کارگری وزارت کار
گذر و نظری بر رویدادهای کارگری هفتە

ما از وضعیتی که در کشور همسایه‌ی ما افغانستان پیش‌ آمده‌است، عمیقاً متاًسف هستیم. ما قدرت‌های موٍثر در منطقه و جهان را در شکل گیری این فاجعه برای مردم افغانستان سهيم می‌دانیم و با ابراز نگرانی از بازگشت طالبانیسم به کشور همجوار خود و تعمیق بحران در افغانستان که آفتی بزرگ برای مردم آن و همچنین صلح و ثبات در منطقه است، بر این باور هستیم که افغانستان را نباید به حال خود رها کرد. چنین چیزی به معنی حمایت از حکومتی بنیادگرا و قوم گرا در این کشور است و بس.

فاجعه افغانستان، برندگان و بازندگان آن

بحث آزاد در کلاب هاوس اتحاد چپ
دوشنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ - ۱۶ اوت ۲۰۲۱
ساعت ۲۱ به وقت ايران ،ساعت ۱۸.۳۰ به وقت اروپای مرکزی ،ساعت ۱۲.۳۰ به‌وقت غرب آمریکا
https://www.clubhouse.com/event/xk5gQZ62

دولت مرکزی برپاشده توسط امریکا در ابعاد نجومی فاسد بود. هواپیماهای باری مملو از دلارهای نقد امریکایی به طورمنظم از دبی به فرودگاه بین المللی کابل پرواز می‌کردند. نخبگان جدید افغان مردم را لخت کردند و با پول آن‌ها و حتی با اختلاس از بانک کابل در اطراف دوبی جزایرتفریحی خریدند. در سال 2008، پناهگاه های جزیره بی ارزش شد و بانک کابل، قبل از آن که شعب آن برای بهبود نجات خود بکوشند با رها کردن مردم در صف‌های طولانی فروپاشید. آن‌ها نجات پیدا نکردند.

همه دروازه های شهر،
به روی تحجر گشوده شد
و حالا طالب،
از دخمه های تاریخ بازگشته
با ریشی بلند
و اسلحه بر شانه
از روی استخوان هایِ فراموشی
پا بر فرشِ قرمز نهاده