ماه مه با عطر بهار میاید
حسن جلالی
راه رفتن در کویرِ ظلمت اندود
سوختنِ
عشقی نامیراست
تو این را می دانستی،
که از هر سو می آیی…
از مرگ چیزی نگو
که تکیه بر قامت سپیدار
از نگاهت می گریزد
این بختکِ بی گاه،
کمرِ بیداد را
تو خواهی شکست،
ترانه دوست داشتن ها
سوختنِ
عشقی نامیراست
تو این را می دانستی،
که از هر سو می آیی…
از مرگ چیزی نگو
که تکیه بر قامت سپیدار
از نگاهت می گریزد
این بختکِ بی گاه،
کمرِ بیداد را
تو خواهی شکست،
ترانه دوست داشتن ها
