آوریل 2024

- رویکرد امنیتی جمهوری اسلامی به زیان منافع ملی ايران بوده و موجب شده جامعه ما از توسعه پایدار و موزون عدالت محور محروم شود. بجای آن امکانات جامعه در جهت تقویت تجهیزات نظامی متمرکز شده است. این امر قطعا مورد توجه رسانه های "جریان اصلی" قرار گرفته و متناسب با آن زمینه ساز کیفیت دیگری در برخورد با جمهوری اسلامی خواهد شد.

بر اساس آمارهای جهانی منتشر شده در سال ۲۰۲۱، ایران جزو ۲۰ کشور اول دنیا در تولید زباله‌های ‌پلاستیکی است و سالانه حدود ۴ میلیون تن زباله پلاستیکی تولید می‌کند. زباله‌های تولید شده در کشور نیم میلیون تن به کیسه پلاستیکی اختصاص دارد یعنی هر ایرانی روزانه به‌طور متوسط سه کیسه پلاستیکی مصرف می‌کند که ۹۶ درصد آن مستقیم وارد سطل‌های زباله می‌شود. قرار بود تا سال ۹۰-۹۱ کل پسماندهای شهری تفکیک شود. اما تاکنون کمتر از پنج درصد از پسماندها به‌طور اصولی تفکیک می‌شوند.

هر چند سخنگوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از دستور فرمانده کل سپاه برای ادامه حضور یگان‌های امدادی و استانی سپاه برای امدادرسانی به مردم سیل زده تا بازگشت شرایط عادی خبر داد و رییس‌جمهوری از استاندار سیستان‌وبلوچستان آخرین وضعیت وقوع سیل در این استان را پیگیری کرد اما مردم سیستان‌وبلوچستان همچنان در حال دست‌وپنجه نرم کردن با کمبود غذا، نبود بهداشت و درمان هستند. جاده‌های بسیاری مسدودند و زیرساخت‌های بسیاری از بین رفته است.

پلاستیک ها فراتر از یک مسئله زیست محیطی قریب الوقوع هستند. آنها تهدیدی جدی برای سلامت انسان به شمار می‌روند که به اندازه تغییرات آب و هوایی هشدار دهنده است. همانطور که پلاستیک ها به میکروپلاستیک ها تجزیه می شوند، مواد شیمیایی سمی را در منابع غذایی و آب ما آزاد می کنند و از طریق هوایی که تنفس می کنیم به گردش در می آیند. تولید پلاستیک در حال حاضر به بیش از 380 میلیون تن در سال افزایش یافته است.
برگردان بە فارسی: مریم پورتنگستانی

برنامه اینستاګرام زنان
موضوع : جنگ جمهوری اسلامی علیه زنان در ایران
سخنران : مرضیه محبی
سه شنبه ۲۳ آوریل برابر با ۴ اردیبهشت
زمان : ساعت ۱۹:۰۰بوقت اروپای مرکزی و ساعت ۲۰:۳۰ به وقت ایران
ساعت ۱۰:۰۰ صبح به وقت کالیفرنیا

سال ۱۴۰۳، سال پیگیری سرسختانه و ایستادن بر میثاقی است که در فریاد زن، زندگی، آزادی در سال ۱۴۰۱ بسته شد. جامعه ایستاده است؛ بخش‌های مختلف کارگری با مطالباتشان دارند به میدان می‌آیند. بازنشستگان همچنان خیابان‌ها را به صحنه‌ی حضور اعتراضات درخشان خود تبدیل کرده‌اند و در برابر حکومت که با حمله به زنان می‌خواهد همه‌ی ما مردم را عقب براند، و در این روزها به بهانه‌ی جنگ با اسرائیل به حملاتش شدت داده، شاهد فضایی از اعتراض و مقاومت شجاعانه‌ی زنان هستیم. عهد ما این بوده است "ایستاده‌ایم تا پایان" و بر همین پیمان و میثاق می‌مانیم و مسیر رهایی از فقر، ستمگری‌ها و تبعیضات را دنبال خواهیم کرد.

بدون ترديد بيژن و ياران او از سرآمدان نسل خود، از اولين مشعل داران گشایش راهی دیگر و متفاوت برای چپ ایران در سال های سیاه بعد از کودتای ۲۸ مردا ۱۳۳۲ بودند. آن ها از خود گذشتگانی بودند با قامتی بر افراشته که از خاکستر سرد شکست ها سر بر آوردند و شعله های امید به آینده را بر افروختند. آنان مشعل داران پیشگام جریانی بودند که در عرض مدت کوتاهی به یک جنبش بزرگ تبدیل شد و با جسارت و توانائی های خود، راه به دنیای افسانه، اسطوره و شعر شاعران باز کرد.

مبارزان قدیمی چه آیت الله های پیر و حجره نشین و چه کراوات زدههای ملی و چپ سنتی اشکال مبارزه را با آن طریقی که خود می دانستند محدود میکردند و شاید امروز تکانی خورده باشند ولی بعید می دانم که به این درک رسیده باشند که زنان توانایی رهبری جامعه برخواسته از خواب سنت را دارند، کما اینکه حاکمیت به خوبی می داند که مبارزه زنان برای حجاب تنها نوک کوه یخی است که در آب پنهان است.

رفتار امروز رژیم با زنان و دختران دست کمی از رژیم های فاشیستی ندار. رژیم نازی ها در عین حال کە سرکوبگر و جنایتکار بود، با این وصف از نظر کارآیی با رژیم اسلامی قابل مقایسە نیست. با این وصف رژیم قدر قدرت نازی بە رغم استعداد مدیریتی و قدرت اقتصادی پیشرفتە خود، رژیم موسولینی و همچنین شمار دیگری از دیکتاتوری های فاشیستی، امثال پینوشە، کە از حمایت دولت امریکا و تعدادی از کشورهای قدرتمند هم برخوردار بود در اثر مبارزات و رشد آگاهی مردم از بین رفتند و بە جز ننگ و بیزاری برای مردما نشان میراثی بە جا نگذاشتند.

اثرات نامطلوب اجتماعی-اقتصادی تغییرات اقلیمی - از جمله از دست دادن منابع درآمد و معیشت، ناامنی غذایی، سوء تغذیه، سلامتی به خطر افتاده، کاهش بهره‌وری نیروی کار، آوارگی و ترک وطن - عمیق و رو به رشد اند. گروه‌های حاشیه‌نشین و آسیب‌پذیر که انعطاف‌پذیری کمتری در برابر تأثیرات اقلیمی دارند، به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر آنها قرار می‌گیرند. به‌ویژه کودکان بارها به‌عنوان یکی از گروه‌های جمعیتی شناخته شده‌اند که بیشتر در معرض خطر شوک‌های سیستمیک ناشی از تغییرات اقلیمی اند.