نوامبر 2025

نودوششمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در شرایطی فرا می‌رسد که دستگاه سرکوب‌گر در ایران برای بقای خود با شتابی بی‌سابقه، روند اعدام زندانیان را تشدید کرده است. گسترش دامنه اعدام‌ها، در فقدان دادرسی عادلانه، و استفاده سیستماتیک از اعدام به‌عنوان ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت، نقض آشکار حقوق بنیادین بشر و مصداق بارز جنایت علیه بشریت است.

پایه گذار تئوری التقاط گرایی در غرب، در سال ۲۲۰ میلادی، جناب دیوگنس لائرتیوس، مورخ فلسفه است که پیرامون فیلسوفان یونان باستان میگفت بعضی ها از سیستم های فلسفی مختلف پیشین عناصر و تزهایی منفرد را بر میداشتند و با کمک آنان سیستم بینشی شخصی جدیدی میساختند.التقاط گری میان گروهی از روشنفکران ترکیب مکانیکی و غیرمنسجم عناصر فکری مختلف با هم است.

این جنگل نه‌تنها پناهگاه هزاران گونه گیاهی و جانوری است، بلکه نقش حیاتی در تنظیم اقلیم شمال ایران، کنترل سیلاب‌ها، حفظ رطوبت و تثبیت خاک دارد. نابودی بخشی از هیرکانی، در واقع نابودی بخشی از حافظه زمین است. ضایعه‌ای که هرگز قابل جایگزینی نیست.

ما خواهان رسیدگی فوری، شفاف و بی‌طرفانه به وضعیت این زندانیان هستیم و بر حقوق مسلم آنان — از جمله دسترسی به وکیل مستقل، محاکمه علنی و منصفانه، تماس منظم با خانواده و دریافت خدمات پزشکی کافی — تأکید می‌کنیم. انتقال تنبیهی به سلول انفرادی، ایجاد فشارهای روانی و جسمی و جلوگیری از مراقبت درمانی، نقض صریح اصول حقوقی داخلی و قواعد بین‌المللی، از جمله «قواعد نلسون ماندلا»، است و باید بی‌درنگ پایان یابد.

حزب چپ ایران بی‌عملی، بی‌تدبیری و اولویت‌گذاری جنایت‌کارانه‌ی جمهوری اسلامی را قویاً محکوم می‌کند. از نظر ما 
نجات محیط زیست ایران تنها در گرو حکمرانی دموکراتیک، پاسخگو و مردمی است؛ حکمرانی‌ای که ثروت ملی را صرف رفاه مردم و حفاظت از طبیعت کند، نه ماجراجویی‌های ایدئولوژیک! امروز، پیش از آن‌که آخرین درختان هیرکانی هم در آتش بی‌کفایتی بسوزند، باید صدای اعتراض علیه بی‌کفایتی حکومت جمهوری اسلامی بلند شود. 
حکومتی که محیط زیست کشور را ویران می‌کند و جنگل‌ها را می‌سوزاند، مشروعیتی برای ادامه‌ی حیات  ندارد!

تجربه‌ی تاریخی اما نشان داده است که چنین ملت‌سازی تک‌فرهنگی نه به وحدت می‌انجامد و نه به اعتماد. برعکس، به شکاف‌ها، مقاومت‌ها و احساس حذف دامن می‌زند. وقتی دولت در برابر نام یک نوزاد می‌ایستد، در واقع در برابر تاریخ و حافظه‌ی جمعی یک جامعه می‌ایستد. نتیجه نیز روشن است: به جای همگرایی، تفاوت‌ها برجسته‌تر می‌شود و نام – ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین عنصر هویت – به میدان نبردی نمادین میان دولت و جامعه تبدیل می‌گردد.

روز جهانی منع خشونت علیه زنان، یادآور همبستگی جهانی در مبارزه با اشکال گوناگون خشونت فیزیکی، روانی، جنسی، اقتصادی، ساختاری و سنت‌های زیان‌بارِ پدرسالارانه، دین‌سالارانه و خشونت خانگی علیه زنان است. این روز فرصتی است برای تأکید بر حق بنیادین زنان بر امنیت، کرامت انسانی و آزادی در عرصه‌های خصوصی و عمومی.

گفتمان گذار با وجود اينکه همانند ادبيات اصلاح طلبی و انقلابات کلاسيک در سطح جهانی و در کشور ما از قدمت طولانی برخوردار نيست، اما در سطح جهانی از دهه ۷۰ قرن بيستم و در کشور ما از دو دهه به اين سو به تدريج جای خود را باز کرده، بسط و گسترش يافته و گفتمان اصلاح طلبی و سرنگونی طلبی را به چالش کشيده است. گفتمان گذار بعد از بسط و گسترش آن در کشور ما به سطح راهبرد سياسی فراآمده و برخی سازمان های سياسی و بخشی از فعالان سياسی به عنوان راهبرد سياسی برگزيده  و وجوه مختلف ان را تبيين شده کرده اند.

بر شاخه‌ خشک پاییز،
آویختم...تشنه تر از همیشه
آهن گداخته،
گُل می‌داد از کودکان مرده
گُل دادهِ
سنگفرشِ به خون نشسته

ما همراهی خود با ‌ودود اسدی و دیگر زندانیان سیاسی را اعلام میکنیم و خواهان پایان دادن به پرونده سازی، شکنجه سفید، فشار امنیتی و پیگرد فعالین آذربایجانی و دیگر فعالین سیاسی – مدنی در سرتاسر ایران هستیم. همزمان از ودود و همسر و وکیلش میخواهیم اعتصاب غذای خود را پایان داده و از گنجینه جان خود در مقابل سرکوبگران و زندانبانان جمهوری اسلامی حفاظت کنند که این جان ها سرمایه های جبران ناپذیر برای امروز و آینده کشورند.