۱) اراده مشترک برای تاسیس حزب واحد
در روزهای دهم تا دوازدهم فروردین ماه سال نو ۱۳۹۷ برابر با ۳۰ مارس تا ۱ آوریل ۲۰۱۸، کنگره مشترک سه تشکل چپ: سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران – طرفداران وحدت، سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) و کنشگران چپ در شهر کلن جمهوری فدرال آلمان برگزار گردید و بعد ازسه روز همکاری سازنده، موفق شد آرزوی دیرپا برای ایجاد تشکل واحد را عملی کند. این کنگره مشترک، محصول تلاش چندین ساله دارای فراز و فرود بود برای یکی شدن بخشی از چپ. با برگزاری این کنگره، اراده برای بنیانگذاری حزب چپی پایبند به آزادی و عدالت اجتماعی و باورمند هم‌پیوندی درونزای سوسیالیسم و دمکراسی توانست به بار بنشیند.
نمایندگان کنگره بنیانگذار که با اشتیاق تمام از اقصی نقاط اروپا و دو قاره امریکا و استرالیا گرد هم آمده بودند، با گذاشتن دست در دست همدیگر و خواندن سرود اتحاد، موفق به برافراشتن پرچم حزب جدید چپ شدند. با آنکه جای خرسندی بسیار داشت که بخشی از علاقمندان درونمرز به سرنوشت این کنگره توانستند ابراز همبستگی خود را با آن در شکل اعلام سخن یا ارسال پیام ابراز بدارند، در عین حال اما جای خالی این رفقا که نمی‌توانسته‌اند بخاطر تداوم سیاست سرکوب جمهوری اسلامی علیه نیروهای دمکرات و چپ کشورمان در این کنگره متعلق به خود حضور بیابند، کاملاً محسوس بود. اما این نیز البته حقیقت داشت که خوشبختانه غائبینی از درونمرز و برونمرز کنگره، این امکان را یافتند تا از طریق شبکه‌های مجازی در جریان کار کنگره قرار گیرند.
۲) تحکیم رفاقت در آستانه ورود به رسمیت کنگره
با ابتکار بجای "هیئت برگزاری کنگره" - مرکب از نمایندگان سه تشکل برای یکی شدن – بخش پیشاکنگره با انجام مراسم معارفه شروع شد و بر همین روال هم، نیم روز نخست کنگره به آشنایی‌های متقابل بازهم بیشتر شرکت کنندگان، بازشناساندن هدف این پروسه معطوف به تشکل واحد، ارائه ارزیابی‌ها از این تصمیم تاریخی و بیان انتظارات از آینده آن اختصاص یافت.
ترکیبی از دو رفیق زن و مرد که این بخش پیشاکنگره را اداره می کردند، کلید خوردن برنامه معارفه را به گروه هنری "بیداد"سپردند تا این گروه بر متن هنرنمایی‌های پرشور خود، کنگره را در فضای عاطفی رفیقانه اشباع کند و اراده بیدار برای وحدت را صیقل بیشتری دهد. با اجرای چند ترانه – سرود، یادآور گذشته مشترک این گردهم‌آمدگان در کنگره، همچون "سر اومد زمستون/ شکفته بهارون"و "توی سینه‌اش یه جنگل ستاره داره"، چشمان بسیاری از اشک شوق تر شد و بازیابی امید در دل‌ها شکوفه زد. سالن اما آنجایی غرق نغمه‌خوانی شد که خطابیه ماندگار "همراه شو عزیز، کاین درد مشترک/ هرگز جدا جدا، درمان نمی‌شود"به ترنم در آمد و حضار را در هیجان شادی ویژه‌ای نشاند. همگان به هم‌صدایی با هنرمند مجری برنامه برخاستند تا عزم خود برای وحدت را فزونتر بنمایانند.
در چارچوب ظرفیت زمانی بخش پیشاکنگره، جمع متنوعی از نمایندگان و مهمانان سخن‌ها گفتند و در حرف‌های خود عموماً با تاکید بر امید داشتن، امیدوار بودن و امید پروراندن، به لزوم حفظ اراده تکیه کردند؛ خطرهای در کمین نشسته را یادآور شدند و مسئولیت‌های خطیر شرکت‌کنندگان از فردای این کنگره موسس در قبال جامعه ایران و چپ کشور را برشمردند. بازتاب تامین تنوع سنی، جنسیتی، سابقه مبارزاتی، کار تخصصی، گوناگونی نگاه در عین همسویی‌های دیدگاهی و ارزشی و نیز نوع مواجهه‌‌های سیاسی و بالاخره ارزیابی‌های متفاوت بگونه اشاره‌‌وار از نقش مدیریت در روند تلاش برای ایجاد تشکل واحد و پروژه‌های ناظر بر آن، در مجموعه گفتارهای سخنرانان، به نحو درخوری توسط گردانندگان این بخش تامین شده بود.
حاضرین کنگره اما زمانی در حس احترام به عظمت شعله افروزان فراموشخانه و تاریکخانه خاوران عمیقاً در خود فرو رفتند که گفتگوی تلفنی نوروزانه با خانم لطفی از چهره‌های سرشناس "مادران خاوران" از زبان اندوهناک یکی دیگر از بازماندگان کشتار زندانیان سیاسی حاضر در سالن بازخوانی شد. پیربانوی برنا دل، با صدای لرزان ناشی از نود سالگی، تا خبر وحدت قریب الوقوع را شنیده بود، کنگره را این چنین پیام داده بود:
"چه کارخوبی می‌کنین. ما اینجا، همین چیزها آرزومونه. خوبه که با همدیگر باشین. کاش بقیه‌ها هم باشن. حیف که نمی‌تونم پیشتون بیام. دوستتون دارم. اسمها یادم رفته اما تا از نزدیک می‌بینم همه رو بخاطر می‌آرم. تک‌تک شماها را می‌بوسم. درسته که خیلی‌هامون دق‌مرگ شدیم و رفتیم، اما جمع‌مون همچنان سر جایش هست. اونها خاوران را هم از ما بگیرن، ما را نمی‌تونن از خاوران بگیرن؛ به بچه‌ها بگو ما اینجا متحدیم. تازه هر روز داغدارهای تازه‌ای به ما اضافه می‌شن. می‌کشن و می‌گن خودکشی کردند! مگه شاه با بیژن اینا همین کارو نکرد؟ همتون برمیگردین ایران. صد ساله هم بشم چشم به راهتون هستم!"
کنگره با ابراز احساسات و ادای احترام به همه آنانی که توانسته‌اند طی این چهار دهه کشتار مداوم مخالفین در جمهوری اسلامی، با از خود مایه‌گذاری‌های ارزشمند، مانع فراموش شدن جنایت‌های سیاسی این حکومت شوند، وقوف خود بر این حقیقت را نشان داد که "خاوران"، "مایورکا"ی ایران است!
با پایان یافتن برنامه پیشاکنگره، از هیئت رئیسه سنی دعوت به عمل آمد که مدیریت کنگره را تا زمان ورود آن به مرحله رسمیت‌یابی بر عهده گیرد.
۳) افتتاح کنگره
ترکیب هیئت رئیسه سنی کنگره مبتنی بود بر رعایت ارجحیت سنی و نیز نشانه‌گذاری در تاریخ طی شده گردهم‌آمدگان. ترکیبی از: رزمنده‌ای از یادگاران "سیاهکل" تا رفیقی جان بدر برده با سابقه بیشترین زمان زنده ماندن در پایگاه‌های سازمان چریک فدایی خلق؛ رفیقی در زمره جمع آغازگر جنبش فدایی خلق تا رفیقی در موقعیت رهبری سازمان پیشاانقلاب؛ رفقایی با سابقه نزدیک به شصت سال تعلق به جنبش چپ تا رفیقی از فعالان پرشور حین و بعد انقلاب. در این ترکیب رفقا شمسی شفیع، فردوس جمشیدی رودباری، مصطفی مدنی، ایرج نیری، مجید عبدالرحیم‌پور، حسن جعفری و بهروز خسروی حضور داشتند.
رفیقی از جمع هیئت رئیسه در آغاز روند رسمیت‌یابی کنگره، حضار را فراخواند تا به احترام همه جانباختگان جنبش دیرپای چپ و دمکراتیک ایران بپا خیزند و به احترام نام و یاد این زندگان جاوید یک دقیقه سکوت کنند. هنگامیکه جمعیت در جای خود نشست، سرود انترناسیونال به طنین درآمد تا همبستگی کنگره با همه مبارزان چپ در هرجایی از جهان به نمایش درآید و بر پیوستگی این اراده برای تشکل واحد که معطوف است به تامین اتحاد چپ ایران، با تاریخ سراسر پیکار جنبش سوسیالیستی به منظور برپایی ارزش‌های آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی و تلاش در راه سوسیالیسم تاکید شود.
سپس مسن‌ترین عضو هیئت رئیسه سنی از مسئول "هیئت برگزاری کنگره مشترک" دعوت کرد تا مطابق ضابطه‌ای که سه مولفه تشکیل دهنده این کنگره بر سر آن توافق کرده بودند، با ارائه گزارش فشرده از روند طی شده مشخص کند که آیا کنگره به لحاظ حد نصاب لازم جهت رسمیت‌یابی خود، مجاز به آغاز گردش کار است یا نه؟ مسئول مربوطه تصریح کرد که بر پایه گزارش مسئولین سازماندهی و تشکیلاتی هر سه مولفه، اکثریت قاطع نمایندگان کنگره مشترک در اینجا حضور دارند و لذا از نظر هیئت برگزاری کنگره مشترک، کنگره بنیانگذار تشکل واحد حائز رسمیت قانونی است.
اعلام رسمیت کنگره بنیانگذار حزب واحد از طرف رئیس هیئت رئیسه سنی، کف زدن ممتد حضار را پاسخ گرفت و کنگره بلافاصله وارد اولین تصمیم‌گیری خود جهت انتخاب هیئت رئیسه دائمی کنگره شد. نتیجه اخذ رای مخفی، انتخاب ۷ نفر از میان ۱۲ کاندیدا برای تقبل این مسئولیت بود که در آن، رای اول را یک رفیق زن از اعضای کنگره حائز شد. رفقای منتخب برای هیئت رئیسه عبارت بودند از: فرزانه عظیمی، محمد اعظمی، بهزاد کریمی، مهدی فتاپور، پروین همتی، علی صمد و حجت نارنجی.
هیئت رئیسه سنی آنگاه با بدرقه گرم حضار، جای خود را به هیئت رئیسه منتخب داد تا گردهم‌آمدگان در این جمع، گام در تعیین و اجرای دستور کار کنگره بنیانگذار بگذارند.
۴) تصویب آئین‌نامه کنگره
هیئت رئیسه کنگره ضمن ابراز سپاس از رای اعتماد کنگره نسبت به خود، اعلام داشت که دستور کار کنگره به‌همراه زمانبندی مربوطه، در فرصتی دیگر از گردش کار جهت تایید و تصحیح آن توسط کنگره تقدیم حضار خواهد شد. عجالتاً اما برای نیم روز دوم نخستین روز کنگره، دو بلوک در نظر گرفته شده که در اولی بررسی و تصویب آئین‌نامه در دستور قرار دارد و در دومی، دوری از بحث آزاد بر پایه منشورهای ارائه شده تا کنگره بتواند برای تعیین سند مبنا، آمادگی گیرد.
برای برخوردار شدن کنگره از آئین‌نامه، یک گروه کار مسئولیت گرفته بود تا با تهیه پیش‌نویسی در این زمینه طی دوره تدارک کنگره، آن را در اختیار کنگره بگذارد. این گروه کار، یک بار هم مفاد حاصل رایزنی‌های خود در زمینه آئین‌نامه را به بحث عمومی گذاشته بود تا بر متن اشتراک نظر عمومی، موارد اختلاف را به حداقل ممکن برساند. کنگره با توجه به اینکه هیچ پیش‌نویس آلترناتیوی در برابر پیش‌نویس مدون گروه کار وجود نداشت، آئین‌نامه پیشنهادی را مبنای تصمیم‌گیری خود قرار داد و بعد دوری از طرح سئوال توسط چند نفر از حضار و توضیحات و پاسخ‌های نماینده گروه کار، مستقیماً وارد رسیدگی به پیشنهادهای بدیل در مورد چند بند از سند مبنا شد. سر دو مورد لازم آمد که رای‌گیری به عمل آید.
مورد اول مربوط به حد نصاب لازم برای در دستور قرار گرفتن موردی تازه در دستور کار کنگره بود. پیشنهاد این بود که بجای معیار ۲۰ نفر قید شده در آئین‌نامه، مبنا بر ۲۰% صاحبان رای در کنگره باشد. این پیشنهاد فقط ۴۴% رای آورد و چون نتوانست حد نصاب لازم برای تصویب را کسب کند، لذا آئین‌نامه در این مورد تغییر نکرد.
دومی پیشنهاد حذف ضریب دو سوم از بند مربوط به تعیین حد رای شکسته پیرامون برگماری‌ها در تشکل نوبنیاد بود. کنگره با ۷۷% رای موافق پذیرفت که این ضریب از بند ناظر بر لزوم رای شکسته برداشته شود و تعیین ضریب رای شکسته موکول به صدور قراری واحده در وقت خودش گردد. این تصحیح وارد آئین‌نامه شد.
آنگاه رئیس وقت جلسه، آئین‌نامه مبنای عمل کنگره را با قید محفوظ بودن حق شورای مرکزی منتخب کنگره برای برخی تصحیحات انشایی در آن، به رای کنگره گذاشت که با ۹۶.۷% از تصویب کنگره گذشت تا اداره کنگره بنیانگذار در طول روزهای کارش منطبق بر آن صورت گیرد.
۵) بررسی منشورهای ناظر بر مبانی ارزشی ما
توضیح گردش‌یابی کار کنگره در باره دیدگاه و مبانی ارزشی تشکل نوبنیاد، بررسی همه منشورهای ارائه شده به کنگره، تعیین سند مبنا در همین زمینه، انتخاب کمیسیون برای آن، تصمیم کنگره پیرامون حاصل کار کمیسیون و در نهایت تمهید حقوقی در موضوع منشور، مفاد دو فصل از گزارش حاضر را به خود اختصاص داده است. فصل شماره ۵ از آغاز کار تا انتخاب کمیسیون را شرح می‌دهد و فصل ۹ دربر گیرنده تدبیر نهایی کنگره در این عرصه است.
پر حجم‌ترین مباحث کنگره بحث مربوط به منشور بود. بر سر نوع جهت‌گیری و نیز مفاد منشورهای مطرح، بحث‌های زیادی در کنگره صورت گرفت. حساسیت نسبت به تبیین کیستی این حزب نوبنیاد همواره در پروسه راه و تا خود کنگره بسیار بالا بود. در نهایت، چهار پیش‌نویس منشور به کنگره مشترک ارائه شد. یکی) منشوری با تیتر "دیدگاه و ارزش‌ها، گذر به دموکراسی"، دومی) منشوری با مشخصه: "برای چپ سوسیالیستی، عدالتخواه و دموکراسی خواه" به امضای ۷ نفر (راحله طارانی، جعفر حسین زاده، مهرزاد وطن آبادی، وهاب انصاری، علی صمد، رحمان ساکی، شاهین انزلی) ، سومی) منشوری تحت عنوان: "به سوی حزب" به امضای یک نفر (احمد پورمندی) و چهارمی) منشور ی با تیتر "کیستی و باورهای بنیادین «سازمان نوبنیاد»" به امضای یک نفر (بیژن اقدسی)، که بدلیل نداشتن مدافع و عدم حضور پیشنهاد دهنده سند، کنار گذاشته شد.
باید یادآور شد که "هیئت برگزاری کنگره" مبتنی بر اراده و درخواست عمومی فعالان روند برای بنیانگذاری تشکل واحد با مضمون حزبی، توافق را بر این نهاده بود که هر چهار منشور با حقوق برابر در دستور کار کنگره باشند و کنگره خود راساً تصمیم بگیرد که کدامیک از آنها را می‌خواهد مبنای کار قرار دهد.
هیئت رئیسه کنگره با در نظر داشت همه این واقعیت‌ها تصمیم گرفت موضوع منشور را بعنوان یکی از اصلی‌ترین موارد دستور کار کنگره به شمار آورد، بخش عمده‌ای از وقت کنگره را به آن اختصاص دهد و بر پایه برابرحقوقی منشورها عمل کند. از اینرو تصمیم خود مبنی بر تخصیص سه بلوک از وقت کنگره به این موضوع را با اعضای کنگره در میان گذاشت، که از موافقت کنگره با این پیشنهاد برخوردار گردید. بدین ترتیب بلوک نخست در این زمینه، به یک دور بحث آزاد با تمرکز بر منشورهای ارائه شده اختصاص یافت و نیم بلوک دوم آن نیز برای تعیین سند مبنا و انتخاب کمیسیون مربوطه منظور شد.
در بلوک نخست از این بحث، ۱۵ نفر سخن گفتند که در آن، اکثر سخنرانان ضمن ابراز جانبداری از این یا آن منشور، بر موارد متنوع مرتبط با چیستی سند منشور تشکل نوبنیاد انگشت گذاشتند. این مباحث، ادامه و تکمیل گفتگوهایی بود که طی این چند سال میان علاقمندان به روند ایجاد تشکل واحد چپ جریان داشته است. جای تذکر دارد که با توجه به تعداد بالای علاقمندان برای سخن گفتن پیرامون منشور، کنگره در کادر بلوک دوم از گردش کار روز دوم، به ۸ نفر دیگر از اعضا و مهمانان وقت برای ابراز نظر داد.
بلوک دوم مربوط به منشور اساساً معطوف به تعیین سند مبنا بود. ابتدا کنگره یکی از منشورهایی را که ارائه دهنده‌اش در آن مقطع از گردش کار متاسفانه در کنگره حضور نداشت، به ناگزیر از دور رای‌گیری خارج کرد. در این بلوک به شش نفر و ترجیحاً با حق تقدم برای ارائه دهندگان منشورها وقت داده شد تا در جانبداری مشخص از یکی از منشورها و همزمان نقد منشورهای دیگر سخن بگویند. آنگاه کنگره به تعیین سند مبنا پرداخت و هیئت رئیسه با استناد به آئین‌نامه و ذکر اینکه همه جوانب کار را در نظر دارد اعلام کرد: منشورها را جدا جدا به رای می‌گذارد، هر عضو کنگره می‌تواند به بیش از یک سند رای دهد، رای‌گیری در این مرحله نسبی است، نتایج اخذ رای در هر مورد، فقط در پایان روند رای‌گیری‌ها و بطور یکجا اعلام خواهد شد، و هرگاه تفاوت رای دو سند حائز بیشترین آرا کمتر از ۱۰ رای باشد در آن صورت این دو را در مقام آلترناتیو به رای‌گیری مجدد خواهد گذاشت. نتیجه رای‌گیری چنین بود:
منشور با تیتر: "دیدگاه و ارزش‌ها، گذر به دموکراسی" ۶۳.۷% موافق، ۱۸.۷% مخالف، ۱۲.۱% ممتنع، و ۵.۵% عدم شرکت.
منشور تحت عنوان: "به سوی حزب" ۲۶.۱% موافق، ۵۸.۷% مخالف، ۱۳% ممتنع، و ۲.۲% عدم شرکت.
منشور با مشخصه: "برای چپ سوسیالیستی، عدالتخواه و دموکراسی خواه" ۳۱.۲% موافق، ۴۱.۹% مخالف، ۲۰.۴% ممتنع، و ۶.۵% عدم شرکت.
هیئت رئیسه با تاکید بر ضوابط مصرح اعلام شده در پیش از رای‌گیری و نتیجه آرای ماخوذه، منشور تحت عنوان "دیدگاه و ارزش‌ها، گذر به دموکراسی" را حائز شرایط برای سند مبنا اعلام کرد و آنگاه در ادامه همین بلوک از گردش کار، از کنگره خواست تا وارد گزینش اعضای کمیسیون برای کار روی آن شود. هیئت رئیسه کنگره سقف کمیسیون را هفت نفر پیشنهاد داد و اعلام داشت که هر عضو کنگره حداکثر به این تعداد می‌تواند رای دهد و ۷ نفر اول نتیجه انتخابات، اعضای کمیسیون تلقی خواهند شد. از میان این ۱۰ داوطلب کار در کمیسیون، ترکیبی ۷ نفره شکل گرفت و کار خود را با تعیین مخبر آغاز کرد. (اعضای این کمیسیون به ترتیب حائز رای عبارت بود از: مجید عبدالرحیم پور؛ سیروس مددی – پرویز نویدی با رای برابر؛ بهروز خلیق؛ مسعود فتحی؛ احد واحدی و دنیز ایشچی)
۶) بررسی و تصویب اساسنامه
هیئت رئیسه کنگره برنامه‌ریزی روز دوم را بر پایه این درخواست از کنگره تنظیم نمود که علیرغم وقوف به سنگین بودن دستور کار و تنگنای وقت، اجازه دهد مدیریت کنگره بر مبنای همان محورهای پیشنهاد شده از سوی "هیئت برگزاری کنگره" عمل کند تا هیچ مورد مربوط به حیات تشکل واحد، بلاتصمیم نماند. بدین ترتیب با تایید این درخواست از سوی کنگره، وقت کاری روز دوم کنگره در رسیدگی به اساسنامه، منشور و تعیین نام تشکل واحد و نیز گوش دادن به پیام‌های احزاب دوست و توجه به سخنرانی‌ها تثبیت شد.
در زمینه اساسنامه فقط یک پیش‌نویس به کنگره ارائه شده بود که آن را باید حاصل زحمت چندین ماهه گروه کار مربوطه دانست. این پیش‌نویس در دوره تدارک مضمونی کنگره و طی یک جلسه مجازی مورد بحث عمومی قرار گرفته و بعد از تدقیق و تکمیل با پیشنهادهای رسیده از طرف فعالین پروژه و نیز کار کمیسیونی، جهت تصمیم‌گیری به کنگره عرضه شده بود. این پیش‌نویس قبلاً در سایت "به پیش" انتشار بیرونی یافته بود.
در ابتدای این بلوک از دستور کار، نماینده گروه کار اساسنامه با ارائه گزارشی از سیر تدوین این پیش‌نویس، مکثی هم بر آن مواردی داشت که با پیشنهادهای آلترناتیو همراهند و در باره‌شان به تصمیم‌گیری کنگره نیاز است. گزارشگر در عین حال خاطر نشان نمود که چند مورد درخواستی برای رسیدگی در کنگره هم موجود بوده که پیشنهاد دهنده‌ها حالا دیگر از طرح آنها منصرف شده‌اند.
رئیس جلسه با اعلام اینکه شرط رسیدگی به پیشنهادهای ناظر بر مفاد پیش‌نویس را آن می‌داند که ابتدا مبنا بودن سند احراز شود و نیز با تصریح اینکه در صورت مصوب شدن، اعتبار آن فقط تا کنگره بعدی تشکل نوبنیاد است و لذا مدیریت منتخب این تشکل وظیفه کار تدقیقی و تکمیلی بر روی آن را دارد، از کنگره خواست تا در زمینه مبنا قرار گرفتن این سند و تصویب قرار مربوط به آن ابراز اراده کند. پیش‌نویس به عنوان سند مبنا به رای گذاشته شد که با ۸۲.۱% موافق، ۱.۱% مخالف، ۱۳.۱% ممتنع و ۳.۷% عدم شرکت به تصویب کنگره رسید. بدین ترتیب کنگره در مرحله رسیدگی به پیشنهادهای واحده پیرامون مفاد آن قرار گرفت.
پیشنهاد اول) آوردن این ضابطه در اساسنامه: "حزبیت، اصل مقدم عمومی در روابط درونی تشکل نوپاست."
کنگره بعد از صحبت‌های مخالف و موافق در این مورد و رای‌گیری روی آن با ۳۳.۳% موافق، ۴۸.۸% مخالف، ۱۱.۹% ممتنع و ۶% عدم شرکت، پیشنهاد را نپذیرفت.
پیشنهاد دوم) تصریح این موضوع با بیانی چنین در اساسنامه: "هر عضو حق دارد مطابق وجدانیات خود ولو در مغایرت با اصل حزبیت عمل کند."
کنگره پس از سخنان مخالف و موافق در این باره، وارد رای‌گیری شد و با ۳۸.۱% موافق، ۵۶% مخالف، ۲.۳% ممتنع و ۶% عدم شرکت، پیشنهاد را قبول نکرد.
پیشنهاد سوم) قید "شورای مرکزی" جایگزین "شورای هماهنگی" مندرج در پیش‌نویس شود.
کنگره پس از شنیدن نظر مخالف و دفاعیه ارائه دهنده پیشنهاد، به تصمیم‌گیری در این مورد پرداخت و با ۷۷.۷% موافق، ۱۴.۱% مخالف، ۱۱.۱% ممتنع و ۴.۱% عدم شرکت، آن را تصویب و وارد پیش‌نویس نمود.
پیشنهاد چهارم) به جای "واحدهای پایه" در پیش‌نویس، "واحدهای محلی" بیاید.
پس از صحبت مخالف و موافق، کنگره نسبت به آن رای گرفت اما این پیشنهاد با ۳۷.۲% موافق، ۴۲.۳% مخالف، ۱۱.۵% ممتنع و ۹% عدم شرکت از تصویب بازماند.
پیشنهاد پنجم) اضافه شدن "و هیئت سیاسی- اجرایی" به بند ۲-۴-۶ سند مبنا.
کنگره در این مورد هم بعد از شنیدن سخنان مخالف و موافق، به رای‌گیری پرداخت و پیشنهاد با ۳۵% موافق، ۵۱% مخالف، ۸% ممتنع و ۶% عدم شرکت نتوانست از تصویب بگذرد.
پیشنهاد پنجم) وجود نهاد "رسیدگی به شکایات و داوری" (رشد) در ساختار تشکیلاتی مورد پذیرش قرار گیرد و در اساسنامه وارد شود.
این پیشنهاد بعد صحبت مخالف و موافق به رای گذاشته شد که با ۷۵.۳% موافق، ۱۷.۹% مخالف، ۳% ممتنع و ۳.۸% عدم شرکت توانست از تصویب کنگره بگذرد و اصل ضرورت برخورداری تشکل نوبنیاد از وجود نهاد رسیدگی به شکایات و داوری وارد سند شود.
هیئت رئیسه با اتمام کار بررسی همه این موارد پیشنهادی، سند مبنا را با دو مصوبه جایگزین در آن و اعلام اینکه مصوب شدنش مطابق مصرحات خود همین سند نیازمند برخورداری از ۶۰% آرای کنگره است، آن را به رای گذاشت که با نتیجه ۸۹% موافق، بدون مخالف، ۱۰% ممتنع و ۱% عدم شرکت به تصویب کنگره رسید.
با این تصمیم و از منظر قانونیت، نخستین گام اساسی برای تاسیس تشکل واحد برداشته شد و مناسبات حزبی اعضای آن با همدیگر در وجود یک سند قانونی، جنبه حقوقی به خود گرفت. تصویب این سند ابراز احساسات کنگره را برانگیخت و تا کنگره آتی میثاق زندگی درون‌حزبی برای این تنشکل نوبنیاد قرار گرفت. سند اساسنامه جزو مجموعه مصوبات کنگره به همراه این گزارش انتشار عمومی می‌یابد.
۷) نام‌گذاری تشکل واحد
بیشترین دغدغه در جمع بنیانگذار این تشکل آن بود که مناسب‌ترین نام برای تشکل نو بنیاد چه می‌تواند باشد؟ بالاترین میزان مشارکت در میان علاقمندان بس حساس نسبت به سرنوشت این روند هم به همین موضوع تعیین نام اختصاص داشت. در جریان کنگره نیز، حاضرین اعم از نمایندگان و مهمانان، حساسیت ویژه‌ای از خود نسبت به نام انتخابی برای تشکل نوبنیاد نشان دادند.
در دوره تدارک پیشاکنگره به منظور رسیدن به نام مناسب برای تشکل واحد، گروه کار اساسنامه از جمع مشارکت کننده خواستار ارائه پیشنهاد راجع به نام شده و سپس با نظم دادن به پیشنهادهای رسیده ، لیستی از آنها فراهم آورده بود. برخی از رفقای پیشنهاد دهنده نام نیز همت کرده و در دفاع و استدلال از نام پیشنهادی خود چه در درون پروژه و چه بیرون از آن مطالبی را به رشته تحریر درآورده بودند. یک نشست مجازی عمومی هم به این موضوع اختصاص یافت تا پیرامون آن رایزنی‌ها و گفتگوهای لازم صورت گیرد. گفتنی است که در روند مشارکت پیرامون تعیین نام، گروه کار اساسنامه نام‌های پیشنهادی بسیاری برای تشکل نو بنیاد دریافت کرده بود.
گروه کار مربوطه، بر پایه پیشنهادهای مطرح حول چگونگی رسیدن به تصمیم واحد در این زمینه و نیز تدابیر و تمهیدات ارگانی به این منظور، از یکسو دسته‌بندی کلی پیشنهادها بر اساس سه گزینه اصلی ساختاری را در پیش گرفت و از سوی دیگر کوشید تا پیشنهادهای همسو حتی‌المقدور یکی شوند. حاصل تلاش مزبور، از طرفی رسیدن به مکانیسمی بود برای تسهیل تصمیم‌گیری کنگره در زمینه معطوف به متضمن مقصود کردن تلاش‌ها و از طرف دیگر تقلیل پیشنهادها و رساندن آنها نهایتاً به ۱۸مورد. پیشنهادهایی که، صاحبانشان خواستار طرح آنها در کنگره بودند.
هیئت رئیسه کنگره طی روز دوم گردش کار، در بلوکی که برای بررسی این موضوع در نظر گرفته بود از نماینده گروه کار اساسنامه دعوت کرد تا هم گزارشی کوتاه از سیر کار در این موضوع ارائه دهد و هم اگر گروه کار توصیه‌ای برای پیشبرد روند تصمیم‌سازی در این زمینه دارد آن را با کنگره در میان نهد. گزارش ارائه شد و توصیه بهینه این بود که کنگره مقدمتاً بر سر ساختار مربوط به نام تصمیم بگیرد و آنگاه وارد تصمیم‌گیری بر سر فقط آن نام‌هایی شود که در ساختار مد نظر کنگره می‌گنجند. این ساختار بر پایه پیشنهادهای دریافتی نمی‌توانست خارج از این سه باشد: ۱) نام بر اساس سیمای امروزین این تشکل بدون قید "فدائی" در آن؛ ۲) نام ترکیبی بر بنیان نگاه امروزین آن و در همانحال یادآور گذشته موسسین این تشکل نوبنیاد ("فدائی")؛ و ۳) نام تشکل واحد صرفاً بر پایه تشخص "فدائی".
هیئت رئیسه آنگاه لیستی از حضار کنگره برای اظهار نظر پیرامون موضوع نام باز کرد که شامل ۲۴متقاضی برای صحبت بود. رئیس جلسه به سخنرانان توصیه نمود بکوشند تا در وقت کوتاهی که دارند بر یکی از سه رویکرد ساختاری مزبور متمرکز شوند. کار رسمی روز دوم کنگره با این سخنرانی‌ها پایان گرفت.
در بلوک بعدی از گردش کار کنگره که باز به موضوع نام اختصاص داشت و طی روز آخر کنگره پیش رفت، قرار بر این شد که کنگره در پی شنیدن سخنان مخالف و موافق پیرامون سه شق ساختاری مطرح برای تعیین نام، مستقیماً وارد رای‌گیری شود. رئیس جلسه متذکر شد که هر کدام از این شقوق بگونه جداگانه به رای گذاشته می‌شوند، رای‌گیری نسبی است، و اگر فاصله دو شق حائز بیشترین آرا کمتر از ۱۰ رای باشد، میان آنها دوباره رای‌گیری صورت خواهد گرفت. نتیجه این رای‌گیری چنین بود:
آ) نام بدون قید "فدایی":
موافق ۳۶.۶%، مخالف ۵۱.۹%، ممتنع ۹.۶% و عدم شرکت ۱.۹%
ب) نام مضمونی با افزودن قید "فدایی":
موافق ۵۰.۵%، مخالف ۳۲%، ممتنع ۱۶.۵% و عدم شرکت ۱%
پ) نام معطوف به تشخص "فدایی":
موافق ۳۶.۴%، مخالف ۴۷.۷%، ممتنع ۱۵% و عدم شرکت ۰.۹%
هیئت رئیسه مطابق آئین‌نامه کنگره و تصریحات پیش از رای‌گیری، اعلام داشت که شق ساختاری نام مضمونی با افزودن قید "فدائی" بیشترین رای را آورده و لذا حائز شرط برای مبنا قرار گرفتن است و بر همین اساس، کنگره می‌تواند وارد تصمیم‌گیری حول پیشنهادهایی شود که قابلیت گنجایش در این ساختار را دارند.
با این رویکرد قانونی، کنگره در آغاز ورود به بلوک سوم از رسیدگی به تعیین نام که البته آخرین آن نیز بود، از هیئت رئیسه شنید که مطابق استنتاج از تصمیم سمت‌دهنده کنگره، اکنون فقط ۷ پیشنهاد باقی مانده و بنابراین تصمیم‌گیری کنگره متوجه گزینش میان یکی از آنهاست. رئیس وقت جلسه متذکر شد که آخرین دور از بحث حول نام، فقط باید معطوف به پیشنهادهای موجود باشد و سخنرانان هم صرفاً در چارچوب آنها ابراز نظر کنند. ۱۷ نفر ثبت نام کرده بودند که جملگی آنان در این زمینه سخن گفتند.
با توجه به روشن بودن جوانب موضوع، تصمیم این شد که نیم بلوک آخر مربوط به گردش کار ناظر بر انتخاب نام به تعیین تکلیف نهایی در این زمینه تخصیص یابد و صرفاً به اخذ رای بگذرد. رئیس جلسه پیش از ورود به رای‌گیری، همان مکانیسمی را تصریح کرد که قبل از اخذ رای بر سر تعیین منشور مبنا از سوی هیئت رئیسه اعلام شده بود.
یکم:حزب چپ دمکرات ایران (فدائیان اکثریت، اتحاد فدائیان – طرفداران وحدت چپ، کنشگران چپ)
موافق ۱۸%، مخالف ۵۷%، ممتنع ۱۹% و عدم شرکت ۶%
دوم: حزب آزادی، پیشرفت و عدالت (اتحاد فدائیان – طرفداران وحدت + فدائیان اکثریت + کنشگران چپ)
موافق ۹.۴% ، مخالف ۷۶.۴ % ، ممتنع ۱۰.۴% و عدم شرکت ۳.۸%
سوم: حزب آینده ایران (فدائیان خلق)
موافق ۲۱.۷%، مخالف ۶۲.۳%، ممتنع ۱۴.۱% و عدم شرکت ۱.۹%
چهارم: حزب چپ دمکرات ایران (فدائیان خلق)
موافق ۶۲.۸%، مخالف ۲۸.۶%، ممتنع ۶.۷% و عدم شرکت ۱.۹%
پنجم: حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
موافق ۸۳%، مخالف ۱۳.۲%، ممتنع ۱.۹% و عدم شرکت ۱.۹%
ششم: حزب آزادی و عدالت ایران (وحدت فدائیان خلق)
موافق ۲۰.۲%، مخالف ۶۴.۴%، متنع ۱۱.۵% و عدم شرکت ۲.۹%
هفتم: سازمان آزادی، عدالت، دموکراسی و توسعه ایران (فدائیان خلق ایران)
موافق ۲۱.۲%، مخالف ۵۹.۶%، ممتنع ۱۵.۴% و عدم شرکت ۳.۸%
با روشن شدن نتیجه آرا در مورد گزینش نام حزب نوبنیاد و تطابق‌یابی آن با ضوابط مندرج در آئین‌نامه، رئیس وقت کنگره با صدای بلند نام حزب چپ ایران (فدائیان خلق) را با پشتوانه ۸۳% رای موافق از کنگره بنیانگذار و تعلق داشتن آن به همه کنگره و به جنبش چپ و دمکراتیک ایران اعلام نمود و اعضا و مهمانان کنگره مشترک با ابراز احساسات پرشور خود، زایش این حزب در سپهر سیاسی ایران را شادباش گفتند.
۸) رویکرد سیاسی کنگره
هیئت رئیسه کنگره از اینکه ناگزیر شد عمده وقت کنگره را به تعیین نام حزب و رسیدگی به دو سند پایه‌ای اساسنامه و منشور اختصاص دهد و باقیمانده وقت روز آخر را صرف وظیفه حتمی شکل‌دهی به شورای مرکزی منتخب خود کند، از عدم امکان ورود کنگره به بخش سیاسی از دستور کار آن، ابراز تاسف کرد. این در حالی بود که پیش‌نویس سند سیاسی که تنها سند هم در این زمینه به شمار می‌رفت و نیز از حمایت زیاد متجلی در حین مباحث پیشاکنگره برخوردار بود، پیشاپیش در دفتر کنگره درج شده بود. کنگره در این زمینه تصمیم گرفت که سند سیاسی به امضای شورای مرکزی منتخب کنگره و بر پایه کار تدقیقی ملهم از تذکرات سیاسی مطرح در سخنرانی‌های حین کنگره منتشر شود.
بعلاوه در آخرین روزهای قبل از تشکیل کنگره، طرح اولیه بیانیه‌ای پیرامون تشدید وخامت بیشتر در مناسبات جمهوری اسلامی با دولت کنونی امریکا و مؤتلفین منطقه‌ای آن و پیامدهای خطرناک ناشی از این وضع برای مردم ایران به کنگره پیشنهاد شده بود که فرصت بررسی آن فراهم نیامد. این نیز در حالی بود که لزوم درنگ جدی بر این موضوع طی سخنرانی‌های متعدد در کنگره مورد تاکید قرار گرفت و کنگره لزوم اعلام اراده سیاسی در این زمینه را تصریح نمود.
کنگره همچنین بر صدور پیام‌هایی به نام خود خطاب به همه ایرانیان پی جوی آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی؛ خطاب به کارگران و زحمتکشان؛ به زنان تبعیض ستیز؛ جوانان مبارز؛ به فعالان تحت تبعیض ملی در کشور؛ و خطاب به زندانیان سیاسی تاکید کرد و وظیفه انتشار آنها را به شورای مرکزی منتخب خود سپرد. این پیام‌ها همراه این گزارش منتشر می‌شوند.
همه این موارد نیازمند تصمیم، در چارچوب یک قرار از سوی هیئت رئیسه کنگره تنظیم شده بود که بعد از اظهار نظر مخالف و موافق پیرامون این روش از عمل، به رای کنگره گذاشته شد. کنگره این قرار را با ۷۵% موافق، ۵.۴% مخالف، ۸.۷% ممتنع و ۱۰.۹% عدم شرکت تصویب کرد.
در جریان کنگره خبر رسید که عملیات تعرضی دولت اسرائیل علیه معترضین فلسطینی در اعتراض آنان به تداوم اشغالگری این دولت، باعث کشتار ۱۵نفر و مجروح شدن صدها نفر شده است. کنگره ضمن ابراز انزجار نسبت به آمران و عاملان این جنایت، با ۷۹.۸% رای موافق، ۷.۱% مخالف، ۷.۱% ممتنع و ۶% عدم شرکت، تصمیم به واکنش در قبال این سرکوبگری گرفت.
۹) درباره تعیین تکلیف با منشور
کنگره در آخرین ساعت از وقت خود اقدام به تعیین تکلیف با "منشور دیدگاه، ارزش‌ها و گذر به دمکراسی" کرد.
به این منظور رئیس وقت جلسه از مخبر کمیسیون منتخب کنگره دعوت به عمل آورد تا پیرامون نتیجه کار کمیسیون و مصوبات و پیشنهادهای آن گزارش دهد. مخبر کمیسیون ضمن برشمردن موارد تدقیقی، تصویبی و معلق - در معنی واگذاری موضوع مستقیماً به خود کنگره- آنها را در سه مقوله دسته بندی کرد. تدقیقی شامل مواردی که توافق بر سر آنها در کمیسیون تامین بود؛ تصویبی متوجه برخی مصوبات مضمونی در کمیسیون که نسبت به موضوع متناظر خود در سند مبنا جنبه آلترناتیوی دارند و لذا محتاج تصمیم‌گیری کنگره؛ و بالاخره مواردی از بندهای دهم و یازدهم سند مبنا که کمیسیون نظر به حساسیت موضوع و نرسیدن به تصمیم قاطع در باره آنها، تشخیص و ترجیح داد تا در این زمینه کنگره خود راساً ابراز اراده کند.
هیئت رئیسه بعد از باز کردن لیست سؤالات اعضای کنگره از مخبر کمیسیون و پیشبرد مرحله پرسش و پاسخ به این نتیجه رسید که بدلیل کمبود وقت، متاسفانه امکان بررسی پیشنهادات ارسالی از طرف کمیسیون نیست و سند مبنا نمی‌تواند برای تصویب قطعی به رای کنگره گذاشته شود. لذا قرار شد که در فاصله تنگ زمانی باقیمانده کوشش به عمل آید تا روش رسیدن به تصمیم در این زمینه، از طریق مشارکت مستقیم خود اعضای کنگره شکل بگیرد. در پاسخ به این درخواست از سوی رئیس وقت کنگره، چندین پیشنهاد توسط اعضای کنگره ارائه شد که در جمعبندی از آنها چهار تدبیر پیشنهادی وجود داشت.
طی یک دور بحث معلوم شد که عمل به دو شق از اینها اعتبار اساسنامه‌ای ندارد و باید از دور خارج شوند. یکی دیگر از پیشنهادها هم با پس گرفته شدنش منتفی گردید و در نتیجه فقط یک شق باقیمانده در معرض تصمیم‌گیری مستقیم کنگره قرار گرفت. مضمون قرار ناظر بر این شق، تاکید بر ثبت و اعلام سیر واقعی روند مربوط به منشور تا نقطه‌ای را داشت که کنگره اکنون در همانجا ایستاده است. تصریح قرار مربوطه بر این بود که آنچه گذشت ثبت پرونده مصوبات کنگره شود و حاصل آن مبنای عمل حزب تا کنگره بعدی قرار گیرد. متن این قرار چنین بود:
۱. کنگره در رابطه با منشور، سند مبنا تعیین کرد و کمیسیونی برای کار روی آن انتخاب نمود.
۲. کنگره پیشنهادهای کمیسیون پیرامون منشور را دریافت داشت، اما فرصت نکرد تا نقطه تصویب قطعی آن پیش برود.
۳. شورای مرکزی حزب سند مبنای کنگره را به پشتوانه داشتن رای تمایل کنگره، تا کنگره بعدی، مبنای عمل حزب ما قرار دهد.
۴. سند دارای رای تمایل کنگره، همراه همه مصوبات و پیشنهادهای آن انتشار عمومی می‌یابد.
۵. شورای مرکزی منتخب موظف می‌شود که روی این سند دارای رای تمایل کار کند و آنرا برای تصویب قطعی در کنگره آتی آماده نماید.
این قرار مرکب با ۶۷% موافق به تصویب رسید و کنگره رضایت خود از این توافق حقوقی را با ابراز احساسات پاس داشت.
۱۰) انتخاب شورای مرکزی
کنگره در یکی از آخرین بلوک‌های کاری خود گام در گزینش ترکیب شورای مرکزی منتخب خود گذاشت و از اعضای کنگره درخواست کرد برای عضویت در شورای مرکزی حزب چپ ایران(فداییان خلق) کاندیدا شوند.
۳۳ عضو کنگره با اعلام داوطلبی خود برای پذیرش این مسئولیت خطیر، نام خود را بر تابلوی کاندیداها نشاندند.
نخستین تصمیم روشی در این زمینه مربوط می‌شد به تعیین سقف شورای مرکزی.
از میان شقوق مطرح، دو مورد عمدگی داشت. یک اینکه همه کاندیداها به عضویت شورا پذیرفته شوند و دیگری آنکه توافق را بر سقف ۲۵ نفر بگذاریم. هیئت رئیسه بعد از صحبت‌های مخالف و موافق روی این دو شق، آنها را آلترناتیو همدیگر اعلام نموده و از اعضای کنگره خواست تا با رای خود یکی از این دو را برگزینند.
شق اول: هر ۳۳ کاندیدا عضو شورای مرکزی پذیرفته شوند.
شق دوم: تعداد اعضای شورای مرکزی ۲۵ نفر باشد.
نتیجه: موافق شق نخست ۱۹% و موافق شق دوم ۸۱%.
بدین ترتیب تصمیم کنگره بر تشکیل شورای مرکزی ۲۵نفره قرار گرفت.
آنگاه رئیس وقت کنگره اعلام داشت که لازم است کنگره سر مکانیسمی به توافق برسد که پیشاپیش تعادل جنسیتی در ترکیب شورای مرکزی منتخب را تامین کند، حضور حداقلی اعضای هر سه مولفه تشکیل دهنده حزب واحد در آن را تضمین بدارد و حضور گرایش‌های متنوع فکری و سیاسی در مدیریت این حزب را حتی‌المقدور بازتاب دهد. در رابطه با همین رویکرد هم بود که دوری از دریافت پیشنهاد از اعضای کنگره و صحبت موافق و مخالف پیرامون آنها پیش رفت و آنگاه کنگره به ابراز اراده در این زمینه برخاست. در این رابطه دو پیشنهاد آلترناتیو مطرح بود.
شق رای‌گیری بر مبنای رای الکترال (هر صاحب رای حق این را داشته باشد که رای مازاد بر انتخاب خود را بین کاندیدا یا کاندیداهای دیگر توزیع کند)
نتیجه: موافق ۲۰.۳% و مخالف ۷۹.۷%
شق پذیرش پیشاپیش سهمیه ۵ نفر برای هر مولفه از تشکیل دهندگان حزب واحد.
نتیجه: موافق ۷۵.۵%، مخالف ۲۰.۶%، ممتنع ۲.۹% و عدم شرکت ۱%
مبتنی بر این نتیجه و درنظرداشت توافق عمومی بر سر حضور حداقل بیست درصدی زنان در ترکیب شورای مرکزی – البته متاثر از حد حضور آنان در کنگره- هیئت رئیسه اعلام کرد که ضریب منطقی برای رای شکسته در انتخاب شورای مرکزی دو سوم می‌تواند باشد.
مصوبه: هر عضو فقط به دو سوم کاندیداها می‌تواند رای دهد. از میان کاندیداهای هر سهم مؤلفه تشکیل دهنده حزب واحد، حداکثر ۵ نفر اول آنها فارغ از هر میزان رایی که آورده باشند و ۵ نفر اول از کاندیداهای زن عضو شورا تلقی می‌شوند.
هیئت رئیسه آنگاه از داوطلبان عضویت در شورای مرکزی دعوت کرد که در وقت کوتاهی که در اختیار دارند با معرفی خود مواردی را که در رابطه با آمادگی برای پذیرش این مسئولیت لازم می‌دانند با کنگره در میان بگذارند.
در پی ارائه معرفی کاندیداها، کنگره وارد رای‌گیری شد و ۲۵ رفیق از ۳۳ کاندیداها بر اساس رایی که کسب کردند که ضمن تشویق از سوی کنگره، به ترتیب زیر معرفی شدند:
مریم تنگستانی – مهدی پرویز – نادر عصاره – محمد اعظمی – علی پورنقوی – منوچهر گلشن – بهروز خلیق، مسعود فتحی و صادق کار (رای برابر) – فرزانه عظیمی - پرویزنویدی – فرید اشکان، وهاب انصاری، رضادرخشان و حسن زهتاب (رای برابر) – یدی بلدی، مهدی فتاپور و توران همتی (رای برابر) – سیامک سلطانی – مرضیه دانش، راحله طارانی و پروین همتی (رای برابر) – مهدی ابراهیم‌زاده – منوچهر مقصودنیا و حجت نارنجی (رای برابر).
بر اساس نتایج رای‌گیری، همه این ۲۵ نفر در همان دور نخست رای‌گیری مطابق با اساسنامه حد نصاب لازم برای عضویت در شورای مرکزی را به دست آوردند، موضوع رعایت سهمیه زنان و نیز سهم حداقلی هر سه مؤلفه در شورای مرکزی بر اساس رای‌های داده شده و مبتنی بر روحیه وحدت‌طلبانه در اعضای کنگره بگونه طبیعی در ترکیب حاصله تامین شد و تنوع گرایش‌های موجود تا اندازه بسیار زیادی در جمع منتخب بازتاب یافت. افتخار کسب رای اول کنگره را یک زن کسب کرد و از این طریق روحیه و باور برابرحقوقی‌طلبی کنگره به نمایش درآمد.
۱۱) کنگره و اعلام پشتیبانی از آن
کنگره بنیانگذار حزب چپ ایران(فدائیان خلق) این افتخار را داشت که میزبان نمایندگانی از احزاب و تشکل‌هایی از اپوزیسیون جمهوری اسلامی، شخصیت‌های منفردی از جریان چپ ایران، فعالان و تحلیل‌گرانی متعلق به صفوف چپ و دمکراسی خواهی، یاران و همیارانی از تبار فدایی، و نیز نمایندگان و خبرنگارانی از چندین رسانه معتبر باشد. کنگره بارها از زبان هیئت رئیسه خود اعلام داشت که همه این عزیزان را میزبان کنگره می‌شناسد و حضور و نفوذشان بر گردش کار و محتوی مباحث را به گرمی پاس می‌دارد.
از تشکل‌های ایرانی، نماینده یا هیئت نمایندگانی از اتحاد جمهوریخواهان ایران، جبهه متحد بلوچستان ایران، جبهه ملی ایران - اروپا، حزب توده ایران، حزب دمکرات کردستان، حزب دمکرات کردستان ایران، حزب دمکراتیک مردم ایران و حزب کومله کردستان ایران در این کنگره موسس شرکت داشتند که در شکل کتبی و یا تصویری – صوتی، پیام و سخن رفیقانه و دوستانه خود را با کنگره در میان گذاشتند. کنگره با ابراز احساسات خود نسبت به هر یک از این نمایندگان متعلق به اپوزیسیون دمکرات و چپ ایران بخاطر اعلام همبستگی آنها با کنگره مشترک برای ایجاد حزب چپ ایران (فدائیان خلق) سپاسگزاری کرد.
حضور جمعی از کادرهای سرشناس جنبش چپ افغانستان، همسایه شرقی کشور ما در کنگره موجب خرسندی عمیق همه حضار بود. پیام حزب کمونیست ("شیوعی") عراق همسایه غربی میهنمان، موجبی دیگر برای ابراز خوشحالی کنگره شد. روحیه حاکم بر کنگره تاکید بر لزوم تحکیم مناسبات بین نیروهای مترقی، دمکراتیک، چپ و صلح‌جوی کشورهای منطقه در این شرایط بحرانی پرتنش و جنگ افروزانه بود که امروز و فردای مردمان و ملت‌ها را به شدت تهدید می‌کند. پیام جبهه متحد چپ اسپانیا که جبهه‌ای است اراده کرده برای گرد آمدن چپ‌های این کشور علیه راست نئولیبرالی و نژادپرست، و نیز پیام حزب چپ آلمان که مولود اراده مبتنی بر وحدت در چپ این کشور برای برآمد قاطع چپ متحد علیه جبهه راست بود، برای کنگره مشترک ما معنی خاصی داشتند. پیام رفیقانه حزب کمونیست کانادا به کنگره مشترک نیز یکی دیگر از پیام‌های دریافتی بود.
کنگره پیام‌هایی داشت از سوی دوستان درونمرز چشم به راه نتیجه کار کنگره و نیز جوانی چونان همکار نزدیک تدارک فنی کنگره، که فرازهایی از آنها در صحن کنگره قرائت شد و مورد توجه و ابراز احساسات کنگره قرار گرفت. پیام‌هایی هم از اعضای کنگره و مهمانان و شخصیت‌هایی که به دلایل موجه نمی‌توانسته‌اند در کنگره حضور یابند دریافت شده بود، که هیئت رئیسه با اعلام نام پیام دهندگان از آنان صمیمانه قدردانی کرد.
پیام‌های رسیده از تشکل‌های سیاسی طی روزهای آتی منتشر خواهند شد.
۱۲) جشن و قدردانی
کنگره بنیانگذار حزب چپ ایران (فدائیان خلق) یقین داشت که موفق می‌شود و هم از اینرو پیشاپیش برگزاری مراسم جشن پیروزی اراده و امید را تدارک دیده بود. این جشن در شامگاهان روز دوم کنگره با هلهله همگانی و پایکوبی‌ها و هنرنمایی دگر باره گروه هنری "بیداد" با همراهی یار دیرینه فدائیان بانو "بهرخ بابایی" آغاز شد و تا پاسی از شب ادامه یافت. در متن این جشن شبانه، پیوندهای بازیافته متکی بر خرد و حس مسؤلیت متجلی در طول روز کار کنگره، با ساروج عاطفه مستحکم‌تر شد و این زایش نوین در سپهر سیاسی ایران دل‌ها را آکنده از شادی نمود و گرما بخشید.
آخرین کلام‌هایی که از سوی هیئت رئیسه کنگره در آن دقایق پایانی کار سه روزه کنگره ابراز شد چیزی نبود مگر فشرده سخنانی که بارها و بارها در جریان کار رسمی کنگره بیان شد و بیشتر از صحن کنگره، در نجواها و گفت و شنیدهای گوشه و کنار کنگره به گوش می‌رسید: سپاس از این همه زحمت!
قدردانی بخاطر ایستادگی همگی بر سر هدف و پیمان. سپاسگزاری از همه اعضای کنگره که در این مدت کار کردند، رنج بردند و از خود و خانواده خویش مایه گذاشتند تا تلاش برای وحدت به بار بنشیند. تشکر از همه رفقایی که طی این روند چندین ساله با پذیرش مسؤلیت‌های مشخص بار سنگین رسیدن به این کنگره را بر دوش کشیدند. تقدیر از دوستانی که از برشمرده شدن ضعف‌های کار و انتقادهای وارده بر پیشبرد امور باز نایستادند. ابراز سپاس نسبت به رفقای زحمتکشی که کار طاقت‌فرسای تدارک فنی کنگره را بر عهده داشتند و توانستند وظیفه محوله را به نحو احسن پیش ببرند. ارج نهادن زحمت رفقا و دوستان فیلمبردار، گردانندگان سیستم برقراری ارتباط مجازی با علاقمندان بیرون از کنگره تا رفقای مبتکر تجهیز باز هم بیشتر تجمع‌های حزبی ما به نوآوری‌های فنی روز که این بار خود را در استفاده از شیوه دیجیتالی در رای‌گیری‌ها نشان داد. این ابتکار، کمک شایانی بود به کنگره‌ای که نسبت به عدم تناسب تنگنای وقت با دستور کار حجیم ناگزیر خود، نگرانی‌هایی داشت.
کنگره بر سپاسگزاری خود از هر کوشنده خویش در خدمت به تحقق هدف جمعی، تاکید مکرر کرد.
با امید به برآورده شدن و به بار نشستن رویاهایی که حزب چپ ایران (فدائیان خلق) در باور به آنها تولد یافته و با آرزوی گام برداشتن‌های شتابان رو به پیش در راستای ایفای نقش شایسته سیاسی در سپهر سیاسی کشور.
هیئت رئیسه کنگره بنیانگذار حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
۲۴ فروردین ماه ۱۳۹۷ برابر با ۱۳ آوریل ۲۰۱۸
افزودن دیدگاه جدید