خانە کارگر و تشکل های حکومتی و سر سپردە زیر مجموعە ی آن پس از مرگ ابراهیم رئیسی با انتشار پیام هایی با نام های مختلف در تعریف و تمجید و دادن نسبت های خلاف واقعیت گوی سبقت را از سایر نهاد های قدرت ربودە و چنان تصویری از این جنایتکار، ضد کارگر و ضد عدالت ارائە دادەاند، کە گویا او منجی رهایی محرومان از فقر و بی حقوقی بودە است.
این ابلهان مزدور حکومت ضد کارگر کە خود را بە کری و کوری زدەاند تا واقعیت را وارونە نشان دهند در حالی بە این کار مشغول اند، کە هر هفتە شاهد اعتراض کارگران، معلمان و بازنشستگان و پرستارانی هستند کە علیە سیاستهای فقر آور و سرکوبگرانە رئیس جمهور گوش بفرمان رژیم در خیابان ها هستند و چند روز قبل مردن رئیسی وزیر کار او امکان تجدید نظر در افزایش دستمزد و حق مسکن را کە این تشکلها تصور می کردند، رئیسی با آن موافق است رد کرد. امری کە بدون تائید رئیسی وزیر کار نمی توانست آن را رد کند. حالا این جماعت فریبکار ادعا می کنند رئیسی با تصمیم وزیر کار در خصوص دستمزد مخالف بودە است. خانە کارگر در قسمتی از تسلیت پر سوز و گداز خود نوشت:
"هنوز شهد سخنان رئیس جمهور در روز کارگر سال جاری و دفاع قاطع از منافع کارگران و مستضعفان از جمله تعهد دولت به سه جانبه گرایی زیر زبان‌مان بود که تلخی این غم بزرگ بر اعماق وجودمان چیره شد"
و حسن صادقی معاون اول دبیرکل خانە کارگر در سوگنامە مشابهی کە با امضای "پیشکسوتان بازنشستە" منتش کرد گفت:.
"خدمات ارزنده شهید سید ابراهیم رئیسی که با مجاهدت خستگی ناپذیر خود در طول کمتر از سه سال برای رفع مشکلات معیشتی مردم و به ویژه مستضعفان و محرومین جامعه بر کسی پوشیده نیست"
چندین سوگ نامە مشابە دیگر از سوی تشکلهای حکومتی منتشر شد.
کشتە شدن ابراهیم رئیسی عضو کمیسیونی کە بە کمیسیون مرگ شهرە شد و فرمان کشتار هزاران زندانی سیاسی را در تابستان سال ٦٧ صادر و بە اجرا درآورد، با همە ی تبلیغاتی کە توسط نهادهای حکومتی برای وارونە نشان دادن نقش و شخصیت رئیسی انجام گرفت، با مرگ این جنایتکار نە تنها موجب گمراهی و افسوس و ناراحتی کسی بە غیر از سرکردگان و چرخندگان رژیم دیکتاتوری نشد بلکە مرگ هولناک او با ابراز خوشحالی بخشهای وسیعی از مردم بویژە بستگان هزاران نفری شد کە در جریان کشتار دستە جمعی زندانیان در سال ٦٧، هنگام جنبش ٩٦ و ٩٨ و جنبش زن زندگی آزادی در سال ١٤٠١ بە قتل رسیدند شد.
در دوران ریاست جمهوری رئیسی شمار کسانی کە بە اعدام محکوم شدند و آنهایی کە اعدام شدند و همچنین جو سرکوب و اختناق تشدید شد و یورش گستردە بە فعالین مدنی، سیاسی، سندیکایی و غیرە تشدید شد.
تنها در جریان جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی بە اعتراف وابستگان دستگاە سرکوب دەها هزار نفر از جملە صدها معلم و کارگر و فعال سندیکایی دستگیر و روانە شکنجە خانە های رژیم شدند. عدە زیادی از دستگیر شدگان همچنان در زندان بسر می برند. بە این پروندە جنایت بار قتل و ترور صدها آزادیخواە را در دوران ریاست جمهوری این جنایتکار باید افزود.
در رژیم اسلامی وارونە کردن حقایق سابقەای بە درازای عمر ننگین این رژیم جنایتکار و منحوس و منفور دارد. این وارونە گری در حرف و کردار رئیسی بیش از از سایر مقامات رژیم بود و تنها علی خامنەای بود کە در این کار از رئیسی جلوتر و نفر اول بود.
رئیسی با وعدە عدالت و رونق دادن بە سفرەهای مردم، تک رقمی کردن تورم، ایجاد سالی یک میلیون مسکن، یک میلیون شغل، تقویت پول ملی و قدرت خرید مردم و... کار خود را آغاز کرد، با این وصف وقتی مرگ بە سراغش آمد، نە تنها هیچ یک از وعدەها تحقق پیدا نکرد بلکە وضعشان بدتر شد و صعود قیمتها و سقوط قدرت خرید مردم و منجمد کردن دستمزدها سفرە های اکثریت مردم را تهیتر و بی رونقتر از قبل شد و ظرف کمتر از سە سال ٨ میلیون بە جمعیت زیر خط افزود.
افزون بر اینها تعرض بە حقوق نیروی کار در دوران رئیسی تشدید شد و اثری از تە ماندە قوانین حمایتی باقی گذاشتە نشد. قوانین باقی ماندە مانند مادە ٤١ قانون کار نیز لگد مال شد
با این همە بعد از مرگ جنایتکاری کە بواسطە سرسپردگی محض خود بە قدرت و اعمال جنایات بسیار مدارج ترقی را بسرعت پیمود و با نشاندە شدن بر صندلی ریاست جمهوری ارتقا پیدا کرد. آیا وقاحت نیست کە تشکلهای حکومتی مدعی حقوق کارگر اعلامیە بدهند و با وارونە نشان دادن اقدامات و سیاستهای ضد کارگر ترین و فاسدترین دولت بعد از انقلاب با عناوینی از رئیسی تمجید کنند کە ذرەای با عملکرد و شخصیت این جنایتکار ستمگر، آزادی کش و عدالت ستیز هیچ نسبتی ندارد؟ موضعگیری های این چنینی تنها بە افشای ماهیت تشکلهای حکومتی نزد کارگران و انزوای بیشتر آنها منجر خواهد شد، حمایت از عملکرد رئیسی معنی دیگری غیر از حمایت از جنایت و سرکوب و دشمنی با کارگران و مردم ندارد.
افزودن دیدگاه جدید