گزارش کە گفتە شدە نتیجە تحقیقات ١١ سالە این این کنفدراسیون کارگری است، در اصل بە معرفی کشورهایی اختصاص یافتە کە در صنعت نساجی از لحاظ عدم رعایت حقوق کارگران جزء بدترین کشورهای جهان قرار دارند. آنطور کە از گزارش بر می آید مقامات این کشورها کە تعداد شان ٨ کشور اعلام شدە با وجود نقض شدید و مداوم حقوق و فشار مضاعف بە کارگران توسط صاحبان صنعت نساجی و شرکتهای چند ملیتی مرتبط با آنها اقدامی برای رفع فشارهای مختلف و جلوگیری از ادامە آن نکردەاند.
همچنین در گزارش گفتە شدە:
"جریان راست اقتصادی بطور عمده در جهان درحال گسترش میان کشورهاست و در این مسیر از صندوقهای رای استفاده کرده و نیازمند تضعیف حقوق کار در برخی کشورهای درحال توسعه است.
براساس این گزارش، تمامی هشت کشور یادشده در عرصه صنعت پوشاک، حق چانه زنی و حق اعتراض صنفی را بطور جدی نقض کردند و این روند از سال ۲۰۲۲ تا امسال (۲۰۲۴) تشدید شده است و در ادامە و می افزاید...
«در یک تحول عمیقا نگرانکننده در سال جاری میلادی، ۵۰ درصد از کشورهای جهان بهطور خودسرانه اعضای اتحادیههای کارگری را دستگیر یا بازداشت کردند که ۴ درصد بیش از سال ۲۰۲۱ میلادی است.»
فهرست هشت کشوری که بدترین شرایط را (به ترتیب از بیشترین نقض حقوق کار) برای کارگران بخش پوشاک رقم زدند، به شرح ذیل است:
میانمار ۲: بنگلادش ۳: ترکیه ۴: گواتمالا ۵: مصر ۶: فیلیپین ۷: تونس ۸: اکوادور
ظاهرابا اینکە رژیم ایران یکی از نا قضان شناختە شدە حقوق سندیکایی کارگران در جهان است و کنفدراسیون بین المللی کارگری نیز بارها با انتشار بیانیە و نامە نقض حقوق سندیکایی کارگران ایران توسط رژیم را محکوم و خواهان رعایت آن و منع پیگرد فعالین سندیکایی شدە است، بە دلیل اینکە گزارش بە صنعت نساجی پرداختە از ایران نامی نبردە است. ولی در گزارش بە بازداشت خودسرانە ٥٠ درصد اعضای اتحادیە های کارگری در کشورها ی جهان و رشد ٤ درصدی آن اشارە می کند کە ایران اگر بدترین نمونە آن نباشد، قطعا جزء بدترین نمونە های آن در جهان است.
نکات آموزشی جدیدی در این گزارش وجود دارد کە برای ما کارگران ایران کە نزدیک بە یک قرن بە استثنای چند سالی کە در اثر خلاء قدرت و سقوط دیکتاتورها بە زور از حقوق مان محروم شدەایم توجە بە آن اهمیت دارد. و آن این است کە رشد اقتصادی آنطور کە گفتە می شود و ما را بە تحمل وضعیت کنونی تا آنزمان آن بشارت می دهند، بخودی خود موجب بهبود وضعیت کارگران نمی شود. دلیل اش هم و ضعیت کارگران صنعت نساجی در همین ٨ کشوری است کە بە رغم مراحل قابل توجەای از رشد بنا بە گزارش تحقیقی کنفدراسیون بین المللی کارگری وضعیت کار و زندگی شان با وجود سود های سرشار و زندگی های مجلل صاحبان کارخانە هایی کە در آن کار می کند جز بدترین ها در جهان است. الگوی ایدە آل سرمایە داران ایرانی از لیبرال و اصلاح طلب شان گرفتە تا موتئلفە چی و پایدار چی های شان همین نوع کشورها هستند. تعرض و بی حقوق سازی نیروی کار امروز محدود بە این ٨ کشور نیستند، پدیدەای جهانی است کە جهان را در برگرفتە و کشورهایی چون سوئد را نیز بی نصیب نگذاشتە است. اشتهای صاحبان سرمایە و دولتهای آنها سیری ناپذیر است و حرص و طمع آنها برای استثمار و مال اندوزی و چنگ انداختن بر چهان روز بە روز فزونتر می شود. ما یک راە بیشتر برای رهایی از وضعیتی کە روز بە روز بدتر می شود پیش روی نداریم سازماندهی خود و تن ندادن بە تبلیغات دروغ احزاب و سازمانها و دولتهای سرمایە داری برای پیدا کردن قدرت دفاع از حقوق و رفاە و تامین زندگی شایستە و انسانی برای خود. .
افزودن دیدگاه جدید