کمک میلیونی اتحادیه اروپا به ایران!

روز گذشته در مقر اتحادیه اروپا در بروکسل اعلام شد، که یک بسته کمک ۵۰ میلیون یورویی به ایران بخاطر تشویق به پای‌بند ماندن بر توافق اتمی، به تصویب رسانده است. در اولین گام ۸ میلیون یورو برای کمک به واحدهای اقتصادی کوچک و متوسط در نظر گرفته شده و در گام بعدی ۱۰ میلیون یورو برای کمک به پروژه‌هایی در زمینه محیط زیست و بهداشت.

خانم فدریکا موگرینی رئیس کمیسیون خارجی اتحادیه اروپا ضمن اعلام خبر فوق افزود، اتحادیه اروپا تصمیم قطعی به ادامه همکاری با ایران دارد و اشاره نمود، جمهوری اسلامی ایران قبلا اعلام کرده بود، فقط درصورتی که بتواند از مزایای برجام بهره‌مند شود، روی این توافق پابرجا خواهد ماند. این تصمیم اتحادیه اروپا در حالی صورت می‌گیرد که خروج یکطرفه آمریکا از برجام، با سخت‌گیری‌ها و تحریم‌های بیشتر اقتصادی از سوی آمریکا علیه ایران توام شده است.

اینکه اتحادیه اروپا پاکت کمک خود را در مرحله اول برای شرکت‌های کوچک و متوسط، که صاحبان و کارکنان آنها همراه با سایر مزدبگیران جامعه زیر شدیدترین فشارهای اقتصادی قرار دارند، در نظر گرفته، نشان دهنده اطلاع دقیق اتحادیه اروپا از وضعیت وخیم این اقشار و گروه‌های اقتصادی است. اما این موضع‌گیری بیشتر به یک ژست انسان دوستانه و حقوق بشری شبیه است تا کمک واقعی به این گروه‌های اجتماعی. حتی اگر فرض را بر نبود فساد اقتصادی و اداری هم قرار دهیم، چگونه ۸ میلیون یورو قرار است مشکل حداقل ۸۰ هزار واحد تولیدی کوچک و متوسط را حل کند، شاید بزرگوارانه بشود پول قند و چایی مصرفی انها را که با خوابیدن تولید قطعا مصرف آن بیشتر شده، بتوان تامین کرد!

همچنین این سوآل مطرح است که، چگونه و از سوی کدام ارگان قراراست به پروژه‌های بهداشتی و محیط زیست کمک شود. این در حالی است که در شرایط کنونی ایران خواست‌هائی فراتر از مطالبات اقتصادی برای مردم ایران مطرح است.

البته هر اقدام انسان دوستانه و حقوق بشری به خودی خود مثبت است، اما در حالی که هنوز شاهد کنار کشیدن و قطع همکاری اقتصادی شرکت‌های بزرگ اروپایی با ایران هستیم و از دست دولت‌های اروپایی و خود اتحادیه اروپا کاری ساخته نیست، معنای این "شیرینی به جای نان" چیست؟ 

این کمک شاید آن نمایندگان مجلس شورای اسلامی را که با خانم موگرینی عکس سلفی انداختند خوشحال کند، آنهم  بگونه‌ای نوستالوژیک، اما در شرایط سیاسی اقتصادی کنونی ایران با تردید بشود آنرا یک اقدام جدی سیاسی و با پشتوانه تلقی کرد. اتحادیه اروپا قطعا دلایل خود را هم در تعامل با ایران و هم در اعلام موضع مقابل آمریکا دارد.