رفتن به محتوای اصلی

پیرامون اساسنامه و هنجارهای عمومی‌ درون حزبی

پیرامون اساسنامه و هنجارهای عمومی‌ درون حزبی
به بهانه نسخهٔ پایانی پیشنهادی اساسنامهٔ حزب چپ ایران (فدائیان خلق)

شکی در این نیست که هر حزب سیاسی جدی، به اساسنامه معتبر نیاز دارد، اما تجربه حاکی از آن است که در کنار قواعد اساسنامه ای، هر حزب سیاسی دارای یک فرهنگ درونی و احیانا هنجار های منفی یا مثبت حزبی است. موضوع بحث من در اینجا یکی از هنجار های منفی درون حزب چپ است که نه تنها اعتماد زا نیست، بلکه حتی توجیه اخلاقی هم ندارد .

پوشیده نیست که برخی از اعضای رهبری حزب ( شورای مرکزی و هیئت سیاسی - اجرائی) هم‌زمان در سطوح رهبری سازمان های دیگری مانند اتحاد جمهوری خواهان و همبستگی جمهوریخواهان ایران، فعالیت می‌کنند.

این مسئله که در شرایط ویژه ای می‌توان همزمان عضو دو سازمان سیاسی بود، گرچه نُرم نیست، اما با توجیه شرایط ویژه پذیرفتنی است. ولی اینکه در آن واحد در سطح رهبری دو سازمان متفاوت می‌توان فعالیت نمود، از ابداعات جریانات سیاسی داخلی و خارجی در ایران است و علت آن توسعه نیافتگی حزبی و نتیجه آن نیز عدم باور به کار حزبی و نمایش شیفتگی قدرت است.

این شیوه کار نه تنها کمکی به اعتماد سازی سیاسی نمی‌کند، بلکه باعث تخریب اعتماد سیاسی موجود، نیز می‌شود و درکی غلط از مسئولیت پذیری و شفافیت در احزاب است.

درمیان کنشگران سیاسی و اجتماعی در ایران، در ابعاد بسیار بالای بی اعتمادی حاکم است، گسترش هنجارهای منفی این چنینی فقط می‌تواند اعتماد ناپایدار و شکننده در میان ما ایرانیان را بازهم شکننده‌ترکند. اعتماد زذایی بسیار ساده است اما برای ارتقا اعتماد عمومی‌انرژی زیاد و زمان طولانی و امکانات وسیع لازم است

اعتماد یک مفهوم بنیادی در مبحث فرهنگ سیاسی است. اعتماد به یکدیگر شرط تشکیل روابط ثانوی یعنی یافتن هدف مشترک و روش مشترک می‌باشد. برای قاعده مند ساختن یک ساختار، حس اعتماد امری ضروری است. در میان ما ایرانیان متاسفانه دایره اعتماد میان افراد و به تبع آن در نهاد ها بسیار اندک و محدود می‌باشد. سطح پایین اعتماد به یکدیگر و همچنین بد گمانی و سوظن، مانع عمده برای مشارکت سیاسی در میان ما ایرانیان شده است.

اعتماد میان افراد یک هنجار عمومی‌شده نیست ، بلکه اعتماد در میان افراد به صورت انفرادی و براساس تجربه شخصی و احساسی ساخته می‌شود.

هر سازمان جدی برای اعتماد سازی و مقابله با تخریب اعتماد باید موارد زیرا را جدی بگیرد:

1. درجه بالائی از شفافیت

2. تعریف روشن از توانائی ها، مسئولیت و مرز های مشخص تصمیم گیری

3. تعیین مکانیسم های عملی در رابطه با منازعات و کشمکش های حزبی

4. قاطعیت جدی علیه تخریب اعتماد

ابزار موثر برای اجرائی و عملیاتی نمودن بند های 1تا 4

-----------------------------------------

ahmad.haschemi@gmx.at

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید