در این گفتگوها به پیامدهای خیزش آبان و وظایف اپوزیسون خارج از کشور پرداختم. درگفتگو با رادیو فردا درباره مرز خشونت‌پرهیزی در برابر سرکوب خونبار گفتم معترضان در مواجهه با سرکوب خونبار باید چه کنند و مرز خشونت‌پرهیزی و رواداری برای معترضان کجاست؟ آیا در حرکات اعتراضی مسالمت‌آمیز خشونت دفاعی از خود جایز است و اساسا آیا حرکات خشونت‌پرهیز امکان موفقیت را در مقابل قدرت قهر و سرکوب دارد؟
اضافه کردم گرچه یک مبارزه مسالمت آمیز مطلوب ترین نوع گذار از نظام جمهوری اسلامی است و ما میبایست مبلغ آن باشیم و توطئه های حکومت را برای خشونت آمیز نامیدن مبارزات مردم و بهره گیری از آن برای مشروعیت بخشیدن به سرکوب خود خنثی کنیم ، اما این نباید به معنای هم سطح قراردادن خشونت پرخاشگرو ویرانگر و نابود کننده حکومت با خشونت دفاعی مردم تلقی شود
https://www.radiofarda.com/a/aban-protests-suppression/30287171.html
درگفتگو با رادیو فرانسه در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه بستر اعتراضات کنونی چه تغییر ماهیتی نسبت به دو دهه پیشین یافته است، با اشاره به اینکه جرقه این اعتراضات خودجوش مردمی، که بر پایه معضلات اقتصادی زده شد، منجر به فراهم شدن بستری برای سراسری شدن و گسترش و عمیقتر شدن این اعتراضات شد، گفتم: در بررسی چهار دهه نظام جمهوری اسلامی ایران، در دهه اول، فقط گروه‌های سیاسی هستند که به چالش حکومت اسلامی پرداختند؛ جنبش‌هایی هم در نقاطی از ایران از جمله ترکمن صحرا و کردستان در اوایل انقلاب فعالیت داشتند که سرکوب شدند؛ بعد از روی کار آمدن محمد خاتمی با نوعی رویکرد اصلاح‌طلبی روبرو هستیم، که جنبش دانشجویی بعنوان جنبش پیشرو،صدای سوم را متولد می‌کند، که فراتر از اصلاح‌طلبان و اصولگرایان است اما به قشر دانشجو محدود ماند و فراگیر نشد و در پی آن جنبش سبز به میدان آمد که تا حدی فراگیر شد البته با چهره‌های سیاسی مشخص و رهبران نمادین. با اشاره به اعتراضات دی ماه ۹۶ گفتم که نطفه انقلاب دیگری بسته شده که برخلاف دو جنبش قبلی، جنبه اقتصادی در آن برجسته بود اما به سرعت به فراگیر شده، به کل حکومت پرداخت و ایران را در مسیری برگشت‌ناپذیر قرار داد". .درباره سرکوب خونین تر خیزش اخیر گفتم این تنها خصلت مسالمت آمیز آنرا را کم رنگ تر کرد. این اعتراضات به صورت زنجیره ای به حیات و گسترش خود ادامه می دهند و خیزش آبان بارور انقلاب دیگری است
درگفتگو دیگری با رادیو فرانسه با اشاره به معترضان عراقی که کنسولگری ایران را عراق به آتش کشیدند گفتم
چگونه این احساس همبستگی و همدلی عراقی ها با ایرانی ها بوجود آمده است در حالی که دو ملت بیش از ۳۰ سال پیش با هم در جنگ بودند؟
- گفتگوی با ایران اینترناسیونال به ارزیابی بیانیه موسوی و پیامدهای ان پرداختم و گفتم این "رادیکال ترین" بیانیه ای موسوی علیه خامنه ای است و عریان ترین گواه شکاف درون اصلاح طلبان است. این بیانیه با مقایسه هر چند نه چندان دقیق کشتار میدان ژاله توسط شاه و خیزش آبان 98 توسط حکومت اسلامی به رهبری ولی فقیه، عملا هشداری درباره سرنوشت مشابهی است که جمهوری اسلامی در صورت تداوم این رویه با آن روبرو خواهد شد. گفتم در متن به حاشیه رفتن گفتمان اطلاح طلبی، موضع موسوی قادر به احیای موقعیت اصلاح طلبان و جنبش سبز نخواهد شد، هرچند تحرک در بخشی از آنان را افزایش خواهد داد
.
در گفتگو دیگری با ايران اينترنشنال گفتم بخش عمده مبارزات خارج از فعالیت‌های ایرانیان خارج از کشور
همزمان با حرکات اعتراضی در ایران فوق‌العاده همسو بود. تاکید کردم تشویق قدرت های خارجی به مداخله نظامی برای این جنبش زیانبار است. به جای آن ایرانیان خارج از کشور باید با برپایی تظاهرات و طرق دیگر افکار و مجامع بین المللی و دولت ها را به افزایش فشار دیپلماتیک و سیاسی برای متوقف کردن سرکوب مبارزات مردم گام بردارند
در گفتگو دیگری درباره تفاوت خیزش دی 96 و ابان 98 توضیح دادم حکومت این خیزش را جدی ترین تهدید ممکن علیه ثبات سیاسی خود احساس کرده است توضیح دادم. این اعتراضات به صورت زنجیره ای به حیات و گسترش خود ادامه می دهند
https://soundcloud.com/user-24679071/darvishpour-98-09-30asrjadid
.
افزودن دیدگاه جدید