رفیق حمید ارض پیما– از نخستین اعضای متعلق به هسته های اولیه چریکهای فدائی خلق ایران- به سن 74 سالگی در زادگاهش لاهیجان درگذشت. او از جمله انقلابیون کمونیستی بود که در سالهای پایانی دهه چهل خورشیدی به تلاشگران آغاز مبارزه مسلحانه علیه رژیم شاه پیوست و تحت مسئولیت رفیق عباس مفتاحی از بنیانگزاران جنبش فدائی خلق در فعالیت سازمانی قرار گرفت. رفیق قاسم (حمید) ارض پیما پس از واقعه سیاهکل، دستگیر و به حبس ابد محکوم گشت و در جریان انقلاب ضد سلطنتی از زندان آزاد شد و تا پایان عمر خود– که بخشی از آن به بیماری جانکاه گذشت– پایبند آرمانهای انسانی خویش باقی ماند.
رفیق ارض پیما از جمله رفقای آگاه به مبانی فکری، چند و چون تحولات و مواضع سیاسی چریک های فدایی خلق و نیز انگیزه رفتاری بنیانگذاران آن بود. او این جنبش را فهمیده و زیسته بود و لذا در زمره آنانی به شمار می رفت که بگونه مستند و مستدل می توانست به دفاع از شرافت این جنبش در برابر اتهامات بی پایه جریانات چپ ستیز و ضد فدایی برخیزد. او طی دهه گذشته بارها با رفتن پای مصاحبه و نیز از طریق چند نوشتار توضیحی، به مقابله فکری و سیاسی با تحریف کنندگان تاریخ جنبش فدایی شتافت و به رسالتی که انجام آن را وظیفه خود می دانست، شرافتمندانه عمل کرد و بخوبی بجا آورد. این خدمت واپسین او به اصالت تاریخی جنبش فدایی خلق هرگز فراموش نخواهد شد.
حزب چپ ایران(فدائیان خلق) درگذشت رفیق حمید ارض پیما را به خانواده، سه فرزند این یار و خویشان او، و به تمامی مبارزینی که دل در گرو آزادی، دموکراسی، عدالت و سوسیالیسم دارند تسلیت می گوید. نام و یاد فدایی خلق ارض پیما ثبت تاریخ است، باقی می ماند و همواره هم گرامی خواهد بود.
هیئت سیاسی- اجرائی حزب چپ ایران(فدائیان خلق)
شنبه ۲۸ دی ۱۳۹۸ - ۱۸ ژانويه ۲۰۲۰
دیدگاه‌ها
من نمی دانم چراحکمت وحزب…
من نمی دانم چراحکمت وحزب کارگری نانشان راازهرجورطعنه زدن به فداییان میخورندحال آنکه همین فداکاری های فداییان بودکه چپ رادرانقلاب ۵۷اینقدرتوده گیرکرد.وحتی باعث بوجودآمدن سازمان های زیادی بااندیشه چپ شد.ونکته دیگراینکه واتفاقا همان نکته ای که منصورحکمت اشتباه پایه ای میکنداینست که اگراکتبربه سرانجام نرسید یقه لنین رامیگیرندویک درجه به عقب برمیگردندوپایه کارشان رابرمارکس میگذارندوهمان اندیشه مذهبی که بلاخره این پیامبرکه اشتباه نکردهغافل ازاینکه نه آنها ازاشتباه بری بودندونه علم درآنزمان وهیچ زمانی کامل ومارکس میگویدهیچ چیزمطلق وجودنداردودرهمه چیزبایدشک کرد.این ماهستیم کهپا به پای علم اندیشه هایمان رابایدگسترش دهیم .اینکه تئوری طابق النعل بالنعل درست درنمی آیدنه اندیشه انان کامل بودنه اشتباه بلکه این ماهستیم که مانندآنان که درزمان خودشان نشکلاتشان راحل کردندمانیزوظیفه داریم اما بسیاری ازچپها صلاح رادروفاداری به همان کتابهای گذشته میبینندوهرچیزنو راکفرمیدانندگویی مارکس ولنین درتمام ایده های انقلاب اجتماعی کارگری رابسته اندویک خط اضافه کردن کفرتلقی میشودجالب است که لنین نیزمیگویدکائوتسکی مرتد.دنبال راهی که علم راگسترش دهدهم زحمت داردهم خطرتردبین چپهاکه همین الان حزب چپ چوبش راداردمیخورد.دیگرجای تردیدبه خودراه نمی دهندکه گسترش علم وظیفه است نه کفر
یادش گرامی وراهش پررهرو…
یادش گرامی وراهش پررهرو بادفداییان درآن زمان باوجودمشی چریکی دستشان به لحاظ تئوری ازتمام احزاب وسازمانهای آن موقع پرتربوداما به لحاظ موقعیت تاریخی داخلی وخارجی آن موقع اگرکسی میخواست به میدان بیایدوحرفی بزندشایدراه دیگری پیش پایش نبودکه دربی دادگاه آن زمان بارها به این اقرارکردندکه رژیم باخفقان ودیکتاتوری راه دیگری جلوی پای سیاسیون نمی گذاردهم مبارزه با اندیشه های حزب توده بودهم مبارزه با چپروی های امثال شعاعیان که به نظرم فداییان سربلندبیرون آمدندجواب بسیاری ازتيوریهای بعدمنصورحکمت راهمان موقع دادندفداییان تنها چپی بوده وهستندکه گرفتارچپ آیینی نشدندوخلاقانه باتئوری برخوردکردندکه نتیجه آن میشودحزب چپ.این گوهری بودکه ازاول درنهادفداییان ازهمان اوان شکل گیری درنهادش بود.باشدکه همیشه برهمان قراربماند.
افزودن دیدگاه جدید