------------------------------
احمد شاملو شعری با یاد احمد زیبرم
«نگاه کن
چه فروتنانه بر درگاه نجابت به خاک می شکند
رخساره ای که توفان اش
مسخ نیارست کرد.
چه فروتنانه بر آستانۀ تو به خاک می افتد
آن که در کمرگاه دریا
دست حلقه توانست کرد.
نگاه کن
چه بزرگوارانه در پای تو سر نهاد
آن که مرگ اش
میلاد پُر هیاهوی هزار شهزاد بود.
نگاه کن!»
افزودن دیدگاه جدید