خبرگزاری ایسنا چند روز پیش گزارش تکان دهندەای در مورد کارگرانی را منتشر کرد کە مبتلا بە کوید ١٩ شدەاند، ولی برای اینکە از کار اخراج شان نکنند و درآمد مختصرشان را از دست ندهند بیماری شان را پنهان می کنند! این خبرگزاری در گفتگو با یک کارشناس کار از زوایای مختلف بە علل و عواقب این پدیدە پرداختە است. "حمید نجف" کارشناسی کە ایسنا نظر وی را در گزارش جویا شدە می گوید "برخی از کارفرمایان در ماههای اخیر با کارگرانی که کرونا گرفته اند برخورد منصفانه ای نداشتند و به جای آنکه رسیدگی بیشتری نسبت به وضعیت آنها داشته باشند، کارگرانی که مبتلا شده اند را بعد از دو هفته قرنطینه در مقابل چشم دیگر همکاران تعدیل کرده یا در محیط های کاری تنزل داده اند این اتفاقات باعث شده تا کارگرانی هم که ناخواسته کرونا گرفته اند از ترس بیکار شدن و عدم تمدید قرارداد کار، بیماری خود را مخفی کنند تا به سرنوشت همکارانشان دچار نشوند در حالی که این رفتار و بی تدبیری پیامدهای ناگواری به دنبال دارد". این گفتە بە معنی این است کە کارگر از نظر این عدە از کارمایان حق مریض شدن ندارند و چنان کە مریض شوند از کار باید اخراج شان کرد!دولت نیز بە همنگونە می اندیشد، زیرا حق اخراج بی قید و شرط کارگر را بە کارفرما قبلا واگذار نمودە است و از دادن حقوق دوران بیماری و حقوق بیکاری بە کارگر مریض و اخراج شدە طفرە می رود! بهترین شاهد قضیە نیز اظهارات متعدد خود مسئولین ذیربط دولتی و انبوهی از گزارشاتی است کە از شکوە و شکایت کارگران در روزنامە ها منتشر یا در اعتراضات کارگران فریاد زدە می شود. دولت پول بیمە بیکاری پرداخت شدە کارگران را بیشرمانە مانند راهزنان سرگردنە می دزد و بە گفتە عوامل خودشان صدها هزار کارگر بیکار شدە کرونایی را با محروم کردن از حقوق بیکاری بە حال خود رها می کند تا گرسنگی بکشند!کارگری کە شاهد این قضایا است وقتی کە می بیند اگر مریضی اش را گزارش کند، اخراج اش می کنند و از حقوق بیکاری هم خبری نیست، براستی چە گزینە دیگری بین خطر از دست دادن جان و نان برایش باقی می ماند؟.
کارشناش کار در این گفتگو راە کارهای درستی هم مطرح نمودە کە بە نظر موثر و مشگل گشا می رسند با این حال از آنجا کە راهکار های او ناهمخوان با سیاستهای ضد انسانی دولت و حکومت هستند هرگز بە عمل در نمی آیند. زیرا کە دولت و حکومت برای حقوق و جان کارگر پیشیزی ارزش قائل نیستند و پیشبرد سیاست ارزان سازی و بی حقوقی نیروی کار را سرلوحە سیاستهای کارگر ستیزانە خود قرار دادەاند. وقتی کە کارگرانی را کە در کارخانە های پرریسک بخاطر درخواست رعایت پرتکول های کرونا از کار اخراج می کنند چگونە ممکن است کارفرمایان چنین توصیە هایی را بپذیرند؟
کارفرما اگر می تواند چنین بیرحمانە و غیر انسانی با کارگری کە برای وی تولید ثروت نمودە رفتار کند برای این است کە خیالش راحت است کە با هیج مواخذەای از طرف دولت مواجە نمی شود. دولت هم قبلا با محروم کردن کارگران از حق تشکیل اتحادیە و از میان برداشتن قوانین کار کارگر را خلع سلاح کردە کە نتوانند از حقوق و سلامت شان دفاع کنند.
این کارشناس در ادامە می افزاید: " بنابر این انتظار این است که حداقل در جامعه کارگری زبان حمایت را جایگزین تهدید کنیم و فراموش نکنیم کارگران در دوران کرونا تولید را زنده نگه داشته اند... کارگرانی که کرونا می‌گیرند باید مورد حمایت و مداوا قرار گیرند و نگران نباشند که از هیچ کجا حمایت نمی‌شوند و بیمه بیکاری به آنها تعلق نمی‌گیرد یا اگر بعد از قرنطینه به سرکار برگشتند فرد دیگری جایگزین آنها شده باشد.".
همین چند جملە کە از زبان یک کارشناس مطلع گفتە می شود گویای بی پناە ماندن کارگرانی است کە بە دلیل ابتلای بە کرونا بخاطر فقدان شرایط ایمنی و بهداشتی مناسب در اکثر واحدهای تولیدی و خدماتی علاوە بر تحمل مصیبت بیماری و خطر جانی درد بیکاری و بی نانی را هم باید بکشند و از حقوق بیکاری هم محروم بمانند. پنهان کردن کووید ١٩ بخاطر از دست ندادن کار ریسکی ست از روی ناچاری کە کارگر با انجام آن جان خود، خانوادە و همکاران ش را در معرض خطر قرار می دهد. انتخابی است دردناک و ناخواستە بین نان و جان. .این
از این نوع گزارشات تا کنون کم منتشر نشدە است ولی بدتر شدن همە روزە این مسائل حاکی از آن است کە دولتمردان بە هیچ کدام از آنها و راە حل هایی کە کارشناسان مستقل دادە و می دهند نە تنها وقعی نگذاشتە و نمی گذارند بلکە خلاف غالب آنها رفتار می کنند. وضعیت فاجعە بار امروز کرونا کە بە یک فاجعە تمام عیار در کشور تبدیل گردیدە و روزانە صدها نفر را بە کام نیستی می فرستد، نتیجە همین وارونە عمل کردنهای حاکمان ابلە و ستمگر است کە مردم را با فجایعی کە برای شان آفریدەاند بە حال خود رها نمودە و برای چپاول تە ماندەهای سرمایە ها و درآمد کشور و ثروت اندوزی با هم مسابقە گذاشتەاند. تصورش واقعا مشکل است کە انسانی برای تامین نان خانوادە اش ریسک از دست دادن جان اش را بپذیرد. ولی متاسفانە در ایران امروز با فجایعی کە همە روزە در کوشە و کنار کشور میگذرد، خیلی چیزها کە قبلا ها تصورشان در ذهن مردم نمی گنجید تبدیل بە واقعیات روزمرە شدەاند و مردم بە ناچار با همە دردناکی و غیر انسانی و ظالمانە بودن شان بە آن تن می دهند. اینها سرظان و بیماریهای لاعلاج نیستند کە نتوان درمان شان کرد. اینها درمان دارند و امکان درمان شان هم وجود دارد اما زیادە خواهی و حرص و طمع بی حد و حصر عدە قلیلی برای ثروت اندوزی بە هر قیمتی و از هر راهی ولو بە قیمت جان انسان هایی کە آنها را بە قدرت و ثروت رسانیدەاند مانع این کار می شود. در واقع مردم درماندەای کە حاضر می شوند تن بە کارهایی بدهند کە می دانند می تواند بە گرفتن جان شان بیانجامد نتیجە شرایطی است کە حکومت و دولت برای مردم رقم زدەاند!با این همە این وضعیت غیر قابل تحمل و دوام مدتهاست از طرف اکثریت زحمتکشان بە چالش کشیدە می شود. وجود این همە اعتراض و اعتصاب در سراسر کشور کە علیە این وضعیت و حکومت ستمگر و فاسد پدید آورندە آن جریان دارد، نشان می دهد کە اکثریت مردم زحمتکش با وجود استیصال مالی راە مقاومت و مبارزە برای خلاصی از آن را در پیش گرفتەاند گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری و مردمی و ایجاد همبستگی و همپیوندی بین آنها تنها راە درست و موثری است کە میتواند مردم و کشور ما را از این وضعیت فاجعە بار رها نماید.
افزودن دیدگاه جدید