دعوا ی دولت و مجلس بر سر همە چیز هست بە غیر از سفرە مردم!

در هفتەهای اخیر و با بە جریان افتادن برسی لایحە بودجە دولت برای سال آیندە در مجلس کشاکش بین نمایندگان مجلس و دولت در مورد بودجە بالا گرفتە است.

نمایندگان مجلس برنامە بودجە دولت را ناقص، غیر اجرایی و پر عیب و ایراد می نامند و می خواهند تغییرات زیادی در آن بوجود آورند کە روحانی و دولت اش با تغییرات مد نظر محافظە کاران مسلط بر مجلس مخالفت می کنند.

آنها مرتب در مورد این تغییرات بە مجلس هشدار می دهند و خواهان حفظ "ساختار و شاکلە" بودجە تهستند. حسن نادران رئیس کمیسیون تلفیق مجلس متقابلا در پاسخ بە روحانی گفتە است:" این بودجە برای فروپاشی کشور تنظیم شدە نە ادارە آن".این گفتە نادران البتە با اظهارات برخی کارشناسان اقتصدی کە راجع بە برنامە بودجە دولت نظر دادەاند نیز وقف می دهد. با این همە تغییرات مد نظر مجلس نیز کە بخشهای از آن مشخص شدە است، حتی ممکن است در صورت تصویب فروپاشی را تسریع نماید.بعنوان نمونە از میان برداشتن نرخ دلار ترجیهی و افزایش ٦ هزار تومان بە قیمت اسمی دلار ١١ هزار تومانی دولت. کە از هم اکنون با اینکە تصویب آن قطعیت پیدا نکردە واکنشهای منفی زیادی را در پی داشتە. زیرا همە نگران چند برابر شدن قیمت کالاها، مسکن، خدمات و همە هزینەها هستند. هم از این رو اختلاف آنها بر خلاف ادعای مجلس نشینان بر سرتهر چیز هست بە غیر از بزرگتر و کوچکتر شدن سفرهای مردم!.

فهم علل غیر قابل قبول بودن تغییرات بودجە از نظر روحانی آسانتر از علل مخالفت رقبای محافظە کار وی در مجلس است. زیرا رویکرد روحانی در تنظیم بودجە طی ٧ سال گذشتە و نتایج آن روشن شدە است. برنامە بودجە سال آیندە دولت و سمتگیری اجتماعی آن حتی بدتر از بودجە های ٧ سال گذشتە است. این موضوع را بە راحتی از میان نظرات کارشناسانی کە در خصوص برنامە سال آیندە دولت نظر دادەاند می شود دریافت.

مجری بودجە سال آیندە دولت دیگری است. با این حال روحانی بە شدت از آن دفاع می کند. دلیل اش هم بە نظر نمی آید جهت درست کردن دردسر و کندن چالە برای دولتی باشد کە می داند کنترل آن بە دست رقبای اش خواهد افتاد. بلکە تلاشی است برای حفظ سمتگیری سیاستهای اقتصادی – اجتماعی تا کنونی دولت روحانی و حفظ منافع آن جریان طبقاتی است کە روحانی در این ٨ سال آنها را نمایندگی و بە مال و منالی رساندە و قوانین و شرایط را برای سیطرە اقتصادی آنها در سالهای پیش رو فراهم نمودە. بە طور مثال او در یکی از اظهاراتش در خصوص بودجە کە روز گذشتە خطاب بە نمایندگان مجلس بود گفت:

"من از نمایندگان محترم مجلس درخواست می کنم که لوایحی را که دولت درباره مناطق آزاد اقتصادی به مجلس فرستاده است سریع‌تر به تصویب برسانند. گاهی سه تا پنج سال طول کشیده تا این سیر انجام شود، در حالی که ما باید دست به دست هم بدهیم تا مناطق آزاد را آباد و پرجاذبه کنیم و بتوانیم در این زمینه با همسایگان رقابت کنیم.

الان که بودجه ۱۴۰۰ در مجلس رسیدگی می شود بخشی از آن مرتبط با مناطق آزاد است و از نمایندگان مجلس درخواست می کنم که نسبت به این مناطق توجه کنند و امتیازات این مناطق را پایین نیاورند .

و افزود آنچه را در بودجه و در کل نظام و دولت به مردم قول داده اند نمی شود به آن دست بزنیم!منظور روحانی احتمالا کاهش خدمات و کمکهای سخاوتمندانە دولت روحانی بە سرمایە داران مناطق آزاد و اخذ مالیات از آنها جهت تامین مقداری از کسری بودجە باید باشد.

منظور از مردم کە روحانی بە آنها قول های زیادی دادە و بیشترشان را هم بە اجرا نهادە صاحبان سرمایە در مناطق آزاد تجاری است کە کارشان دلالی و وارد کردن کالاهای خارجی و پرکردن بازار داخلی بە قیمت بە افلاس کشیدن تولید داخلی و از بین بردن حق و حقوق کارگران و تحمیل زندگی بردە وار بە آنهاست. روحانی بخوبی می داند کە نمایندگان مجلس تغییر مثبتی بە نفع حقوق کارگران این مناطق کە او افتخار از میان برداشتن شان را دارد، انجام نخواهند داشت بهمین جهت از این بابت خیالش آسودە است!

از نظر این جماعت مفهوم مردم خلاصە شدە در اقلیت کوچکی از طبقە سرمایە دار. قول و وعدە بە اینها باید اجرا شوند ولی بە کارگر و زحمتکشان اگر هم از روی فرینکاری هنگام انتخابات بدهند بعد از رسیدن بە قدرت خلاف آن عمل می کنند. آیا دولت روحانی در ٨ سال غیر از این رفتار نمودە؟، خیر

محافظە کاران اما پیچیدەتر برخورد می کنند. آنها سعی می کنند با مانورهای نمایشی فریبکارانە و ادعای اینکە با برنامە بودجە دولت روحانی گویا از آن جهت مخالفند کە سفرە مردم را کوچکتر می کند. و قصد دارند با تغییر بودجە سفرە مردم را بزرگتر کنند، همان شعار آوردن پول نفت سر سفرە مردم  را تکرار می کنند کە با وجود افزایش بی سابقە پول نفت در زمان دولت احمدی نژاد خلاف آن عمل کردند.  بە واقع دعوا و اختلاف آنها ممکن است شامل هر چیزی بشود الی حقوق کارگر و مردم زحمتکش.

با روشن شدن برخی از تغییراتی کە مجلس نشینان می خواهند در بودجە بوجود آورند مشخص می شود کە آنها نیز همان ترفندهای دولت روحانی را دنبال می کنند. با این تفاوت کە دورە روحانی بە سر رسیدە و خر مرادش از پل عبور کردە و چون دیگر بە رای مردم نیاز ندارد باکی از زدن حرفهای واقعی دلش ندارد. ولی شرایط محافظە کاران متفاوت است. آنها فعلا بە این نیاز دارند کە مردم بین آنها و دارودستە روحانی فرق قائل شوند.

اختلاف اصلی آنها بر سر این است کە کدام شان دست بالا را در نهادهای قدرت کە دسترسی شان بە منابع اقتصادی کشور را تامین می کند داشتە باشند. با این همە اما هیچکدام شان با کارنامە سیاهی کە برای خودشان درست کردەاند با این ترفندەهای لو رفتە قادر بە فریب مردم نیستند. مردم استبداد و فقر زدە خواهان چنان تغییر و تحولاتی در کشور هستند کە بتواند آنها را از فقر و استبداد و بی عدالتی برهاند و آیندە بهتری را برایشان رقم بزند.

افزایش مداوم اعتراضات اجتماعی و رادیکالیزە شدن مداوم اعتراضات و مطالبات مردم حاکی از همین بی اعتمادی نسبت بە باندهای حکومتی و انتخاب راە آیندە است. بی پاسخ گذاشتن مطالبات مردم و تلاش برای سرکوب و فریب مردم بە رادیکالتر شدن اعتراضات دامن می زند و فرارویی اعتراضات بە جنبش های اجتماعی فراگیرتر علیە حکومت را شتاب می دهد. مسئلە معیشت موضوعی نیست کە مردم بتوانند با آن کنار بیایند.دست خودشان هم نیست.