سە شنبە این هفتەسردار محمد باقر قالیباف رئیس مجلس فرمایشی مورد عنایت ویژە علی خامنەای کە بدون اطلاع قبلی بە کردستان سفر کردە بود با مردمی روبرو شد کە نە برای استقبال از او بلکە برای شکایت از وضعیت خودبە سراغ او آمدە بودند. در صحنەهای کوتاهی کە در یکی از کانال های تلویزیون حکومتی پخش شد مردمی دیدە می شدند کە همە تقریبا بدون استثنا از بیکاری و کولبری، نبود کار و کارخانە و فقر شکوە و شکایت داشتند. اما قالیباف هیچ تفحەای برای مردم با خود نیاوردە بود کە بلکە گرەای از کار آنها بگشاید!
خبر گزاری مجلس نیز در گزارش کوتاهی کە از سفر قالیباف بە بانە در ١٩ اسفند منتشر کرد نوشت:”رئیس مجلس شورای اسلامی در این نظارت میدانی گفت‌وگوهای متعددی با کارگران درخصوص مشکلات و نحوه پرداخت حقوق به آنها داشت”این خبرگزای نیز در گزارش مربوط بە رئیس مجلس نە اشارە روشنی بە خواستە های کارگران بە قالیباف نمود و نە چیزی در مورد پاسخ قالیباف بە کارگران نوشت.
قالیباف در مقام ریاست مجلس حتی از اینکە بە کولبران بگوید از رفقای پاسدار خود خواهد خواست کە از مزاحمت و کشتار کولبران دست بردارند و بگذاردند آنها نان روزانە خانوادە های شان را حداقل خودشان تامین کنند خود داری کرد و عملا نشان داد کە حاضر بە چنین توصیەای نیست.
- او کە نە جوابی برای شکایات مردم داشت و نە با طرح و برنامەای بە کردستان سفر کردە بود تنها بە دادن وعدە ساختن بازارچە های مرزی کە سالهاست مسئولین متعدد دیگری نیز وعدە تاسیس آن را دادە بودند اکتفا کرد. در قسمتی از گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی کە با او مصاحبە کوتاهی در مورد سفرش بە کردستان انجام دادە بود نیز چون بە نظر می رسید چیزی برای گفتن ندارد، هدف از سفرش را نظارت بر اجرای برنامەهای اعلام کرد کە در مجلس و دولت تصویب شدەاند. اما رئیس مجلس نامی از برنامە های کە برای نظارت بر انجام آنها آمدە بود نبرد. استاندار کردستان نیز کە قالیباف را همراهی می کرد کلمەای در مورد برنامە ها و طرح های دولت در کردستان بە زبان نیاورد. از همین رو بە نظر می رسد کە دولت و مجلس طرح و برنامە عمرانی معینی برای عمران و ایجاد اشتغال و کاستن از فقر مردمی کە از طریق کار پر خطر و طاقت فرسای کولبری بە زحمت امرار معاش می کنند ندارند. و اگر طرحی هم داشتە باشند طڕحهای پرهزینە سرکوبگرانە است کە بجای عمران و ایجاد اشتغال ویرانی بیکاری، سرکوب و فقر می آفریند و زندگی را بر مردم کردستان سال بە سال تلختر و دشوارتر می کند. در واقع حاکاستان ز میان کوە و درە سپاە پاسداران است کە قتل و سرکوب و ایجاد رعب و ترس را راە حل همە مشکلات می داند و دەها سال است کە در کردستان حکومت می کند ولی در این مدت بە غیر از کشتار کولبران زحمتکش و مردم عادی کار دیگری برای مردم نکردە است در این مدت اگر اشتغالی هم ایجاد شدە بە همت مردم منطقە بودە است کە آن هم با گذشتن از هفت خوان پاسداران انجام شدە و بە اندازەای نیست کە بتواند پاسخگوی بخش کوچکی از نیاز مردم باشد. امنیتی کردن منطقە و حضور پاسداران بە تنهایی برای فراری دادن کسانی کە بخواهند در منطقە سرمایە گذاری نمایند کافی است. دولت نە خود درکردستان سرمایە گذاری می کند و نە زمینە آن را برای دیگران آمادە می کند. در عوض سالیانە مبالغ هنگفتی را صرف بودجە نظامی و امنیتی می کند. اگر این بودجە ها از اول تا کنون بجای تجهیز نیروهای سرکوبگر صرف امورات عمرانی و ایجاد کارخانە و اشتغال می شد، بە یقین کردستان اینک جز پر رونقترین و آرام ترین مناطق کشور می بود. اما متاسفانە اینک آمار بیکاری در کردستان بە حدی رسیدە کە بنا بە برخی آمارها ١٨٠ هزار نفر از مردم از طریق شغل پر درد و رنج و خطرناک کولبری امرا ر معاش می کنند و حتی تعدادی از زنان محروم فاقد شغل و درآمد نیز از روی ناچاری بە کولبری روی آوردەاند. تصاویری کە از زنان و مردان کولبر گاها در رسانە ها منتشر می شوند کە در حال بردن بار هایی هستند کە دو برابر وزن خودشان وزن دارند. انسان با مشاهدە آنها حیران می ماند کە آنها چگونە می توانند کیلومترها این بارها را در سرما و گرما از میان کوە و درە بە مقصد برسانند! صحنە هایی کە وجدان هر انسانی را بە درد می آورد. متاسفانە تعداد زیادی از کولبرانی کە در اثر برف و بوران و سقوط از باریک راە های صعب ال عبور و یا توسط ماموران مرزی و امنیتی کشتە یا علیل می شوند بسیار بالاست. با این همە ظلم و ستم کە بر مردم کردستان اعمال می شود چگونە می شود انتظار داشت کە عدەای از آنها علیە این ستمها نشورند. حال کە دەها سال سرکوب مردم کردستان نتوانستە است مردم مبارز و حق طلب را وادار بە دست کشیدن از مبارزە کند، آیا وقت آن نرسیدە کە حکومت سخن گفتن با مردم را جایگزین گلولە کند و حقوق آنان را بە رسمیت بشناسد؟
افزودن دیدگاه جدید