در تظاهرات پرشور ١٥ و ١٨ فروردین بازنشستگان، شعار تازە. مهم، هوشمندانە و بە موقعی توسط شرکت کنندگان در مقابل سازمان تامین اجتماعی طرح گردید کە حاکی از رشد آگاهی وشناخت زحمتکشان نسبت بە روند رویدادهای سیاسی کشور و چگونگی مواجە با آنهاست.
این شعار تازە بسیار شفاف و گویا کە از دل و جان های شیفتەای بر می خواست، بخاطر همین ویژگی اش بە سرعت بە دلهای بسیاری نشست و فردای همان روز در تظاهرات مالباختگان بورس نیز تکرار شد. شعار راهبردی "از بس دروغ شنیدیم ما دیگە رای نمی دیم" ، بازنشستگان در تظاهرات ١٨ فروردین آنها در حالیکە مامورت در کشور بوجود آمدەان سرکوبگر حکومتی گرداگرد تجمع بازنشستگان حلقە زدە بودند و بە آنها چنگ و دندان نشان میدادند دوبارە طنین انداز شد. این شعار بخاطر ویژگی های و روان بودن اش از هم اکنون بە یکی از شعارهای مهم و فراگیر جنبش مردمی تحریم انتخابات تبدیل گردیدە و در اعتراضات بعدی کارگری و دیگر تودە های ستمدیدە تکرار و پژواک پیدا خواهد کردگاە تودەای.
تلفیق مطالبات و مبارزات صنفی با مطالبات سیاسی از گذشتە های دور تا کنون در جنبش های مطالباتی معمولا در زمانهایی رخ می دهد کە یا حال و هوای جامعە متفاوت و حالت خاصی پیدا می کند. حالتی جنبشی یا در حال دگرگونی صورت گرفتە، یا دولتها تنها با سلاح سرکوب با مطالبات کارگران برخورد کردەاند و مطالبات صنفی زحمتکشان را بی جواب گذاشتە و آنها را جدی نگرفتەاند. در ایران سالهاست کە رفتار حکومت با کارگران و زحمتکشان و مطالبات و مبارزات آنها چنین بودە است. اکنون هر دوی این حالت در کشور بوجود آمدە است. تحریم آگاهانە انتخابات در شرایط کنونی از طرف زحمتکشان اهمیت فوق العادەای دارد و می تواند کمک شایانی در تقویت و گسرش پایە تودەای جنبش تحریم انتخابات داشتە باشد. همچنین گامی است در جهت پس راندن تعرض حکومت بە حقوق و معیشت بازنشستگان. کارگران بە رغم عدم شرکت وسیع شان در بیشتر انتخاباتی کە در جمهوری اسلامی تا کنون برگزاز شدە، هیچگاە رسما و علنی انتخابات را تحریم نکردە بودند. این اولین بار در ٤٢ . گذشتە است کە آنها بە تحریم انتخابات فرمایشی بطور علنی روی آوردەاند و آن را اعلام می کنند.
در دورە دوم انتخابات ریاست جمهوری روحانی بنا بە دادەهای رژیم عدە قلیلی از کارگران و معلمان در آن انتخاب شرکت و بە روحانی رای دادە بودند. این عدە قلیل هم در انتخابات مجلس شرکت نکردند. تحریم انتخابات مجلس توسط عموم مردم مفتضح ترین انتخابات دوران ٤٢ سالە رژیم را رقم زد. بدین ترتیب آزمون رژیم برای یک دست کردن رژیم یکبار دیگر شکست خورد. اکنون در آستانە انتخابات ریاست جمهوری و شوراها نە تنها تعداد تحریمی ها بە حداکثر ممکن رسیدە است، بلکە تشتت و تفرقە در میان حکومتی ها بە حدی بالا گرفتە کە آنها هنوز قادر نیستند بر سر کاندیدادهای شان بە توافق برسند.
موضوع نگران کنندە برای رژیم در این دورە علاوە بر نگرانی از تحریم تودەای انتخابات فرمایشی، هراس از وضعیت جنبشی در کشور و بحران هایی است کە از هر سو حکومت را در برگرفتە و حکومت قادر بە کنترل آنها نیست. بعید نیست در زمان انتخابات جنبش اجتماعی بە چنان مرحلەای از رشد برسند کە تمام حساب و کتابهای رژیم را بهم بزنند و کنترل اوضاع از دست رژیم خارج شود. هم از این رو است کە بر خلاف زمان انتخابات گذشتە کە در ماە های منتهی بە انتخابات بساط سرکوب را اندکی جمع و جور می کردند، در این دورە سرکوبها را بیشتر کردەاند. نکتە قابل تامل دیگر بازداشت و فشار بە رهبران و فعالین جنبش هایی است کە قدرت بسیج مردم در شرایط برآمد جنبشی را دارند.متاسفانە بیم آن می رود کە در هفتەهای پیش رو عدە دیگری از فعالین کارگری و سیاسی را بازداشت کنند. با این حال این بازداشتها هم اگر انجام بگیرند نمی تواند اوضاع و فضا را بە سود رژیم دگرگون نماید. بە نظر می رسد اوضاع ابستن تحولاتی اجتناب ناپذیر است. کوشش نیروهای دمکراتیک برای سمت دادن بە تحولات در جهت منافع مردم و کشور در این اوضاع احوال فرصتی است کە نباید گذاشت از دست برود. هیچگاە رژیم نە بە اندازە امروز بی پشتوانە اجتماعی و نە از درون در تفرقە بودە است. هیگاە نیز مخالفت و بیزاری تودەای از رژیم بە وسعت کنونی نبودە است.
افزودن دیدگاه جدید