مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز ۶ مردادماه طی قطع‌نامه‌ای تاریخی حق برخورداری از محیط زیست پاک را به‌عنوان بخشی از حقوق بشر به رسمیت شناخت. در اين قطع نامه از کشورها، سازمان‌های بین‌المللی و شرکت‌های تجاری خواسته شده است تلاش‌های خود را برای تضمین محیطی سالم برای همه افزایش دهند.
این قطع نامه که از جانب شورای حقوق بشر سازمان ملل، به مجمع عمومی ارائه شده بود با رای قاطع اعضا و بدون حتی یک رای مخالف به تصویب رسید. از ١٦٩ عضو صاحب حق رای در این مجمع، ١٦١ کشور به آن رای مثبت و ٨ کشور رای ممتنع دادند. جمهوری اسلامی، روسيه، بلاروس، اتیوپی، قرقیزستان، چین، کلمبیا و سوریه کشورهائی بودند که به این قطعنامه محیط زیستی رای مثبت ندادند.
سازمان ملل متحد با تصويب اين قطع نامه در نشست مجمع عمومی، حق زیستن در «محیط سالم، پایدار و پاک» به‌عنوان یک «حق بنیادی بشری» برای تمامی انسان‌ها را به رسميت شناخت. آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد تصويب اين قطعنامه را «نقطه عطفی» در همکاری محیط‌زیستی کشورها و تعهداتی خوانده که هر یک دولت‌های عضو این سازمان نسبت‌به محیط زیست و حق نسل‌های آینده بشر برای زندگی روی این کره خاکی دارند. او تصویب قطع نامه را نشانه آمادگی جامعه جهانی برای مواجهه مشترک با بحران سه‌گانه «تغییرات اقلیمی، آلودگی و از دست رفتن تنوع زیستی» خواند و گفت: "این پیشرفت تاریخی نشان می‌دهد کشورهای عضو می‌توانند در یک مبارزه جمعی علیه تهدیدهای سه‌گانه این سیاره یعنی تغییرات آب‌و‌هوایی، از دست دادن تنوع‌زیستی و آلودگی دور هم جمع شوند. این قطعنامه به کاهش بی‌عدالتی‌های محیط‌زیستی، توانمندسازی مردم به‌ویژه افرادی که در شرایط آسیب‌پذیری قرار دارند، از جمله مدافعان حقوق محیط‌زیست، جوانان، زنان، کودکان و مردم بومی کمک خواهد کرد."
کره‌شمالی به قطعنامه دسترسی به محیط‌زیست پاک، سالم و پایدار رای مثبت داد، اما جمهوری اسلامی رای ممتنع به آن داد. در حالی که ایران ميزبانی نخستین کنوانسیون جهانی محیط‌زیست (رامسر، مصوبه ۱۳۴۹شمسی) را به‌نام خود ثبت کرده است،
جمهوری اسلامی در حالی به برخورداری مردم ايران از محيط زيست پاک،، سالم و پايدار رای ممتنع داده است که کشور ما با بحران های پرشمار زيست بومی از جمله: بحران کم‌آبی، خشکسالی، بروز سیل‌های ناگهانی، ريزگردها، از بين رفتن جنگل ها، آلودگی هوا، خشک شدن تالاب‌ها و دریاچه‌ها، از بین رفتن گونه‌های نادر حیوانی، استفاده بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی، چپاول منابع طبیعی، قاچاق چوب درختان، فروش خاک ايران، ساخت‌وسازهای بی‌رویه و بی‌توجهی به ساماندهی مناطق حفاظت‌شده روبرو است. مجمع اقتصاد جهانی در تازه‌ترین هشدارها، اعلام کرد که ایران در معرض "از دست دادن تنوع زیستی و فروپاشی اکوسیستم" قرار دارد.
ايران بتدريج به بيابان تبديل می شود. تعداد استان‌های بیابانی ایران در آغاز "برنامه چشم‌انداز جمهوری اسلامی ایران" از ۱۴ مورد در آستانه پایان «افق ۲۰ ساله»، به ۲۱ مورد افزایش یافته است. مساحت جنگل‌های هیرکانی نیز که حدود ۵۵ هزار کیلومترمربع، یعنی نزدیک به چهار درصد مساحت ایران بود، در فاصله سال‌های ۱۳۳۴ تا ۱۳۷۹ نصف شده و این روند در سال‌های اخیر با شتاب بیشتری ادامه یافته است.
سياست ها و عملکرد جمهوری اسلامی در ۴ دهه گذشته، غارت گری ها و چپاول منابع طبیعی و بهره‌کشی افسارگسیخته از محیط زیست، ایران را در رديف کشورهای بحران‌زده دنیا در حوزه زیست محیطی قرار داده است. جمهوری اسلامی از يکسو محيط زيست را تخريب می کند و از سوی ديگر نمی گذارد فعالين محيط زيست با تشکيل سارمان های مردم نهاد اقدام به حفاظت از محيط زيست کنند. مدت ها است که عده ای از کارشناسان محيطزيست در سياه چال های جمهوری اسلامی به سر می برند.
حزب چپ ايران (فدائيان خلق)، اعلام حق برخورداری از محیط زیست پاک توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز ۶ مردادماه را به‌عنوان بخشی از حقوق بشر، روز تاریخی برای محیط زیست می داند و به فعالين محيط زيست شادباش می گويد. حزب ما رای ممتنع جمهوری اسلامی به قطعنامه را مخالفت با «محیط سالم، پایدار و پاک» و تداوم تخريب محيط زيست تلقی می کند و اميدوار است فعالين محيط زيست عليرغم فشارها، در حد امکان برای عملی کردن اهداق قطعنامه سازمان ملل متحد گام بردارند
گروه کار محيط زيست حزب چپ ايران (فدائيان خلق)
اول ماه آوگوست ۲۰۲۲ (۱۰ مردادماه ۱۴۰۱)
افزودن دیدگاه جدید