توطئه های حکومت و هوشیاری ملت!

جمهوری اسلامی در اثر ضربات پی در پی جنبش انقلابی مردم ایران تعادل خود را از دست داده است. به هر اقدامی که متوسل می شود، به ضد خودش تبدیل می‌شود. تا کنون برای تداوم و استمرار حکومتش راه سرکوب پیشه کرده است. این روش امروز به جای خاموش کردن صدای اعتراض مردم، آتش خشم آنان را شعله ورتر می کند. در شرایط آرام که چرخ جامعه به شکل طبیعی در گردش است سرکوب ترس ایجاد می کند و از طریق دستگیری و زندان و اعدام شاید بتوان اعتراضات را خاموش و سایه سکوت گورستانی را بر فضای جامعه حاکم نمود، اما زمانی که روانشناسی جامعه تغییر می کند و ترس از جامعه دور شده به دل حکومتیان می نشیند دیگر این وسیله پاسخگو نیست. باید آنرا به روز کرد تا بتوان در حکومت ماند. جمهوری اسلامی بیش از چهل سال است که با  این روش به حکومتش ادامه داده است. او با این شیوه هم رقبای حکومتی خود را حذف کرده و هم تا حدی جامعه را در مقاطع مختلف به عقب نشانده و به سکوت کشانده است. جنبش مردم که با شعار "زن، زندگی و آزادی" اوج گرفت در شرایطی رخ داد که جامعه در آستانه انفجار قرار داشت. قتل مهسا امینی خشم متراکم شده مردم را سرازیر کرد و آتشی به انبار باروت مردم انداخت. سران حکومت که ناتوان از دیدن واقعیت‌ها هستند،‌و به پول نفت و زور سپاه مجهزند با این تصور که این بار نیز حداکثر با یک سرکوب خونین مردم را به خانه می فرستند اوضاع جدید را درنیافتند و سرکوب را ادامه دادند. اما مردم که چند سالی است در مقاطع مختلف از جمله در دی 96 و آبان 98 نشان داده بودند که جمهوری اسلامی را نمی خواهند، این بار در ابعادی وسیع با شعاری که هیچ توجیهی برای سرکوب آن وجود ندارد، حکومت را به چالش کشیده اند. حکومت ابزار وسایل سرکوبش آماده است. پیشرفته ترین وسایل را در این چند دهه تهیه کرده و نهادهای متعدد سرکوب خود را سازماندهی نموده است، به رغم این نمی تواند به گونه ای سرکوب کند که سکوت بر جامعه حاکم شود. رد این ناتوانی را نه در ابزارهای سرکوب که باید در اراده اعمال سرکوب جست. این سرکوب جدا از اینکه برای مردم ایران توجیه پذیر نیست، برای خود نیروهای سرکوبگر حکومت هم قابل هضم نیست. نیروی سرکوب در لایه های پائینی خود بخشی از مردمند. این نیرو را باید برای سرکوب توجیه و  آماده نمود. مردمی که در پی شعار "زن، زندگی و آزادی" هستند انگیزه ای برای سرکوب ایجاد نمی کنند. حتی در میان طلاب و مدرسین حوزه‌های علمیۀ قم، مشهد و تهران نارضایتی از سرکوب وجود دارد. افزون بر این، جنبش مردم ایران وسیعتری حمایت جهانی را جلب کرده است، ابعاد و وسعت پشتیبانی از این جنبش در جهان کم سابقه است. طبیعی است که سرکوب این اعتراضات برای مردم جهان نیز قابل پذیرش نباشد. این ها سبب شد که در روزهای نخست سرکوب به تاخیر انداخته شود و پس از آن نیز با گذشت زمان به رغم اینکه جنبش رادیکال تر و انقلابی تر شده و کل حکومت را زیر سوال برده است، سرکوب آن دشوارتر شود. همین که حکومت دو ماه است به رغم تهدید خامنه ای نتوانسته است جنبش را به سکوت بکشاند و هر کجا که سرکوب کرده شعله اعتراضات فروزان تر شده است، بیانگر این ناتوانی است
اکنون در شرایطی قرار داریم که نه تنها مردم حکومت را نمی خواهند، حکومت نیز نمی تواند جامعه را اداره و آرام کند. طولانی شدن و استمرار بی گسست جنبش، نیروی سرکوب را خسته و فرسوده کرده است. از اینرو حکومت در پی بهانه هائی است که روحیه و انگیزه برای سرکوب ایجاد کند. ماحرای ساختگی مسجد چلچراغ شیراز در همین جهت و با این هدف رخ داد تا بهانه و توجیه برای سرکوب بدست آورد. این توطئه از سوئی به دلیل برنامه ریزی ناشیانه و سراپا متناقض حکومت و از سوی دیگر هوشیاری مردم و جریانات سیاسی دموکرات و آزادیخواه خنثی شد. اکنون دوباره با عَلَم کردن داعش و جریانات"تجزیه طلب" و "تروریست"، و نسبت دادن این اقدامات به آن ها، می خواهند انگیزه سرکوب را در جسم جان نیروهای خسته و فرسوده خود، که ابزارهای پیشرفته در اختیار دارند، بدمند. سرکوب ها و اقدامات تروریستی حکومت در کردستان و سیستان و بلوچستان و آخرین نمونه آن "دو گروه موتور سواری" که مردم ایذه را به گلوله بستند با این هدف برنامه ریزی شده است. همچنین بمباران محل زندگی احزاب کردستان ایران در عراق برای تحریک کردن آنها به منظور مقابله به مثل به همین منظور صورت گرفته است. غافل از اینکه این نقشه های توطئه گرانه برای مردم هوشیار و زنان و جوانان تیزهوش کشورمان که با پختگی بسیار بالای خود تحسین جهانیانان را برانگیخته اند، کارائی ندارد. جدا از اینکه خود داعش این موضوع را تکذیب نموده است، اقدام حکومت هم خود افشاگرانه است. حکومت ناشیانه اعلام کرده است که در ایذه توسط دو گروه موتور سوار "مردم و مدافعین امنیت به گلوله بسته شدند" اما جالب است همه کشته ها از مردم بوده اند و "مدافعین امنیت" مصون از این حمله "تروریستی" تماما سالم مانده اند!
هر چند این توطئه نیز بسیار نپخته برنامه ریزی و اجرا شده است اما باز مناسب است جریانات سیاسی به آن واکنش نشان دهند. در ماجرای چلچراغ شیراز و برخی اقدامات حکومت در کردستان و بمباران مقر احزاب کرد در عراق، "مرکز همکاری احزاب کردستان ایران" با هوشیاری اعلام کرد که دخالتی در این اقدامات نداشته و تاکید کرده بود که این اقدامات توسط خود جمهوری اسلامی برای انحراف جنبش انقلابی انجام می گیرد.
نقشه دیگری که احتمالا حکومت در دست انجام دارد دامن زدن به فضای جنگی است. نمی توان منتفی دانست که زدن نفکتش اسرائیلی با پهباد در ساحل عمان کار جمهوری اسلامی است و برای تحریک اسرائیل انجام کرفته است. در این صورت حکومت می خواهد با چنین اقداماتی فضای جنگی ایجاد کند تا در سایه آن هم نیروی سرکوب خود را آماده کند و هم به گرایش ناسیونالیستی برخی از مردم دامن بزند تا جنبشی که حکومت جمهوری اسلامی را زیر ضرب برده است و راه فرار آن را بسته است، کم اثر نماید.
اکنون سه روز است که جنبش انقلابی مردم ایران اوج تازه ای گرفته است. در حالی که نیروهای سرکوب حکومت فرسوده و خسته شده اند، در رگ این جنبش خون تازه تزریق شده است. مردمی که دوماه است در میدانند در این سه روز با پیوستن بخش های بسیار موثری از بازار و کارگران برخی بخش های صنعتی به اعتصاب و گسترش اعتراضات در سراسر کشور نیرو و جان تازه گرفته است. انقلابی که در چهل و چند سال پیش توسط همین مردم حکومت شاه را از اریکه قدرت به زیر کشید و خمینی و دار و دسته او را به قدرت نشاند، این روزها همان طبقات و اقشار عزم جزم کرده اند که دست این حریانات مستبد و دزد را با سیستم فاسدشان، از قدرت کوتاه کنند.