امروز را به یاد بسپار!

امروز، پنجشنبه 17 آذر، طبعاً در تقویم قطور جنبش "زن، زندگی، آزادی" ثبت خواهد شد و ای بسا به عنوان یک نقطۀ عطف ثبت شود. امروز صبح محسن شکاری، جوان 23 ساله ای که در اعتراضات 5 مهرماه دستگیر شده بود، به چوبۀ دار سپرده شد. سیاست سرکوب جنبش جاری توسط جمهوری اسلامی تا کنون قریب 500 قربانی گرفته است. محسن شکاری نخستین قربانی سیاست انتقام جمهوری اسلامی از این جنبش است.
در زنجیرۀ بی پایان جنایات جمهوری اسلامی، و در انبوه روزهای کشتارهای جمعی و ده ها نفرۀ آن در عمر 43 ساله اش، امروز روز  خاصی نبود؛ روزی بود که در آن جمهوری اسلامی "تنها" یک نفر را اعدام کرد. از کارنامۀ خونبار این حاکمیت، و از سیاست تهدید و انتقامی که در قبال جنبش جاری پیشه کرده است، "جز این نیز انتظار نمی رفت".
اما امروز همچنین روزی بود که جمهوری اسلامی در جهات مختلفی پلیدی، عجز و رذالت خود را عرضه کرد: از پلیدی پاسخگوئی به زبان اعدام و انتقام، تا عجز برای یافتن راه مصالحه با شهروندان، تا رذالت گرونگانگیری آنان و آویختن شمشیر داموکلسی بر فراز سرشان برای تحمیل انتخابی اخلاقی به معترضان. هم از این روست که امروز می تواند تا نقطۀ عطفی در تقویم جنبش جاری برآید. صریحترین شاهد این نقطۀ عطف بالقوه را می توان در پیام میرحسین موسوی، که همین امروز صادر شده است، یافت که خطاب به حاکمان می نویسد: "... وظیفه‌ی شما حفظ جان آحاد ملت بود، نه گرفتن جان شهروندان. مطمئن باشید با این روش‌های ظالمانه و خون‌آلود، طول عمر حکومت شما تضمین نخواهد شد. نه تیربارها و مسلسل‌ها و نه چوبه‌های دار، جنبش مردم برای آزادی و حاکمیت بر سرنوشت خویش را متوقف نخواهد کرد...".