رفتن به محتوای اصلی
سه‌شنبه ۱۶ دسامبر ۲۰۲۵
سه‌شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۴

تورکمن های دمکرات ایرانامید هیچ گونه اصلاحی در سیاست‌های حکومتی نیست. حکومت ایدئولوزیک ولی فقیه کمر به نابودی ایران و ایرانیان بسته و در این بین ملیت های غیرفارس در صف نخست قرار دارند.اینک جا دارد که از فعالان فرهنگی و مدنی و مورخان سئوال کرد که آیا تورکمنها قبل از جمهوری اسلامی از نداشتن "عزت و آزادگی و مردانگی" رنج می بردند؟
باقر ابراهیم زادهشرط ایفای نقش تاریخی چپ، تنها از طریق وحدت و همکاری عملی ممکن است. ما زمانی میتوانیم به پراکندگی نیروی چپ پایان دهیم که همکاری‌های عملی را آغاز کنیم، شبکه‌های مشترک ایجاد کنیم، کار مشترک را جایگزین رقابت‌های فرساینده کنیم. باردیگر تاکید میکنم که وحدت چپ در خارج از کشور باید مبتنی بر احترام به اهداف مشترک، مبارزه مشترک و پذیرش مسئولیت‌های عملی و احترام به تفاوت‌ها باشد.
گروه کار جوانان حزب چپ ایرانما باور داریم که رهایی دانشگاه از سایه‌ی امنیتی و بازاری تنها بخشی از مسیر بزرگ‌تری است که جامعه‌ی ایران باید طی کند، مسیر تغییر بنیادین وضعیت موجود از پايان دادن به جمهوری اسلامی و استقرار جمهوری سکولار دمکرات بجای آن می گذرد.
پرویز صداقتپرویز صداقت − طبقه‌ی متوسط مفهومی مجادله‌انگیز است. بی آن‌که وارد مناقشه‌ی نظری در این زمینه بشویم در یادداشت حاضر تلاش می‌کنیم ضمن ارائه‌ی تعریفی از این طبقه با مرور فرازوفرودهای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی این طبقه در ایران معاصر، تصویری تقریبی از سهم طبقه‌ی متوسط در ترکیب طبقاتی در ایران امروز ارائه کنیم
جابر حسینیتا زمانی که این ساختار نقد نشود و رنج مردم به امر سیاسی تبدیل نشود، هیچ اتغییرپایداری امکان‌پذیر نخواهد بود و چرخه بحران همچنان ادامه خواهد یافت.
اول کالاها را گران می‌کنند بعد می‌گویند با کالابرگ این گرانی‌ها جبران می‌شود (که البته نمی‌شود) بعد برای پرداخت همین کالابرگ ناچیز، پول و بودجه کم می‌آورند؛ با اعمال یک سیاست جدید، دوباره کالاها را گران می‌کنند و وعده می‌دهند این پول را صرف کالابرگ می‌کنیم؛ چرخه‌ی بی‌پایانی که نتیجه آن تورم بیشتر در اقتصاد و فقر افزون‌تر طبقه‌ی کارگر است. 
مسعود شب‌افروزحزب چپ ایران برای اینکە بتواند زندە و پویا بماند و رشد کند و مؤثر واقع شود با صداقت سیاسی و شفافیت در برنامە و مواضع‌ خود است کە می تواند بە این مهم نایل آید، نه با مصلحت‌گرایی، دوپهلوگویی و ترس از شکستن تابوها .
این جنبش نه جدایی‌طلبانه، بلکه کوششی برای ساختن ایرانی دموکراتیک، عادلانه و چندفرهنگی بود.
اگرچه با سرکوب خونین متوقف شد، اما تاریخ ثابت کرده است که ایده‌ها را نمی‌توان کشت.
امروز، هشتاد سال پس از ۲۱ آذر، همان خواسته‌ها — خودمختاری دمکراتیک، زبان مادری، عدالت اجتماعی و توسعهٔ متوازن — هنوز شرط بنیادین رهایی و پیشرفت آذربایجان و سراسر ایران است.
محمد ک.من در اینجا مایلم به چند نکته در باره این نوشته و اساسا نوشته های ایشان اشاره ای داشته باشم. درخواست من از ایشان این است که به این فیدبک به مثابه "هدیه" نگاه کنند. هدف فید بک آنست که نویسنده در کارهای آتی خویش به آنها توجه کرده و در صورت مفید و ثمربخش بودن شان از آنها بهره گیرد.بعد از این توضیح در زیر نکاتی که دراین نوشته و عموما نوشته های آقای خلیق بارز هستند را...