خسرو ب.از نگاه من، یک حزب چپ مدرن اهداف خود را در حال و مبتنی بر نیاز روز جامعه و دستیافتنی تعریف میکند، و برای رسیدن به اهداف خود همه گزینههای انسانی و شرافتمندانه سیاسی را روی میز دارد.
صادق کارسرکوب سازمان ها ی مدنی و سندیکایی در واقع در خدمت تقویت تحریم کنندگان و جنگ طلبان خارجی نیز قرار دارد و آنهایی کە این سرکوب ها را در داخل سازمان می دهند آنقدر هالو نیستند کە ندانند دارند چکار می کنند! بسیاری از کسانی کە اینک با ترامپ و ناتانیاهو و بن سلمان علیە کشورشان دانستە یا بە خطا همسو شدەاند، پیشتر جز جریانات وابستە بە حکومت و جز قربانیان و محصول سرکوب ها ی حکومتی هستند کە از حکومت روی بر تافتەاند و با دشمنان خارجی حکومت همسو شدەاند.
دیوید اسپنسرحرص استفاده از تکنولوژی برای کسب سود، به آن معناست که کارگران نمی توان برای کاستن از مرارت کار به تکنولوژی اتکا کنند و محتوای کیفی کار را ارتقاء بخشند. بلکه تنها امید آنان برای تضمین کار کمتر و بهتر آن است که شاهد در آمدن کنترل مستقیم آن از چنگ سرمایه داری باشند. چنان که در بالا، و در همزبانی با ایده های مارکس تأکید شد،
مراد رضاییدرک حکومتی از «خیابان» یک درک مطلق و توتالیتاریستی است. به این معنی که خیابان، چه به مثابهی یک عرصهی سیاسی و چه به عنوان یک شریان اقتصادی، تمام و کمال متعلق به طبقات و نیروهای سیاسی حاکم است. هیچ قشر و گروهی خارج از حاکمان وضعیت، حق استفاده از خیابان را ندارند و بیتوجهی به این قاعده با سرکوب مواجه خواهد شد.
عثمان تاربه طور کلی کنگره ملی کارگران از برخی اعتبارات دموکراتیک بهره می برد. از یک سو به نظر می رسد که در سطح ملی و بین شعب ناحیه ای کاملاً رفتاری دموکراتیک دارد، به ویژه در ارتباط با برگزاری انتخابات دوره ای، تشکیل مجامع و میتینگ ها، سازمان و ساختار اداری و اساسنامه تشکیلات شاخصه های دموکراتیک در آن مشهود است. مجامع رسمی برای تصمیم گیری های اساسی مربوط به اتحادیه و مسائل اجتماعی به طور متناوب برگزار می شوند.
صادقبا این همە بە نظر نمی رسد کە تسلط باندهای دولتی و حکومتی بر سرمایەهای تامین اجتماعی، بە واسطە اهمیت و حساسیت های فوق العادەای کە در بین دەها میلیون جمعیتی کە سرنوشت شان بە وضعیت آیندە این سازمان وابستە است بە درازا بکشد. ولی بیم انتقال آنها بە حساب های شخصی در خارج از کشور و حیف و میل کردنشان همچنان وجود دارد.
گروه کار کارگری حزب چپ ایراناحمدی نژاد و محافظە کاران حامی او در نخستین انتخابات بعد از پایان دو دورە خاتمی با بە دست گرفتن پرچم عدالت خواهی و آوردن پول نفت بر سر سفرهای مردم و بر بستر نارضایتی های گستردە کارگران از خلف وعدەهای خاتمی توانستند مردم را فریب دهند و در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شوند. اگر بعد از تغییر و تحولاتی کە در زمان خاتمی رخ داد به فرض اینکە دوبارە اصلاح طلبان هم در انتخابات پیروز می شدند در وضعیت کارگران همانطور کە در دولت وارث آنها دولت روحانی دیدە شد بهبودی اتفاق نمی افتاد.