بهزاد کریمیدر مقابل اما اظهارات جناب ولی فقیه، یعنی ادامه‌ی همین بن بست خطرزا. او از طرف ملت ایران می‌گوید هیچ ملت "عاقل" و "آزاده ای"، مذاکره زیر فشار را نمی‌پذیرد، ولی نمی‌گوید مگر سلف او، خمینی قطعنامه آتش بس 598 را از جایگاه ناچاری نپذیرفت و "جام زهر" معروف را سرنکشید؟ مگر خود وی از موضع ناگزیری نبود که پای مذاکره با دولت اوباما رفت و در توجیه این پس نشستن اجباری، نسخه "عقب نشینی قهرمانانه" را پیچید؟!
صادق کاردر هفتە های اخیر علائمی حاکی از تمایل بین المللی برای کاهش تنش ردوبدل شدە و از جملە گفتە می شود کە سفر نخست وزیر ژاپن بە منظور میانجیگری برای کاهش تنش ها بین حکومت ایران و دولت امریکا انجام گرفتە است. این فرصتی است کە نهادهای مدنی بتوانند با آوردن فشار بە حکومت از آن بخواهند کە جهت دفع خطر جنگ و برداشتن تحریمها ی فرسایندە وارد مذاکرە با دولت ترامپ شوند و ...
دیوید اسپنسرما در دو فصل آینده به موضوعات سیاست گزاری و رفرم برمی گردیم؛ خاصه به این پرسش که چگونه می توان تکنولوژی را مهار کرد و به آینده ای با کار کمتر اما بهتر نائل شد.
مراد رضاییبا گسترش فشارهای معیشتی، نه تنها هفت‌تپه، بلکه تمام زحمت‌کشان کشور در وضعیت اعتراضی قرار دارند. بنابراین اگر وضعیت به همین منوال ادامه داشته باشد، نه تنها اعتراضات هفت‌تپه بلکه اعتراضات دی ماه 96 نیز امکان تکرار دارند.
علی صمدکودکان کار نه تنها نمی توانند تصویری نسبتاً خوب و شکوفا از آینده داشته باشند بلکه در زندگی همە روزە خود نیز با خستگی و رنج بسیار، روزها را پشت سر می گذرانند.
عثمان تار"کنگره به منظور سازماندهی و متحد ساختن و آموزش کارگران نیجریه در تمامی صنوف حرفه ای از بخش های مختلف برای دفاع و پیشبرد حقوق سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کارگران، ... و دموکراتیک عمل می کند."
گروه کار کارگری حزب چپ ایرانبا آشکار شدن اثرات گردش بە راست اقتصادی در شرایط معیشتی و کاری کارگران، اعتراضات کارگری کە پس از سرکوبها دچار افت شدە بود دوبارە شروع بە رشد نمود و مخالفت با تغییر قانون کار نیز بە سایر مطالبات کارگران افزودە شد. وسعت اعتراضات بقدری بالا گرفت کە مانع بزرگی بر سر راە تغییر قانون کار در آن مقطع بوجود آورد و حرکت در این سمت را کند نمود.
آرام بختیاریامروزه ادعا می‌شود که سبک نویسندگی جویس، این مهاجر‌‌ایرلندی، روی نویسندگانی مانند: ویرجینیا ولف، ساموئل بکت، نابکوف، و سلمان رشدی، اثر گذاشته است. آثار جویس نمایش شک سکولار، تولرانس لیبرال، و هومانیسم شوخ طبع است.
یداله بلدیتلاش‌های پژوهشگران و نویسندگان را در گذشته و اکنون، برای زنده ماندن زبان‌های مادری را نباید نادیده گرفت؛ به‌ویژه درسال‌های اخیر پژوهشگرانی از نسل جوان،کارهای ارزنده‌ای در زبان و فرهنگ کردی و آذزی انجام داده اند، در شرایطی که حدود 40 در صد زبان‌های زنده دنیا درحال فراموشی و نابودی اند، ارزش کار این پژوهشگران جوان قابل تقدیر است.
مهرداد حریریاز طرفی نئولیبرالیسم را در ایران کنونی نقد می‌کند، بدون این‌که توجه به این موضوع کند که در مورد ایران، کشوری که بیش از ۶۰ درصد اقتصاد آن در دست بنیاد های نظامی و حکومتی است، سخن از نولیبرالیسم بیشتر یک شوخی است تا چیز دیگر.