گروه جامعه- هنوز خرابیهای سیل اسفندماه سیستانوبلوچستان آباد نشده بود که مردم این منطقه دوباره درگیر سیل شدهاند. ۶ اسفند سال گذشته بارندگیهای شدید در ۱۱ شهرستان سیستانوبلوچستان منجر به وقوع سیلاب شد و بیش از ۱۱۰هزار نفر از مردم روستاهای جنوب این استان دچار وضعیت بحرانی شدند. تقریبا دو هفتهای راهها بسته شده بود و آب آشامیدنی پیدا نمیشد، خوراکی مغازهها هم تمام شده بود و ۶ روستا برق و گاز نداشتند. در برخی روستاها، کپسول گاز وجود نداشت و مردم با هیزم آشپزی میکردند. مردم استان فقیر هستند، خانههایشان خشت و گلی است و سیل وضعیتشان را وخیمتر کرده بود، از سوی دیگر شرکت نفت سهمیه سوخت ساکنان را کاهش داده بود. حال با بارشهای اخیر دوباره وضعیت بحرانی شده است اما اینبار فرق دارد، براساس آخرین گزارشها سیل اخیر سیستانوبلوچستان نسبت به اسفندماه سال گذشته مخربتر است. رییس سازمان هواشناسی هم اعلام کرده: در کنارک رکورد فعالیت طوفان حارهای گونو زده شده و این سیل از زمان تاسیس نخستین ایستگاه هواشناسی در سواحل جنوب سیستانوبلوچستان یعنی حدود نیم قرن پیش تاکنون بیسابقه بوده است اما با این حال میزان عملیات کمکرسانی از سوی دولت و بهخصوص انجمنها و خیریهها بسیار کمتر از سیل دو ماه پیش بوده است. هر چند سخنگوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از دستور فرمانده کل سپاه برای ادامه حضور یگانهای امدادی و استانی سپاه برای امدادرسانی به مردم سیل زده تا بازگشت شرایط عادی خبر داد و رییسجمهوری از استاندار سیستانوبلوچستان آخرین وضعیت وقوع سیل در این استان را پیگیری کرد اما مردم سیستانوبلوچستان همچنان در حال دستوپنجه نرم کردن با کمبود غذا، نبود بهداشت و درمان هستند. جادههای بسیاری مسدودند و زیرساختهای بسیاری از بین رفته است. از سوی دیگر گفته میشود، بیشتر روستاها در این استان پهناور آب و برق و تلفن ندارند. درست مانند سیل اسفند با این تفاوت که برخی منابع از کشته شدن ۸نفر خبر میدهند که هنوز از منابع رسمی اعلام نشده اما مرگ ۳کارگر راهآهن قطعی شده است. از سوی دیگر برخی عنوان میکنند که آمار مفقودیها افزایش یافته، مواردی که اصلا در سیل سال گذشته دیده نشده بود. همچنین برخی کارشناسان بر این باورند که مردم در فضای مجازی به سیل دوبی بیشتر توجه نشان دادند تا وضعیت بحرانی سیستانوبلوچستان، به همین دلیل اطلاعرسانی درباره ابعاد وسیع این سیل هولناک در سایه حوادث اخیر به حاشیه رفته و مردم به شدت با تبعات مخرب سیل روبهرو هستند. همچنین صادق ضیاییان رییس مرکز ملی پیشبینی و مدیریت بحران مخاطرات با تاکید بر اینکه میزان بارشهای اخیر در برخی مناطق از رکوردهای به جامانده از طوفان گونو در سال ۱۳۸۶ نیز بیشتر بوده است، اعلام کرد:« در کنارک ظرف ۲۴ ساعت حدود ۲۴۷ میلیمتر باران بارید که ۱۴۰میلیمتر بیشتر از رکورد روزانه قبلی حاصل از فعالیت طوفان حارهای گونو در سال ۱۳۸۶ بوده است.» او این بحران را حتی در زرآباد هم قابل اثبات میداند: «در زرآباد در ۲۴ ساعت ۲۷۰میلیمتر باران باریده که این مقدار ۲۰۰میلیمتر بیشتر از رکورد قبلی در سال ۱۳۷۶ این شهر است.» یکی دیگر از کارشناسان هواشناسی نیز بر این عقیده است که «این مقدار بارش در یک شبانهروز از زمان تاسیس نخستین ایستگاه هواشناسی در سواحل جنوب سیستانوبلوچستان یعنی حدود نیم قرن پیش تاکنون بیسابقه است.» با این حال هشدار از پیش داده شده بود اما مسوولان مانند همیشه سیل را جدی نگرفتند.
نه آب داریم، نه خوراک!
با اینکه روزها از سیل مرگبار سیستانوبلوچستان میگذرد اما هنوز آخرین گزارشها نشان میدهد که بسیاری از راههای روستاهای سیستانوبلوچستان مسدود است. زیرساختهای برخی از روستاها به شدت دچار آسیب شده و شرایط به گونهای بحرانی است که اصلا قابل مقایسه با سال گذشته نیست. در همین خصوص اسماعیل جدگال رییس شورای بخش پیرسهراب یکی از بخشهای شهرستان چابهار در استان سیستانوبلوچستان به «جهانصنعت» گفت: با اینکه دو ماه پیش هم سیل آمده بود اما مسوولان همچنان غافلگیر شدند. رییس سازمان راهداری و حملونقل جادهای از بازگشایی راهها تا ۱۰روز آینده خبر داد اما وضعیت بسیار وخیمتر است. سیل دو ماه پیش، به نیکشهر و دشتیاری و قصرقند محدود میشد اما سیل امسال از این محدوده به شدت فراتر رفته و تمامی شهرهای بلوچستان را در برگرفته است. اینبار آمار کشتهشدگان بیشتر شده و به گفته مسوولان نزدیک ۱۱۸میلیارد تومان خسارت برجا گذاشته است.
وی افزود: موضوع مهم این است که در چنین مواقعی همواره به دلیل رفتارهای هیجانی و توزیع آب معدنی، کنسرو تنماهی و لوبیا مطالبات واقعی مردم به انحراف کشیده شده است. این در حالی است که باید این سوال مطرح شود که چرا طی سالهای اخیر سیل در منطقه تکرار میشود!؟ پاسخ آن بسیار روشن است. احداث سیلبندها و بندهای خاکی مانع ورود سیلاب به مناطق در معرض خطر میشود و این موضوع یکی از اصلیترین مطالبه ساکنان است. در سیل سال ۹۸ هم سیستانوبلوچستان به زیر آب رفت اما بعد از فروکش سیل، مسوولان رسیدگی به روستاها را به فراموشی سپردند، این در حالی بود که بر اثر سیلبندهای خاکی به طور کلی از بین رفت. طی سالهای اخیر کمکاری دولتها منجر به تکرار وقوع سیل در استان شده اما در سیل اخیر ورود دیرهنگام دولت برای مدیریت بحران، حضور نهادهای مردمی را در استان برجسته کرده است. بعد از هر بارندگیای چاههای آب تخریب میشوند و طبیعتا عواقب بسیار جدی برای روستاییان دارد. نابودی چاههای آب ساکنان را در معرض بیماریهایی مانند وبا قرار میدهد. بیش از ۱۰۰مدرسه تخریب و دچار آبگرفتگی شده است. به جای توزیع آب معدنی باید مدارس را ایمنسازی کرد زیرا کودکان آیندهساز مملکت هستند.
رییس شورای بخش پیرسهراب تاکید کرد: متاسفانه خانوادهها درآمد کافی ندارند که با هر سیل خانهها را به سرعت بازسازی کنند. به همین دلیل بسیاری از خانهها که از سیل قبلی دچار آسیب جدی شده بود هنوز به مرحله بازسازی نرسیده که سیل جدید از راه رسید. به نظر شما در این شرایط مردم چه کار میتوانند بکنند، جز انتظار برای فرارسیدن مصیبت! البته در سیل اخیر هشدارها به ساکنان داده شده بود اما کاری از دست کسی بر نمیآمد. مسوولان باید محل اسکان مشخصی را برای مردم در نظر میگرفتند. وضعیت جادهها بهقدری خراب است که تردد در آنها بسیار سخت و طاقتفرساست. مشخصا زیرساخت جادههای استان ایراد دارد و با هر بار سیل خرابی جدیدی بهبار میآید.
او ادامه داد: کمبود امکانات و تجهیزات در استان همواره به یکی از چالشهای بزرگ منطقه تبدیل شده است. استان سیستانوبلوچستان یکی از پراکندهترین جغرافیای کشور را دارد، بنابراین برای رسیدگی بهتر باید تجهیزات، ماشینآلات و حتی نیروی امدادی و درمانی بیش از استانهای دیگر تقویت شود. کمکاری مسوولان طی سالهای گذشته منجر به انباشت مشکلات در استان شده است. نهتنها جادهها دچار ایرادات آشکاری است بلکه ضعف کمبود نیروی انسانی در بدنه سازمان محیطزیست مشکلات زیادی را ایجاد کرده است. محیطزیست تسلط کافی بر تمامی استانها ندارد و دود آن به چشم دولتها میرود. با وقوع هر سیلی احتمال حمله گاندوها به کودکان تشدید میشود. طبیعتا سازمان محیطزیست نیکشهر با ۵ نیرو نمیتواند در برابر معضلات محیطزیستی و گاندوها اقدام موثری انجام دهد.
منبع: جهان صنعت
افزودن دیدگاه جدید