بنا به گزارش منابع کارگری، امروز یکشنبه ، ١٢ اسفند، بازنشستگان نیز در اصفهان، مازندران و اهواز هم‌زمان با آغاز تحصن سراسری معلمان و تجمع اعضای تعاونی مسکن کارگران شرکت واحد تهران به خیابان‌ها آمدند تا بار دیگر اعتراضشان نسبت به بی‌توجهی و خلف وعده‌های مکرر مسئولین نشان دهند و از آن‌ها بخواهند که به خواسته‌هایشان رسیدگی کنند. تکرار دگرباره این اعتراضات نشان‌دهنده فشار مضاعف بی‌سابقه‌ای است که به دلیل سقوط ارزش دستمزدها و حقوق بازنشستگی و گرانی شدید و غیرقابل‌تحمل هزینه‌های زندگی است که کارگران شاغل و بازنشسته را در چنان موقعیت دشوار و توان‌فرسایی قرار داده که پیش روی خود راهی جز توسل به اعتراض نمی‌بینند.
تظاهرات و تحصن‌های وسیع در استان‌ها و شهرهای مختلف در حالی جریان دارد که سخنگوی دولت امروز با افزایش ٤٠ درصدی دستمزدها توسط مجلس نیز مخالفت کرده است. مخالفت با افزایش ٤٠ درصدی دستمزد در شرایطی است که ارزش دستمزدها طی کمتر از یک سال حداقل ٥٠ درصد کاهش‌یافته و قیمت کالاها دو تا سه برابر در همین مدت رشد کرده است. تظاهرکنندگان علاوه برافزایش دستمزدها متناسب با هزینه‌های واقعی زندگی خواستار بهبود وضعیت نامناسب بیمه‌های درمانی، پرداخت به‌موقع حقوق بازنشستگی، همسان‌سازی حقوق، آزادی معلمان زندانی، رعایت حق تشکل و غیره هستند. تصویب افزایش ٤٠ درصد به دستمزدها توسط مجلس باوجود خط فقر ٣/٧ میلیونی گرچه ناچیز به نظر می‌رسد، ولی این خود نتیجه اعتراضات و مبارزات گروه‌های مختلف مزدبگیران و بازنشستگان و نگرانی مجلس نشینان از گسترش این اعتراضات است.
این کنش و واکنش دلالت بر آن دارد که افزایش دستمزدها و جبران سقوط قدرت خرید مستلزم، گسترش اعتراضات و هماهنگی و برگزاری هم‌زمان آن‌هاست. اگر آن‌طور که سخنگوی دولت می‌گوید دولت امکان افزایش دستمزدها را ندارد، و با آن مخالفت می‌کند، چگونه است که جلوی رشد شدید قیمت‌ها را مانع نمی‌شود؟ زمانی که قیمت پراید طی ٦ ماه دو برابر می‌شود چرا نباید به همان نسبت دستمزدها هم بالا برود؟ و بالاخره این وضع که مقصر آن مزدبگیران و مردم نیستند تا کی می‌تواند به این صورت ادامه پیدا کند و حکومت همچنان با ادامه سیاست‌های ویرانگرش که سبب‌ساز تحریم‌های اقتصادی ست ادامه دهد و رکود و فقر و گرانی را دامن زند. بجای گرسنه نگاه‌داشتن کارگران چرا سیاست‌هایی را که موجب این وضعیت شده‌اند تغییر نمی‌دهید
افزودن دیدگاه جدید