روز جهانی مطبوعات و رویکرد کانون نویسندگان به آزادی مطبوعات در ایران و جهان

این جلسات معمولاً هر جمعه ساعت ۹ شب به وقت ایران به طور موازی در بیش از ده گروه و کانال تلگرامی از جمله گروه "به یاد رفیق رئیس دانا و برای اتحاد عدالتخواهان" ، حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی و کانال تریبون سرزمین من (اجتماعی،سیاسی،فرهنگی) برگزار میشوند.

https://t.me/joinchat/CPd7yD6WygdJXnSzgsyIzA

سوالات مطرح شده در جلسه

- درود آقای خندان؛ کانون نویسندگان ایران به عنوان سازمان صنفی نویسندگانی است که لاجرم برای دفاع صنفی و تکیه بر آزادی بیان درگیر موضوع سیاست و اگر بخواهیم درست تر بیان کنیم مطالبه عمیق در راستای توسعه سیاسی را در فعالیت خود دارد. این حق آزادی بیان را از آنجا که قدرت های مسلط تاب و تحمل ندارند و کانون نویسندگان نیز بدون آن عملا بی معنی خواهد شد، در نتیجه کانون درجایگاه یک تشکل صنفی که ناگزیر از سیاست ورزی هم هست قرار می گیرد و این بسیار جالب است که این تکیه برحق آزادی بیان از کانون نویسندگان یک تشکل پایدار ساخته است. سوال اینجاست که:

۱- چرا مثلاً روزنامه نگاران و اهالی مطبوعات هم که اتفاقاً ویژگی های بسیار نزدیکشان با نویسندگان همواره آنان را در روی لبه تیغ سانسور قرار داده است، نمی توانند چنین پایداری سازمان یافته ای را از خود بروز دهند؟ ۲- آیا پایداری کانون نویسندگان در دفاع از آزادی بیان الگوی خاصی است یا می تواند برای همه نویسندگان از جمله اهالی مطبوعات از جمله روزنامه نگاران نیر نمونه ی همبستگی و سازمان یافتگی مناسبی باشد.

- کانون نویسندگان در بین تشکل های صنفی و یا سندیکایی و یژگی خاصی دارد و آن اینکه کارفرما و طرف مقابل آن علاوه بر موسسات انتشاراتی، نهاد ها و ارگان هایی از دولت که امر نظارت را بعهده دارند، نیز می باشد مثل وزارت ارشاد و نهاد های مشابه و درعین حال نهاد هایی هم خود را مجاز میدانند که به بهانه دفاع از امنیت گاه به ایجاد تضییقات علیه کانون دست بزنند نیز در کار کانون اخلال ایجاد می کنند و این کار رابرای کانون بسیار مشکل می کند. به نظر شما چرا نهاد هایی مثل مجلس و شورا ها که قاعدتا از نهاد های انتخابی باید باشند از کانون نویسندگان و یا اهالی مطبوعات و آزادی بیان دفاع نمی کنند؟

- درودجناب خندان عزیز، باتوجه به سرکوب شدید نوسندگان، مطبوعات وسانسوردراکثر کشورهای استبدادی ازجمله برخورد شدیدتر حاکمان ایران، کشورما درموارد فوق، دستگیری و اعدام اهالی فرهنگ و نویسندگان در ردیف بدترین کشورهای جهان قراردارد؛ آیا فضای مجازی درچه حدی قادراست کمبود مطبوعات آزاد و آزادی بیان را جبران نماید؟ ضمن اینکه مسئله مالی هم خود دراین زمینه مشکل زاست.

- سؤال من از جناب خندان این است که کانون نویسندگان با توجه به فلسفه وجودی خود صف مقدم مبارزه با سانسور و تشکل نویسندگان ایرانی است اما متاسفانه کانون تا به امروز خود را در حوزه نویسندگان کتاب محدود کرده است، در حالی که بخش عظیمی از نویسندگان امروز در حوزه روزنامه نگاری کار می کنند. آیا فکر نمی کنید کانون در مورد پذیرش روزنامه نگاران کوتاهی می کند به خصوص اینکه هم اکنون بعد از توقیف انجمن صنفی روزنامه نگاران، بسیاری از روزنامه نگاران مستعد پیوستن به کانون نویسندگان ایران هستند و همبستگی نویسندگان کتاب و روزنامه نگاران به لحاظ کمی و کیفی هم کانون را قدرتمندتر می کند و هم اینکه یک تشکل واحد می تواند این مرزبندی کتاب و روزنامه را پایان دهد.

- با درود. آیا کانون نویسندگان ایران نیازی به پخش صوتی در مورد نویسندگان و انتشار کتاب یا مراسمی را از طریق تلگرام امکانپذیر نمی داند؟ با احترام

- درود بر آقای خندان کانون نویسندگان در دفاع از آزادی بیان بسیاری از اعضای خود را از دست داده است و شهیدانی چون جعفر پوینده و محمد مختاری جان هایشان را برسر دفاع از کانون نویسندگان و آزادی بیان گذاشتند. تعداد زیادی از اعضای کانون از جمله خود شما هم بارها بازداشت و زندانی شده و هنوز هم زیر حکم های ظالمانه و بی جهت قرار دارید. فکر می کنید:

۱ - جامعه در قبال شما به عنوان مدافعان حق آزادی بیان و قلم وسازمان های صنفی چه وظیفه ای دارد؟

۲- شما از مردم چه انتظار ی دارید؟ در واقع سهم مردم در دفاع از این آزادی ها را چگونه می بینید؟

- با درود جناب خندان آزادی مطبوعات میتواند محدودیتی داشته باشد منطورم این هست که حدی دارد یاخیر مثلاً نمونه اش کاریکاتورهای «شارلی ابدو» که باعث کشته شدگان نویسندگانش و کاریکاتوریستها شد و البته این را توهین به مقدساتشان می دانستند برای این مشکل آیا قانونی هست که بر این مسایل رسیدگی کند؟

- درود آقای خندان؛ اگر ممکن است بفرمایید دکتر فریبرز رییس دانا چه نقشی در هدایت کانون و دفاع از ارزش های آن را داشت؟

- فضای جامعه و روش های حکومت چقدر از زمانی که برای سلمان رشدی حکم مرگ صادر شد، تغییر کرده است؟

- در دنباله سؤال قبلی می خواهم بگویم هم اکنون مثلاً صنف نویسندگان کودک داریم، صنف نویسندگان ادبیات و شعر داریم و به تبع چند صنف مطبوعاتی پراکنده، می خواستم بپرسم که آیا نمی توان کانون نویسندگان ایران را به عنوان یک نهاد صنفی بالادستی تعریف کرد که همه این نویسندگان در حوزه های مختلف هم زمان که در کانون های صنفی خود حضور دارند در کانون نویسندگان هم عضویت داشته باشند؟

- با این همه سرکوب با این همه فشار، شما چقدر به آینده امیدوار هستید؟ و چرا؟

- شما به عنوان یکی از اعضای هیئت دبیران کانون، چقدر آزادی و عدالت را در ارتباط با هم می بینید؟ آیا یکی بدون دیگری مقدور هست و آیا یکی بر دیگری ارجحیت دارد؟

- آیا وبلاگ نویسانی که حجم مطالبشان نیز در وبلاگ مشخص است می توانند به عضویت کانون در بیایند؟

- درود بر استاد عزیز و بزرگوار جناب خندان؛همانطور که مستحضر هستید سانسور به امری اتونومیک و خود مدارانه در میان غالب نویسندگان ایرانی تبدیل شده اما قلم سوپاپ اندیشه نویسنده است و ما دستان در زنجیری را دیدیم که قلمشان آزادی را به ملتی هدیه کرد چون حاکمان فقط توانسته بودند زنجیر بر دست و پای یک آزادیخواه بزنند و بر این خطا بودند که دستان توانای یک نویسنده تاثیر گذار است و تغییر ایجاد میکند و البته غیر از زنجیر زدن به دست و پا برای ممانعت از بروز و حلول آزادی کار دیگری هم از ایشان ساخته نبود ولی وای به آن روز که صاحبان قلم از ترس زنجیر خوردن به دست و پایشان خود اندیشه‌هایشان را به زنجیر بکشند که البته باید به ایشان حق داد که بهراسند اما تکلیف رسالت اهل قلم چه خواهد شد اگر هموطنانشان از ایشان حمایت نکنند که آزادگی بنگارند؟!

- آیا نویسندگان در تبعید هم میتوانند عضو کانون شوند؟

- آیا ممکن است کمی در مورد اتهاماتی که خود شما و دو نفر دیگر از اعضای کانون را در معرض زندانی شدن قرار داده صحبت کنید؟

- کانون نویسندگان یک جلسه تقدیر از دکتر فریبرز رئیس دانا، در زمان حیات ایشان برگزار کرد - آیا تصمیم دارید که یک جلسه تقدیر از دکتر زرافشان عزیز هم برگزار کنید؟ البته شاید حضوری ممکن نباشد ولی حداقل در شکل مجازی .

- با عرض خسته نباشید به خانم طارانی و آقای خندان؛ با توجه به اینکه سرچشمه وجودی روشنفکر کار فکری ومهمترین کارش ابراز مسایل وکارها بازبانش است مستحضرین که زبان بعنوان ضرورتی برای برقراری ارتباط جمعی است وباچرخش آن جنگها وصلح هاصورت گرفته در این میان زبان وکار فکری برای یک نویسنده حکم یک آفرینش وپدیدآورندگی دارد وبطورکلی نویسنده با الفاظ لباس ملی رابه تن میپوشاند استاد خندان بخوبی واقف اید که الان فضاهای مجازی را پرکرده از انسانهایی که به زبان روشنفکری سخن میگویند ولی عمل روشنفکری وجود ندارد آیا کانون فعال ومثبتی چون نویسندگان میتواند درترویج زبان عمل به زبان گفته به عنوان زبان ملی وجا انداختن آن تلاش نماید؟

- ما در این گروه تلگرامی به یاد رفیق رئیس دانا، برای اتحاد عدالتخواهان چطور میتوانیم به کانون نویسندگان در پیشبرد اهداف آن کمک کنیم؟