فشارهای سرکوبگران حاکم در این اواخر بە فعالین سندیکایی، مدنی، سیاسی و اجتماعی بە نحو کم سابقەای تشدید شدەاند. فشار و آزار و اذیت فعالین در حالی تشدید شدەاند کە از یک سو در آستانە نوروز هستیم و از سوی دیگر بە زمان انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا مدت چندانی باقی نماندە است.
معمولا در هنگام عید و موسم انتخابات رسم بودە است کە اندکی از فشارهای امنیتی بە مردم کاستە شود و عدەای از زندانیان بە مرخصی فرستادە شوند و یا با فرمان های ملکونە مورد (عف) قرار گیرند و از زندان مرخص شوند. حتی دادن مرخصی بە زندانیان سیاسی هم محدودتر از سالهای گذشتە است و مرخصی بعضی از مبارزان سرشناس بیشتر متاثر از فشار اروپا و نهادهای حقوق بشری خارجی و سازمان ملل است و معلوم نیست چە مدتی دوام بیاورد.
اما امسال نە تنها هنوز اثری از این خبرها نیست، بلکە بساط فشار و بگیر وببند بە زندانیان سیاسی و اجتماعی و محسوس تر از همە بە فعالین سندیکایی افزودە شدە است. برای مثال می توان بە فراخواندن علی نجاتی عضو باز نشستە سندیکای نیشکر هفتە برای گذراندن محکومیت ٥ سالە اش کە قبلا عفو هم شدە، تبعید تنبیهی زندانیان مقاومی امثال اسماعیل عبدی سپیدە قلیان بە زندانهای دیگر اشارە داشت. یا بە بازپرسی تعدادی از رهبران کارگران در هفت تپە، بەاحضار و تهدید معاون اتحادیە آزاد کارگران پروین محمدی، احضا دوتن از رهبران سندیکای شرکت واحد، رهبر انجمن کارگران برق و فلزکار کرمانشاە احضار و هشدار بە رهبران چند تشکل مستقل بازنشستگان و همچنین حملە بە تجمعات اخیر کارگران قراردادی صنعت نفت و بازنشستگان اشارە داشت. نحوە رفتار با این فعالین نیز خشن تر از پیش بودەاست.
کانون صنفی فرهنگیان در اعلامیەای کە در این هفتە منتشر کرد بە بخشی از رفتار غیر انسانی ماموران امنیتی با اسماعیل عبدی اشارە کردە است.
بە نوشتە کانون صنفی معلمان:
ارسال گزارش خلاف واقع درباره عبدی، جابجایی بی‌دلیل،برخوردهای درون زندان، محرومیت از تماس با خانواده، برای اثبات خصومت با عبدی کافی نبود برخورد درجه‌دار نیروی انتظامی و یکی از کارکنان اجرای احکام دادسرای (!؟) عمومی و انقلاب کرج نیز به کلکسیون رفتارهای غیرقانونی و کینه‌توزانه با عبدی اضافه شد. اقداماتی که نه تنها با تمامی موازین حقوقی داخلی بلکه با میثاق‌های بین‌المللی پذیرفته شده در نظام نیز مغایرت دارد
سپیدە قلیان کە بە زندان بوشهر در فاصلە٦٠٠ کیلومتر با محل زندگی خانوادەاش فاصلە دار تبعید شدە است نیز گوشەای از رفتار توهین آمیز و تحقیر کنندە ماموران امنیتی با خودش و شکنجە های کە در این اواخر متحمل شدە است گفتە است.
. در حین انتقال به زندان بوشهر، او را با دستبند و پابند در میدان انقلاب چرخانده و به نمایش گذاشته اند:
سپس دست و پایم را غل و زنجیر کردند و به میان مردم در میدان انقلاب بردند و چرخاندند. مردم با نگاه های هاج و واج فکر می کردند که این قاتل زنجیره ای کیست؟ می خواستم داد بزنم من نه امید اسدبیگی هستم و نه کسی که دوبار به هواپیمای اوکراین شلیک کرد! اما طوری میان چنگال های مردانه و نگاه های حریص شان احاطه شده بودم که فریاد در گلویم خفه شد.
سپیدە قلیان در ادامە نامەاش کە بی بی سی متن آن را منتشر نمود، بە فشار شدید ماموران با زندانیان محیط زیست و شکنجە هایی کە بر آنها اعمال شدە پرداختە و نوشتە است.
کافی است کمی به آن چه بر سر سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی و دیگر هم پرونده ای هاشان گذشته بیاندیشیم، تا بدانیم نام آن ها مترادف با تبعیض، شکنجه، زندان و قساوت دستگاه قضایی است که هیچ بویی از عدالت نبرده.
سپیده قلیان در پایان این نامه با یاد کردن از شکنجه ها و رنج هایی که بر زنان زندانی و از جمله سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی رفته، می نویسد:
و حالا من به بندری منتقل شده ام که خواهرانم برای حفاظت از حیات طبیعی دریای آن از جان خود گذشتند. اما مزدشان مانند کارگران و دلسوزان هفت تپه، سرکوب، زندان و شکنجه بود… در کشوری که نه تنها زندانی، بلکه زندانبانش هم محکوم است و خودش خبر ندارد.
در مورد سایر زندانیان مقاوم زندانی نیز کە اخیرا بە زندانهای مختلف تبعید شدەاند شکنجە های مشابەای وارد نمودەاند.
با این اوصاف این سوال پیش می آید کە دلیل این همە فشار و ارعاب و شکنجە بە فعالین مختلف چیست؟ چرا رژیم جنایتکار این همە دشمنانە و خصمانە با مقاوم ترین فعالین سیاسی و مدنی رفتار می کند و از زجر کش نمودن و اعدام زندانیان هم خودداری نمی کند؟ چرا شمار اعدام زندانیان سیاسی این همە زیاد شدەاند.
علت این رفتار حکومت و تشدید فشار بە مظاهر مقاومت جنبش های مختلف اجتماعی واکنشی است از طرف حکومت نسبت بە گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری و دیگر گروە های اجتماعی و ترس و وحشت از خطری است کە رژیم از جانب این جنبشها احساس می کند. بخصوص اینکە دیگر ترامپ و ترامپیست قدرت دولتی را در امریکا از دست دادەاند و رژیم بە آسانی گذشتە نمی تواند تحرکات این جنبش ها را کە جهت همگرایی نیز پیدا کردەاند بە عامل خارجی نسبت دهد و آن را بهانە سرکوب قرار دهد. در واقع سرکوب عریان و خشن فعالین جنبش های اجتماعی موثر بعنوان یکی از تمعیدات حفظ رژیم دردستگاە دستور کار رژیم قرار گرفتە است. سرکوب و خشن تر شدن اشکال آن، می تواند سرآغاز یک طرح جنایتکارانە و انتقام جویانە برای ایجاد رعب بە منظور فرونشاندن اعتراضات باشد و تا آنجا پیش برود کە جان عزیز مبارزان دربند را دچار مخاطرە نماید. این مسئلە را ما باید جدی بگیریم و تا دیر نشدە برای خنثی کردن آن بە فکر چارەای موثر باشیم.
چندان هم توفیر نمی کند کە در انتخابات فرمایشی ریاست جمهوری کدام جناح دست بالا را پیدا کند. کما اینکە افتادن دولت در دست محافظە کاران بە اصطلاح اعتدالی و اصلاح طلبان حکومتی در ٨ سال گذشتە نتوانستە کوچکترین اصلاح و بهبودی در طرز رفتار حکومت با مردم و زندانیان بوجود آورد و مانع از کشتار وسیع مردم در خیزشهای دی و آبان و افزایش اعدام ها و تعداد زندانیان سی
افزودن دیدگاه جدید