رفع ابهام کنید!

تشکل پزشکان و پیرا پزشکان آلمان به نام "پارسی مِد" برای ۲۲ بهمن روز انقلاب، ایرانیان خارج کشور را به شرکت در تظاهراتی در شهر پاریس فراخوانده است. پیرامون این حرکت شایعات زیادی در فضای مجازی پخش شده است که رفع ابهام از آنها برای تقویت مبارزه در پشتیبانی از جنبش انقلابی مردم ایران ضروری است. اهمیت دارد در حرکات ایرانیان خارج کشور بیشترین نیروها مشارکت کنند و جریانات اگر هم خود را در آن حرکت نمی بینند و مشارکت نمی کنند، در برابرش صف آرائی نکنند. و این جز با شفافیت قابل تحقق نیست. حرکتی که به نام این اما به کام آن، سازماندهی شود، حساسیت ایجاد می کند. واقعیتی است که اتلاف انرژی در اپوزیسیون جمهوری اسلامی بر سر خنثی کردن همدیگر کم نبوده است. اما لازم است بدانیم داستان تظاهرات ۲۲ بهمن چیست و شایعات و حرف و حدیث ها تا چه اندازه  درست یا نادرست است.

بر اساس مجموعه اطلاعات منتشر شده این تظاهرات برای محکوم کردن انقلاب ۲۲ بهمن و در جهت تقویت ایده زنده کردن دوباره سلطنت طراحی شده بود. اما مجریان این تظاهرات که در تصمیم گیری سیاست های آن نقشی ندارند در توضیحات خود با نظر نماینده رسمی "پارسی مِد" زاویه نشان داده و در مجموع مطرح کردند که خواهان برگزاری یک تظاهرات ملی متشکل از همه مخالفان علیه جمهوری اسلامی هستند. در مصاحبه خانم لادن آرمان نماینده "پارسی مِد" با خانم اختر قاسمی، ایشان هدف اصلی را از زبان تصمیم گیرندگان اصلی زدن انقلاب ۲۲ بهمن اعلام کرد اما در مصاحبه دیگری که مجریان برنامه تظاهرات، با Mihan Tv، انجام دادند، زیر ضرب بردن جمهوری اسلامی را برجسته کردند. البته برای من مشخص نیست که خانم دکتر آرمان ترم ها و جملات را چقدر دقیق بکار  برده است.

آنچه که بدون هیچ توضیحی به ابهام دامن می زند انتخاب روز ۲۲ بهمن است که بیش از هر چیز، روز انقلاب را در اذهان تداعی می کند و این هدف چندان قرابتی با بسیج ملی علیه جمهوری اسلامی ندارد. در میان حامیان این حرکت نیز نوک تیز حمله انقلاب بهمن است که با واژه هائی نظیر روز نکبت توصیف اش می کنند. طبعا جمهوری اسلامی جرثومه فساد بوده و هست. حکومتی است که خشونت و وحشیگری اش با مردم روی حکومت شاه را سفید کرده است. اما انقلاب در نتیجه اجحافات و تبعیضات و نابرابری و استبداد رخ داد. خمینی مردم را به انقلاب نکشاند. خمینی به برکت جو شدید مذهبی، خرافات دینی و نهادهائی که در رژیم شاه وجود داشت و تقویت می شد سوار موج نارضایتی مردم شد و انقلاب را به بی راهه کشاند. به قول بازرگان، رهبر اصلی انقلاب بهمن، شخص اعلیحضرت محمد رضا شاه بود. 

نقد گفتمانی انقلاب بهمن یک چیز است که جامعه ی ایران آن را لازم هم دارد، ولی لشکر کشی سیاسی علیه انقلاب و نه جمهوری اسلامی، پوپولیسم محض است که فقط هم به سود یک جریان مشخص بدان دامن زده می شود.

دکتر لادن آرمان نماینده "پارسی مِد" در این مصاحبه می گوید هدف تظاهرات مخالفت با خطای بزرگ تاریخی مردم است که انقلاب کردند و باید آن را برگرداند و به این مسئله پایان داد. او با طرح 3 خط قرمز: بستن دست نیروهائی که ایدئولوژی را با سیاست قاطی می کنند، مجاهدین و جریانات تجزیه طلب، ضمن همراهی با 3 خط قرمز رضا پهلوی، میدان را برای مطرح شدن او باز می کند. ایشان در برابر این پرسش که چرا 22 بهمن و چرا پاریس چرا خارجی ها عمده شده اند؟ می گوید: انتخاب روز تظاهرات در 22 بهمن بخاطر این است که قطار انقلاب از پاریس راه افتاده و حالا ما می خواهیم آنرا متوقف کنیم. نمی خواهیم "گناه" انقلاب 57 را گردن خارجی ها بیاندازیم. می خواهیم آن حرکت را برگردانیم و اشتباه تاریخی یک ملت جلوش گرفته شود. نسل پیش از ما اشتباه و خطا کردند. کسانی که در خیابان ها بودند باید اشتباه را بپذیرند. 

بنابراین موضوع و هدف اصلی تظاهرات پاریس محکوم کردن انقلاب مردم ایران علیه شاه و سلطنت پهلوی است. جمهوری اسلامی در حاشیه مطرح است. علیه پنجاه و هفتی هاست. البته قطار خمینی و جمهوری اسلامی هم ۲۲ بهمن راه نیفتاد، پیش از آن راه افتاده بود. 22 بهمن انقلاب شد و جمهوری اسلامی در 12 فروردین رسمیت پیدا کرد. در فاصله ۲۲ بهمن تا ۱۲ فروردین جمهوری اسلامی هنوز سکان امور را کامل قبضه نکرده بود. در بسیاری از کارخانه ها، در برخی از شهرها و محلات نیروها و گرایشات مخالف جمهوری اسلامی در کنار جمهوری اسلامی فعال بودند.  

در قسمت پایانی مصاحبه خانم دکتر آرمان از شرکت همه دموکراسی خواهان صحبت می کند. می گوید تشکل ما سوگیری سیاسی ندارد اما سه خط قرمز را طرح می کند. خود این خط قرمزها سوگیری سیاسی است. دقیقا منطبق است با خط قرمزهای رضا پهلوی.

 مرزبندی با مجاهدین (چه موافق باشیم و چه مخالف) روشن و بدون ابهام است.

 اما منظور از "تجزیه طلبان" کدام نیروست؟ طبعا باید نیروئی طرح باشد که با آن مرز کشید. با توجه به توپی که جمهوری اسلامی به میدان انداخته تا سرکوب خونین مردم کردستان را توجیه کند، متوجه دو جریان شریف و مبارز کرد است: حزب دموکرات کردستان ایران و حزب کو مه له کردستان ایران. این جریانات اصیل ترین جریانات مبارز ایران بوده و هستند که بارها اعلام کرده اند که به کسی اجازه نمی دهند که خود را ایرانی تر از کردها بداند. جنبش زن، زندگی، آزادی هم به همگان ثابت کرد که مردم ایران ضمن رنگارنگی، بهم پیوسته اند. بی دلیل نیست ژینای کرد سمبل مبارزه همه ایرانیان می شود. بنابراین خط و مرز با تجزیه طلبی بی پایه و تفرقه افکنانه است.

 خط قرمز سوم هم خط کشی با چپ ها را در اذهان می نشاند. اگر منظور این دو خط قرمز، چیز دیگریست باید رسما اعلام شود. تظاهرات ملی علیه جمهوری اسلامی با حذف نیروهای چپ و دموکرات کشور با هم خوانائی ندارد.

خانم آرمان از آوردن عکس دفاع می کند (منظور عکس جانباختگان و زندانیان جنبش نیست. رهبران جریانات سیاسی است) و آنرا آزادی تعریف می کند. می گوید تحمل خود را بالا ببریم. اما این تحمل برای عکس و نماد رضا پهلوی است چون فقط دو جریان سیاسی است که عکس بی ربط می آورند. مجاهدین که ممنوع است. پس فقط سلطنت طلبان آزادند عکس رضا پهلوی بیاورند. رقابتی یکنفره و باز گذاشتن میدان به نام آزادی و بالا بردن تحمل برای رضا پهلوی. اگر قرار است همه توان علیه جمهوری اسلامی باشد تبلیغ رضا پهلوی به چه معناست؟ 

دو تن مجریان تظاهرات پاریس فرامرز بهار و اصغر سلیمی در مصاحبه با تلویزیون میهن به روشنی مخالفت خود را با آوردن عکس رضا پهلوی نشان دادند و قصدشان برای حضور همه نیروها از "گوگوش تا سروش" و یا از "این تاجزاده تا آن تاجزاده" را اعلام کردند. اینکه مجریان چه نقشی بتوانند ایفا کنند تعیین کننده نیست. خط اصلی را تصمیم گیرندگان تعیین می کنند. مجریان ممکن است بتوانند یک عکس را در جلو تریبون پائین بیاورند اما در تصمیمات اصلی نقش چندانی نمی توانند بازی کنند.

من امیدوارم که مسئولان و تصمیم گیرندگان اصلی ابهامات را به سود یک حرکت ملی علیه جمهوری اسلامی روشنی ببخشند. بدین منظور انتظار این است که حداقل نسبت به چند مورد سیاست گذاری روشن صورت گیرد و نماینده رسمی "پارسی مِد" در سطح جنبش آن را اعلام نماید تا این حرکت بتواند در برابر جمهوری اسلامی نیرومند قد علم کند.

یک- تصریح شود که هدف این حرکت بسیج ملی علیه جمهوری اسلامی است.

دو- در این حرکت بالا بردن عکس نمایندگان جریانات سیاسی را ممنوع اعلام کنند. 

سه- در تظاهرات و راهپیمائی بالا بردن پرچم و نشان را آزاد اعلام کنند مشروط به اینکه پرچم و نشان از مرز طرفداران یک جریان فراتر نرود و بر بالای سر دیگران به نمایش گذاشته نشود.

 از آنجا که تظاهرات پاریس در یک میدان قرار است برگزار شود، رعایت این پرنسیپ ناممکن است به همین خاطر پرچم سه رنگ ایران بدون نام و نشان، با شیروخورشید، با "زن، زندگی و آزادی" مجاز اعلام شود. 

اهمیت دارد چنین سیاست‌هائی روشن اعلام شود. طبعا شاهد نقض آن از جانب برخی افراطیون سلطنت طلب و عوامل جمهوری اسلامی خواهیم بود. نیروهای افراطی و ضابطه شکن هر جریان اگر پس از تظاهرات توسط خود همان جریان محکوم نشود، نشانه توافق آن جریان با چنین روش هائی است و مسئولان رسمی تظاهرات موظف اند در گزارش خود به این موارد اشاره کنند تا از تکرار دامنه این برخوردها کاسته شود.

شنبه ۱۵ بهمن ۱۴۰۱- ۴ فوریه ۲۰۲۳