بیش از هفت ماه از جنبش اعتراضی گسترده، بی امان و بی پایان در اسرائیل می گذرد. جنبشی که حاکی از شکاف عمیق در جامعه ی اسرائیل است. بحران کنونی اسرائیل بر سر قانون جدیدی است که قدرت قانونی دیوان عالی اسرائیل (در مقابل دولت/ دستگاه اجرائی در زمینه ی نظارت بر قانونگذاری و عملکرد دولت) را کاهش می دهد. این قانون، بعد از ماهها کشمکش و تعلل نسبی شخصی نتانیاهو، بالاخره در مرحله ی اول در پارلمان اسرائیل (کنست) تصویب شده است.
از زاویه تعداد تظاهرکنندگان معترض و تاثیر این جنبش اسرائیل، کافی است که به بعضی از آمار/ اخبار این حرکت اعتراضی اشاره کنیم. صدها هزار اسرائیلی منجمله اتحادیه ها و انجمنهای کارگری و حرفه ای و در عین حال اعضای نیروهای نظامی (شامل رزرویستهای ارتشی و نیروی هوائی اسرائیل) مخالف این قانون ایستاده اند. لایه های دست راستی اسرائیل، شامل کلیمیان افراطی و ساکنین شهرکهای غیرقانونی اسرائیل در مناطق اشغالی، هواداران این قانون اند. در تمام تاریخ اسرائیل، شکاف عمیق این دو بخش جامعه به این وضوح و به این شدت مشاهده نشده است. در حالی که رفتار دولتهای اسرائیل با ساکنان عرب (فلسطینی) این منطقه وحشیانه و ظالمانه بوده است، قوانین حاکم بر روابط کلیمیان اسرائیل موازین نسبتا دموکراتیکی را رعایت می کردند (حق نظارت دیوان عالی بر رفتار دولت و قوانین دولتی یکی از ابزار اعمال دموکراسی درونی بوده است). دولت کنونی اسرائیل قدرت کنترل قضائی را به شدت تضعیف می کند. بر سر این قانون است که جامعه ی اسرائیل به دو نیمه تقسیم شده/ شکاف خورده است.
یکی از عوامل مهم این تغییر و تحول، ترکیب جدید نیروهای مؤتلف در کابینه ی اسرائیل است. تنها راه بدست گرفتن مجدد قدرت نتانیاهو ، ائتلاف با راست ترین نیروهای سیاسی اسرائیل بود. نیروی مؤتلف نگران حساسیتهای (نرمهای) رفتار بین المللی نبوده و تنها هدفش برگذاری کامل قدرت کلیمیان بر تمام سرزمینی است که، بر طبق قوانین بین المللی، سرزمین قانونی فلسطینیان شناخته می شود. همین قانونگذاری جدید هم دست آنها را در تحمیل بی قانونی بیشتر بر ساکنان کنونی سرزمینهای اشغالی بازتر می گذارد.
تا کنون علامتی از کاهش اعتراض دیده نشده است. اگر این اعتراض کاهش نیابد، باید منتظر بحرانی جدی در اسرائیل و در خاورمیانه باشیم.
نتانیاهو سیاستمدار با تجربه ای است. او تاثیر سیاستهای جاری اسرائیل را می داند و آگاه است که خشونت مفرط نسبت به ساکنین فلسطینی در جامعه ی عرب تاثیر منفی دارد. چرا او از سیاست نرمتر کردن برخورد با فلسطینیها عاجز مانده است؟ جواب این سئوال را باید در نقش مؤتلفین او بیابیم. آنهائی که علیرغم حساسیتها و نگرانیهای جامعه ی بین المللی به دنبال سیاستهای راسیستی و استعمارگرانه ی خود اند.
در زمانی که به رسمیت شناختن اسرائیل توسط عربستان و دیگر کشورهای عرب بسیار نزدیک شده بود، این تندرویهای اسرائیل دولتهای عرب را ترسانده است. حتی امارات هم که در این مرحله پیشقدم ایجاد رابطه با اسرائیل شده بود حالا به تزلزل افتاده است.
نتانیاهو در فشار گازنبری گرفتار شده است. از یک طرف فشار بین المللی و از طرف دیگر رفتار ظالمانه ی مؤتلفین او. بعضی محافل بین المللی نگران اند که نتانیاهو برای بیرون رفتن از این فشار دوطرفه دست به اقدامات آوانتوریستی جدیدی بزند. این نگرانی بر این ایده قرار دارد که در دوره های تنش زیاد (یا جنگ) مردم عادی به حکومت خود نزدیکتر می شوند.
افزودن دیدگاه جدید