رفتن به محتوای اصلی

مجازات کارگران معترض بجای عوامل خودکشی کارگر پتروشیمی

مجازات کارگران معترض بجای عوامل خودکشی کارگر پتروشیمی

حیدر محسنی کارگر پتروشیمی چوار واقع در ایلام در ماە گذشتە خود را حلق آویز کرد و جان سپرد. علت خودکشی فشار شدید شغلی و دستمزد اندک و بی توجهی مدیران شرکت بە درخواستهای کارگران برای بهبود شرایط کاری و معیشتی و تغییر رفتار مدیران شرکت بود. خودکشی دردناک حیدر محسنی با موجی از خشم و اعتراض همکاران وی مواجە شد. خشم و اعتراض از این خودکشی بقدری زیاد شد کە تعدادی از مدیران شرکت برای مدتی جرات بازگشت بە شرکت را نداشتند. مدیریت شرکت برای اینکە از انفجار خشم کارگران جلوگیری نماید، قول رسیدگی و مجازات مدیران خاطی را داد و اعلام کرد دستور جلوگیری از ورود مدیران بە شرکت را دادە است.

مدیریت شرکت با دادن وعدە اجرای طبقە بندی مشاغل و ساماندهی قراردادها و رسیدگی بە دلایل خودکشی حیدر محسنی، تلاش کردە بود موقتا اعتراض و خشم کارگران را مهار کند. اما بعد از فروکش کردن خشم و اعتراض، نەتنها بە وعدەهای خود عمل نکردە است بلکە درب شرکت را بە روی تعدادی از کارگران  معترض بستە است و از ورود آنها جلوگیری می کند.

خبرگزاری ایلنا روز گذشتە بە نقل از کارگران پتروشیمی چوار نوشت:" به گفته‌ی آن‌ها، طرح طبقه‌بندی مشاغل و ساماندهی قراردادها قرار بود ماه قبل انجام شود ولی هنوز خبری از عمل به وعده‌ها نیست و همچنان صدها کارگر شرکتی بلاتکلیف مانده‌اند."

یعنی در واقع مدیریت شرکت کە بە نظر می رسد خود هم اجازە ی قانون گذاری دارد و هم مجازات بە جای مجازات عوامل خودکشی و اجرای وعدەهای خود کارگران حق طلب و معترض را مجازات کردەاند.

البتە این یک رویە شناختە شدە و معمول در رژیم اسلامی است. خودکشی کارگران در محل کار نیز متاسفانە پدیدەای است رو بە گسترش و از دست آوردهای نظام "عدل علی بە رهبری سید علی" است"پدیدەای منفی کە اگر چە بە هیچ وجە بعنوان شیوەای از اعتراض قابل دفاع نیست، ولی کاملا قابل درک است.

چند هفتە بعد از این خودکشی یکی دیگر از کارگران روزمزد پالایشگاە آبادان نیز کە از کار اخراج شدە بود، شب هنگام کە زن و بچەاش در خواب بودند در خانە اش خود را حلق آویز کرد و غمی سنگین از خود برای خانوادە فقیر اش بجا گذاشت.

تا کنون تعدادی از کارگران معترض بە رفتار کارفرمایان و رژیم برای نشان دادن اعتراض خود در محل کارشان مبادرت بە خودکشی نمودەاند، کە اکثر شان متاسفانە کشتە شدەاند. در پی هر خودکشی مسئولین دولتی و کار فرمایان قول رسیدگی و مجازات عوامل مربووطە را دادەاند، با این وصف نتیجە کارشان مجازات کارگران معترضی بودە است کە پیگیر چرایی خودکشی همکارانشان بودە اند.

از یک نظام سرمایە سالار عدالت ستیز ضد کارگر کە از آغاز بە قدرت رسیدن اش هموارە برای بی حقوق سازی کارگر و مزد بگیر و برقراری مناسبات بردە داری در محیط های کار لختی درنگ نکردە است، غیر از این هم نمی توان انتظار داشت. سقوط ٧٠ درصد جمعیت کشور بە زیر خط فقر و ٣٠ درصد از آنها بە زیر خط فقر مطلق از نتایج این رفتار است. این خود کشی ها و خود زنی ها نیز نە تنها تاثیری در تغییر رویە کارفرمایان رانتی نوکیسە و رژیم آنها نداشتە است، بلکە همان جور کە ملاحظە می کنیم تلاشهای آنها برای بی حقوق سازی نیروی کار و تشدید استثمار سال بە سال بیشتر شدە است.

خودکشی اعتراضی در عین حال کە قابل فهم است، اما بدترین نوع اعتراض است. بجای خودزنی باید رژیم، قوانین و عوامل آن را با سازمان یابی و اتحاد و همبستگی و گسترش اعتراض و مبارزە و همراهی و مبارزە مشترک با جنبش های اجتماعی و تقویت جنبش زن، زندگی، آزادی نشانە رفت. اکنون دیگر مسلم شدە است کە اعتراض و مبارزە صرفا صنفی و فعالیت پراکندە و جدا از هم جواب نمی دهد و باید با تلاش مشترک رژیم تبهکار و دشمن مشترک را بە زیر کشید.

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید