رفتن به محتوای اصلی

بهبود معیشت مستلزم یکی شدن جنبشی اعتراضات است

بهبود معیشت مستلزم یکی شدن جنبشی اعتراضات است

خبر گزاری ایلنا در این هفتە با اسناد بە آخرین دادە های رسمی خبر از افزایش هزینە خانوار بە ٢٣ میلیون تومان در کلان شهر تهران داد و نوشت:

تورم نقطه به نقطه خانوارهای کشور ٣٩,٨ درصد بوده است؛ همچنین در مرداد، شاخص قیمت مصرف کننده خانوارهای کشور به عدد ١٩٧,٧ رسیده است که نسبت به ماه قبل ٢.٤ درصد افزایش دارد و نسبت به ماه مشابه سال قبل نیز ٣٩.٨ درصد افزایش نشان می دهد. همچنین تورم در ۱۲ ماهه منتهی به مرداد نسبت به دوره مشابه سال قبل ٤٦.٧ درصد افزایش داشته است"

خبر افزایش تورم و هزینە های زندگی در حالی منتشر شد کە ابراهیم رئیسی و تعدادی از وزرا بە همراە رسانە های حکومتی مملو از گزارشاتی شدە بود کە مدعی کاهش تورم و موفقیت دولت رئیسی در انجام یکی از وعدەهای انتخاباتی رئیس جمهور خود بودند. .

می گویند حقیقت برای همیشە پشت ابر نمی ماند. مسئولین و نهادهای حکومتی مدتهاست در تلاش هستند تا با جعل آمار کارنامە سیاە دولت ایدەال و گوش بە فرمان رهبرشان را در عرصە های مختلف خاصە تورم و گرانی سفید جلوە دهند و حقیقت را بپوشانند.

انتشار خبر افزایش هزینە زندگی خانوار بە ٢٣ میلیون تومان در ماە گذشتە در کلان شهر تهران ضربە سختی بە این تلاشهای فریبکارانە وارد کرد.

بە گفتە برخی از کارشناسان این آمار نیز نادقیق و تحریف شدە و کمتر از هزینە های واقعی زندگی است. گفتە های کە با تجربە روزانە مردم و گزارشهای میدانی کە در رسانە های غیر دولتی در یکی دو ماە اخیر منتشر شدە اند انطباق دارد. قبل از این کارشناسان دیگری هزینە ماهان زندگی را تا ٣٠ میلیون هم اعلام کردە بودند کە با در نظر گرفتن هزینە مسکن بیشتر بە واقعیت انطباق دارد.

حتی علی خامنەای در هنگام ملاقات با اعضای دولت دست نشاندە خود کە در هفتە گذشتە بمناسبت دوسالە شدن دولت انجام گرفت، با وجود تائید ادعاهای کاذب دولت در مورد پیشرفت هایی کە فقط خود دولت و خامنەای از آن خبر دارند، ضمن حمایت قاطع از عملکرد دولت با اذعان بە گرانی و تورم و نارضایتی مردم از آن، نتوانست منکر شکست سیاست کنترل تورم و گرانی شود. خامنەای تنها تلاش کرد با فرا افکنی نقش خود در خلق و افزایش تورم و گرانی را انکار کند و مانند سایر موارد انگشت اتهام را بسوی خارجی ها  و تحریم ها نشانە رفت. اما کیست کە نداند تقصیر رژیم و بویژە شخص خامنەای در قضیە تحریم ها اگر از خارجی ها بیشتر نباشد کمتر نیست.

خامنەای در مورد نقش تحریم ها غلو می کند تا نقش ناکارآمدی و رویکردهای رژیم در ایجاد بحران های ویرانگر را بپوشاند و در سایە تحریم ها سیاستهای اقتصادی – اجتماعی ارتجاعی و ضد مردمی و سرکوبگرانە خود را عملی نماید. وجود تحریم ها برای او مستمسکی است برای سرکوب جنبش های مردمی ضد استبدادی و ضد بی عدالتی کە برای بە زیر کشیدن رژیم و استبداد دینی از اریکە قدرت مبارزە و فعالیت می کنند.

بی مورد نیست کە هرگاە روزنەای برای پایان یافتن تحریم ها بوجود آمدە او بە طرق مختلف سر بزنگاها آن را کور کردە است. سرکوب جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی نیز با همین مستمسک انجام می گیرد. خامنەای می کوشد با متهم کردن جنبش انقلابی و ضد استبدادی وخودجوش زن، زندگی آزادی، بە وابستگی بە خارجی ها، آنرا بە مانند سە جنبش پیشین یک دهە گذشتە با کشتار و سرکوب وحشیانە از میان بردارد و رژیم فاسد و پوسیدە خود را از سقوط نشان دهد.

حذف سوبسید و افزایش ارز ترجیحی بیشترین نقش را در افزایش هزینە های زندگی داشتە است

از همان اول کە دولت رئیسی بە دستور خامنەای سیاست شوک درمانی را با لغو سوبسید اکثر کالاهای اساسی و آزاد سازی قیمتها با هفت برابر کردن ارز ترجیحی اختصاص یافتە بە واردات کالاهای اساسیرا برداشت و قیمت بنزین، نان، آب، گاز، برق و کلیە خدمات دولتی را بالا برد، پیدا بود کە تورم و هزینە های زندگی حداقل بە همان نسبت رشد کند. رژیم با وعدە افزایش یارانە نقدی تلاش کرد تا حد ممکن امکان اعتراضات مردم بە سیاست شوک درمانی را بگیرد. الان نیز کە اعتراضات معیشتی روز بە روز بیشتر می شود و جعل آمار در مورد تورم و کاهش قیمت ها و فرافکنی ها اثر خود را از دست دادە، باز هم با ترفند افزایش یارانە پنج دهک اول جامعە و دادن کالا برگ بە عدە قلیلی از فقیرتیرن ها مذبوحانە تلاش می کند مانع گسترش اعتراضات معیشتی و مزدی شود. افزایشی  ناچیز کە جبران گرانی اخیر نان را نمی کند.

در عین حال کە حاضر بە متناسب سازی دستمزدها و حقوق های بازنشستگی نیست، از کاهش قیمت ها و تورم نیز درماندە شدە است. نتیجتا اعتراضات معیشتی کارگران، بازنشستگان، معلمان، پرستاران و سایر مزد و حقوق بگیران با خواست افزایش حقوق همچنان رو بە گسترش دارد.

اعتراضات معیشتی بە گروە های نامبردە محدود نمی شود، میلیونها بیکار و تهی دست و حاشیە نشین نیز کە وضعیت بە مراتب بدتری دارند، بە همان اندازە نسبت بە افزایش هزینە های زندگی معترض اند.

تشکلهای کارگری و نهاد های مدنی مختلف باید تلاش کنند با طرح مطالباتی کە خواستهای این گروە ها را نیز منعکس نماید آنها را بە اعتراض خیابانی و همراهی با خود بکشانند. در آن صورت است کە رژیم دیگر نمی تواند از افزایش دستمزد ها و انجام اقداماتی برای کمک بە تهی دستان امتناع نماید.

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید