اوت 2025

به این ترتیب، نظرسنجیهای مشارکتی می‌توانند درک ما را از وضعیت فقرا غنی تر کنند و به اقدامهای عمومی منجر شوند که فقرا آنها را به نفع خود می‌دانند. با این حال، باید گفت که این نوع گسترش مفاهیم – به ویژه مفاهیمی مانند آسیب‌پذیری و بی قدرتی – احتمالاً نگاه ما را به این که چه کسی فقیر است، به‌طور اساسی تغییر نمی‌دهد.

درست است کە آموزش حرفەای نقش مثبتی در بالا بردن بهرە وری دارد، اما عوامل مهم دیگری مانند دستمزد، شرایط کاری، رضایت کارگر، رعایت حقوق و میزان رضایت کارگر از کارفرما نیز اثرات شان کمتر از آموزش حرفەای نیست. بنا بر این صرف آموزش حرفەای بە خودی خود نمی تواند باعث افزایش بهرە وری بشود. این را هم رئیس آموزش حرفەای و هم روسای اتاق بازرگانی کە مرتب از پایین بودن سطح بهرە وری نیروی کار گلە می کنند و با اشارە بە آن بی حقوقی و دستمزدهای زیر خط فقر را توجیە می کنند باید یاد بگیرند.

از رژیم سرمایە داری وحشی اسلامی و بیدادگاە و دیگر نهادهای آن انتظار رعایت عدالت بیهودە است. اما اگر کارگر متحد و متشکل شود، می تواند بساط این همە ستمگری را از بیخ و بن برکند و نظم عادلانەای را بر جای آن بنشاند.

این اقدام شهرداری تهران فقط بی‌حرمتی به خانواده‌های قربانیان نیست. یک اعلان جنگ است: جنگ علیه حافظه جمعی و علیه جنبش دادخواهی. معنای سیاسی آن روشن است: جمهوری اسلامی پس از چهار دهه هنوز از یادآوری جنایات دهه شصت می‌ترسد، زیرا می‌داند آن جنایت سندی است که مشروعیتش را در چشم هر نسل تازه نابود می‌کند. به همین دلیل حتی مردگان را آرام نمی‌گذارد.

در تاریخ شاهد نمونه‌هایی از سرنگونی و تغییر رژیم‌هایی بوده‌ایم که جنگهای خارجی به روند سرنگونی کمک کرده‌اند. اما جنگهای خارجی در فقدان آلترناتیوی که در بین مردم مقبولیت داشته باشد و در جامعه جهانی هم مطرح باشد و بتواند مردم را حول نیازهای وقت جامعه و بر علیه رژیم حاکم بسیج کند به خودی خود قادر نخواهد بود که رژیم موجود را تغییر دهد و حاکمیتی مردمی را جایگزین آن کند.

در پایان لازم است نکته مهم دیگری را مطرح کنم؛ به باور من، امریکا، ناتو و اسراییل با حملات نظامی قادرنخواهند بود به مقاصد خود که متلاشی کردن ایران است برسند، آنان امید به تغییر تناسب قوا در داخل ایران به نفع خود هستند و اگر توازن قوا به سودآنان قرار گیرد، به عبارتی اگر ذهن اکثریت مردم را برای اهداف خود آماده سازند، فروپاشی ایران با حملات نظامی از بیرون رقم خواهد خورد.

باری! هموطنان! دیدید که خوب، این طرح جنگی و کودتایی بمباران ۱۲ روززه‌ی تهران و شهرهای ایران با بیش از یکصد هواپیمای جنگی، و کشتن ۵۰ شصت فرمانده ایرانی و صدها انسان بیگناه، دریغا که  با فرمان خروج متحد رضاشاه دوم  از سوی ترامپ نیز به شکست منجر شد و شه رضای دوم ما باز هم "تاجِ خارِینِ شکست "را بر سر نهاده و اینک حتمن در طرح کودتای چهارم خویش بسر می برد و اینگونه:"غیرت ملی" خود در نبردِ با یبیگانگان را به منصه ‌ی ظهور می رساند.

شعار حکومت توتالیتر در منطقه تورکمن صحرا "یا با من هستی و یا نیستی" هست. "با من" بودنش نیز همان پاچه خواری اش هست. تورکمن هایی را می یابند که در مراسم راهپیمایی اربعین شرکت می کنند و یا مراسم عزاداری حسینی به شیوه شیعه ها برگزار می کنند. این گونه موارد تحقیرفرهنگ و سنت تورکمنها است و این امر حتی مورد مخالفت بخشی ازروحانیون تورکمن نیز هست.

پس از انقلاب شکوهمند 57 و سقوط خاندان پهلوی گستره دایره ی موج تبلیغی برای وارونه نمایی حقایق کودتا از سوی نیروهای ارتجاعی ،  حتی بیش تراز قبل  شد . و در ابعاد و عرصه های مختلفی به قلب واقعیات پرداختند . هدف شوم آنها بی ریشه ساختن نسل جوان کشور ماست تا با عدم شناخت درست تاریخ واقعی مبارزات میهنی مانع انتقال تجربیات ارزشمند نسل های پیشین و تزریق آن به رگ درخت تنومند مبارزه شوند .

دو ویژگیِ تاریخ‌نگاری، نقش زنان را نامرئی کرده و بررسی جایگاه آنان در تحولات اجتماعی را دشوار کرده است: نخست اینکه تاریخ، تاریخی مذکر است؛ یعنی عمدتاً درباره مردان، برای مردان و به دست مردان نوشته شده یا روایت شده است؛ و دوم، تمرکز تاریخ بر شخصیت‌ها و نخبگان است و از آنجا که زنان در شمار شخصیت‌های سیاسی نبوده‌اند، بنابراین بازخوانی تاریخی و اجتماعی وضعیت و نقش زنان به‌عنوان نیمی از جامعه، کاری دشوار است و نه با خواندن صرف تاریخ، بلکه تنها از طریق پژوهش دقیق در تاریخ امکان‌پذیر است