دستمزد حداقل بگیران امسال با کلی تبلیغ و جنجال فریبکارانە و تقسیم مدال های افتخار بین نمایندگان تشکلهای سر سپردە حکومتی در شورای عالی کار ٤٥ درصد و سایر سطوح مزدی نیز ٣٢ درصد افزایش پیداکرد. اساس تعیین اضافە دستمزد ظاهرا نرخ تورم اعلام شدە توسط ادارە آمار بود.
بعد از اعلام خبر این افزایش نمایندگان شوراهای اسلامی در شورای عالی کار همگی از این بە اصطلاح افزایش اظهار رضایت کردند و از آن بعنوان گامی در جهت کاهش شکاف بین دستمزد و هزینە ها نامیدند. اظهار خوشحالی از بابت افزایش ٤٥ درصدی در حالی انجام شد کە وزیر کار خوش گفت ٢٠ درصد آن بابت پرداخت نشدن ٢٠ درصد دستمزد سال گذشتە است. یعنی افزایش مزد در واقع ٢٥ درصد بودە است. همچنین خود این جماعت سبد هزینە خانوار را بیش از ٢٣ میلیون اعلام کردە بودند و تشکلهای مستقل آنرا ٦٠ میلیون.
علیرضا محجوب دبیر کل خانە کارگر کە خجالت می کشید از دست پخت زیر دستی هایش دفاع کند، گفت افزایش مزد باید شناور شود، یعنی اینکە فصل بە فصل افزایش پیدا کند، با این وصف همە می دانند کە دادن این وعدە کاذب برای فریب کارگران است.
تنها یک هفتە بعد از اعلام این خبر ادارە آمار نرخ تورم را ٣٧ درصد اعلام کرد و معلوم شد جناب وزیر در شارلاتان بازی انصافا یک سر و گردن از وزرای گذشتە بالاتر است.
البتە همین آمار ٣٧ درصدی بە گفتە عدەای از کارشناسان اقتصادی حداقل ٥ تا ١٠ درصد کمتر از نرخ واقعی تورمی است کە هفتە بە هفتە همچنان در حال رشد است و سقوط روز بە روز ریال کە بە معنی کاهش قدرت خرید کارگران و مزدبگیران است نیز سرعت گرفتە است.
خودشان می گویند نرخ تورم ٣٢ درصد است، با این همە حقوق بازنشستگان و کارکنان دولت را ٢٠ درصد یعنی ١٢ درصد کمتر از نرخ دستکاری شدە تورمی کە اعلام کردند "اضافە"یا دقیقتر گفتە باشم ١٢ درصد کاهش دادند و همزمان تنها قیمت دارو را ٤٠٠ درصد افزایش دادند.
حسن صادقی کسی کە بر راس تشکل قلابی "پیشکسوتان" گماردە شدە و قبل از این تصمیمات مدعی عقب ماندگی ١٩٠ درصدی دستمزدها از هزینە های زندگی بود چنان کە مسبوق بە سابقە است نە کلامی علیە تعدیل حقوق بازنشستگان گفت و نە اقدامی انجام داد!
بعد از این بە اصطلاح افزایش اسمی دستمزدها همچنان در حد یک چهارم هزینە خانوار شهری منجمد ماند تا بە سیاست سرکوب دستمزدی حکومت خدای ناکردە خدشەای وارد نشود.
تعیین دستمزد حداقل در شرایطی انجام گرفت کە موج بیسابقەای از اعتراضات زحمتکشان سراسر کشور را در بر گرفتە بود و رشد جهشی قیمت ها بخصوص مواد غذایی همە را حیران و شگفتزدە نمودە بود.
حالا اما هنوز یک هفتە بیشتر از آغاز سال نو و ١٠ روز از مصوبە دستمزدی شورای عالی کار نگذشتە کە حتی بعضی از روسای تشکلهای حکومتی هم اعتراف می کنند، کە افزایش ٤٥ درصدی دود شدە و بە هوا رفتە است.
برای مثال خبرگزاری ایلنا در ٧ بهمن بە نقل از سمیه گلپور (رئیس هیات مدیره کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور) نوشت: افزایش ۴۵ درصدی دستمزد نیز تجربه جالبی داشتیم. اگر در سالهای گذشته ارزش افزایش مزد کارگران در پایان بهار یا در اردیبهشت و فروردین با تورم ابتدای سال از بین میرفت، در عوض امسال ارزش افزایش ۴۵ درصدی حداقل دستمزد به دلیل تورم لجام گسیخته و رشد شدید قیمت طلا و ارز در اسفندماه سال ۱۴۰۳، پیش از تحویل سال از بین رفته و اثر مصوبه مزدی خنثی شد! گویی مانند یخهای اسفندماه که روی کوهها امسال به سرعت آب شد، افزایش مزد نیز مانند نوشتهای روی یک یخ فوراً آب شده و بیاثر گشت!
البتە این کشف جدیدی نیست همە سالە چنین بودە است. ولی از این خانم باید پرسید شما کە تجربیات همە ی سالهای گذشتە را داشتید چرا امسال باز از همان سوراخ گزیدە شدید و چرا بە نماینگان تان اجازە دادید زیر مصوبە فریب دستمزدی را امضا نمودە و بابت آن مدال بە خود بدهند؟غیر از این است کە همە ی شما مامور هستید و معذور و اساسا برای چنین مسائلی در راس تشکلهای حکومتی گماردە شدەاید؟
"اعتراض" شما غیر از این است کە حکم نوشدارو بعد از مرگ سهراب را دارد و برای خالی نبودن عریضە است؟ شما کە خودتان بخشی از این بازی هرسالە بودەاید، چرا سعی می کنید کاسە کوزە را بدون آدرس دادن بر سر دیگران بشکنید و منکر نقش خودتان می شوید؟
بازندگان بحث دستمزدی امسال نیز کسی بە غیر از کارگران، کارکنان دولت، بازنشستگان و برندگان امسال آن نیز کسانی غیر از حکومت، سرمایە داران و سرکردگان همین تشکلهای حکومتی مزدور و فریبکار نبودند. تجربە تلخ امسال بار دیگر ضرورت گسترش اعتراضات سازمانیافتە همە ی مزد و حقوق بگیران تا سطح اعتصاب عمومی سراسری و جدی گرفتن امر مبرم تشکل یابی طبقە کارگر بعنوان امکان رهایی از فقر و فلاکت و حاکمیت پاسدار این نظم جهمنی بردە دارنە را جلوە گر ساخت. ما براستی مجبور بە انتخاب هستیم. انتخاب بر سر بردگی و آزادی و این جز با اتحاد و همبستگی و سازمان دادن خود میسر نمی شود. بیایید امسال را بە سال سازماندهی، اتحاد و همبستگی و رفتن بسوی اعتصاب عمومی تبدیل کنیم
افزودن دیدگاه جدید