توجە عاجل بە وقایع اخیر در ارومیە کە با هدف ایجاد تفرقە و در صورت لزوم برافروختن جنگ فرقەای میان کرد و ترک و شیعە و سنی توسط عوامل رژیم انجام گرفت از جهات دیگری نیز اهمیت دارد و می تواند برای ایجاد چند دستگی های کاذب در مناطق دیگر کشور و در میان اپزوسیون از طرف رژیم بکار گرفتە شود.
انگیزە ظاهری وقایع ارومیە تلفیقی از واکنش نسبت بە مراسم همایش های فرهنگی -سیاسی بی نظیر در شهرهای کردستان و در ارومیە و تقارن بعضی از همایش ها با روز کشتە شدن امام اول شیعیان بود.
دستگاە های سرکوبگر و توطئە چین رژیم با سازماندهی چماقدران و بەمیدان آوردن عوامل مرتجع خود تلاش کردند با سازماندهی این مراسم در ارومیە هم کردها را بواسطە بر پایی همایش های شان مجازات کنند و هم با ایجاد درگیری بین کرد و ترک از تکرار همایش های اعتراضی مشابە و اعتراضات ضد رژیم در آیندە جلوگیری کنند.
وجود چماق های یک دست و یک رنگ و یک اندازە، و عربدە جویی های اوباشان حرفەای حیدر حیدر گو و شرکت عناصر مزد بگیر رژیم در نهادهای حکومتی کە در این حرکت حضور داشتند، بە تنهایی برای اثبات دست داشتن دستگاە های اطلاعاتی سرکوبگر رژیم در ماجرا کفایت میکند.مشابە این صحنە آرایی و مشارکت اوباشان حرفەای حیدر حیدر گوی آتش بە اختیار را ما در هنگام سرکوب خیابانی جنبش ٨٨ و همچنین در مراسم ختم آقای منتظری در قم مشاهدە کردە بودیم. آنها را معمولا بە قصد ایجاد رعب بە میان تظاهرات ضد رژیمی گسیل می کنند. در رضائیە خوشبختانە نتوانستند فراتر از تهدید کاری انجام دهند. سازماندهندگان این فتنە حکومتی نیز بواسطە نگرانی از پیامدهای عواقب کار جرائت بە خشونت کشاندن تجمع را نداشتند. این جور هم نبود کە همەی ترکها و کردهای شهربرای رودرویی بە محل تجمع آمادە باشند.
بە کمک عوامل حکومتی توانستند عدەای از مردم عادی را کە تعصب افراطی مذهبی و قومی داشتند را هم بە معرکە بکشانند و از وجود آنها در جهت امیال پلیدشان سئواستفادە کنند و صورت مسئلەرا تغییر دهند، اما نتوانستند آنطور کە می خواستند بە هدف شان برسند.
بعد از این واقعە تلخ عوامل رنگا رنگ سایبری رژیم در فضای مجازی کە ماموریت یافتە بودند بهر وسیلە بە دشمنی در میان کرد و ترک دامن بزنند، سعی کردند نگذارند آتش این فتنە خاموش شود. در این میان متاسفنە بعضی از جریانات مرکز گرا کە حتی آموزش بە زبان مادری را مصداق تجزیە طلبی می دانند و با آن مخالفت می ورزند، با انتشار پیام هایی دانستە و نا دانستە از سازمانگران این پروژە امنیتی تلویحا حمایت و از این فرصت برای توجیە اندیشە های مرکزگرایانە و غیر دمکراتیک خود بهرە بگیرند.
در میان جماعت انبوهی کە قبل از این حرکت در همایش نوروزی مردم ارومیە بر گزار شد هیچکس نمی تواند ادعا کند کە همە ی آنها کرد بودند و ترکها و ارمنی ها و شیعە ها در آن همایش حضور نداشتند. تلاش برای تبدیل این حرکت بە جنگ مذهبی البتە محکوم بە شکست است، زیرا مردم آذربایجان همانقدر از تعصبات دینی فاصلە گرفتەاند، کە مردم کردستان و سایر نقاط ایران، اما امکان سئواستفادە از احساسات ملی و قومی برای ایجاد تفرقە و شکاف همچنان وجود دارد و رژیم سعی خواهد کرد از آن برای جلوگیری از مبارزە متحدانە مردم علیە خودش بهرە بگیرد. مردم کردستان و آذربایجان در جریان جنبش انقلابی زن، زندگی آزادی در سنگر این جنبش دوش بە دوش هم و مردم سایر نقاط کشور بە رغم تلاشهای تفرقە افکنانە پان های ارتجاعی ترک و کرد مبارزە کردند. در بلوچستان مردم محروم بیش از صد کشتە در دفاع از جنبش ژینایی دادند.
بهمین جهت راە انداختن اختلافات قومی پروژەی برای ایجاد اختلاف در میان مخالفان رژیم و بویژە در مناطقی است کە نقش مهمتری در جنبش زن، زندگی، آزادی و مبارزات حال و گذشتە دارند. رژیم روی این کار بعنوان وسیلەی سرکوب حساب بازکردە، بهمین جهت بسیار مهم است کە بە دام آن نیفتاد.
برای رژیم فرقی نمیکند کە مخالفان اش چە مسلک و ملیت و دینی دارند، کرد، ترک، بلوچ، شیعە، سنی لائیک همە را سرکوب می کند. تنها عدالتی کە رژیم رعایت می کند، عدالت در سرکوب است. ادامە چنین درگیری هایی نتیجەای جز کمک بە بقای حاکمیت استبدادی موجود و تضعیف فعالیت های آزادیخواهانە گروە ها و احزاب ملی و قومی ندارد. بهمین جهت هر آن کس کە خود را دمکرات و آزادیخواە ، طرفدار عدالت و مدافع حقوق بشر می داند و برای متحقق شدن چنین ارزشهایی مبارزە و فعالیت می کند، باید بە سهم خود اهداف پس پردە چنین پروژە هایی را افشا و برای همزیستی صلح آمیز و دمکراتیک ملیتها و اقوام مختلف در کنار یکدیگر تلاش کنند. آنهایی کە حاضر نیستند حقوق ملیتها، اقوام، مذاهب و شهروندان را بە رسمیت بشاسند، در واقع امنیت، توسعە، صلح و یک پارچگی کشور را بصورت دائمی بە مخاطرە می اندازند و بە بیگانگان فرصت می دهند با بهرە گیری از اختلافات قومی و مذهبی از این اختلافات سئو استفادە کنند. نیروهای چپ نهادهای کارگری و همەی نیروهایی کە آزادی و برابری و آسایش انسان، صلح و عدالت بر هر چیز دیگری برایشان ارزش و اولویت دارد، می توانند نقش موثری در کاهش و رفع اختلافات این چنینی بە عهدە داشتە باشند. بهر حال ایران بدون حل دمکراتیک مسئلە ملی و قومی بە صورت مسالمت آمیز نمی تواند بە آزادی و توسعە و عدالت برسد. انکار حقوق ملیتها و اقوام و تلاش های سرکوبگرانە طی صد سال گذشتە باید بە مرکز گرایان این واقعیت را آموختە باشد، کە انکار حقوق و سرکوب ملیتها نەلازم است،نە نتیجە بخش است، نە دمکراتیک و انسانی است. وقایع ارومیە با وجود اینکە عوامل رژیم در سازماندهی آن نقش اصلی را بەعهدە داشند، بار دیگر اهمیت حل دمکراتیک مسئلە ملی و قومی را عیان کرد.
افزودن دیدگاه جدید