تفرقە انداختن در میان کارگران و تشکلهای آنان در همە جای جهان معمول و بخشی از آپارت سرکوب است. پشت سر تفرقە افکنان معمولا عوامل پلیس و کارفرمایان قرار دارند کە سعی می کنند از طرق مختلف و با استفادەاز ضعف برخی از رهبران تشکلها یا بە خدمت گرفتن آنها در میان تشکلها و اعتصابات کارگری تفرقە بیندازند و مانع نیرومند شدن و بە ثمر رسیدن مبارزات زحمتکشان شوند. بخصوص زمانی کە دامنە اعتصابات گستردە می شود و توان اتحادیە ها و سندیکاهای کارگری و امکان پیروزی آنها بیشتر می شود فعالیت های عوامل تفرقە افکن نیز تشدید می شود. تشکیل اتحادیە های قلابی و گماردن عوامل دولت و پلیس در راس آنها و تقویت و تغذیە شان از طرق مختلف دقیقا در راستای سازماندهی عناصر تفرقە افکن در جنبش کارگری و سندیکایی است. تشکیل این گونە تشکلها در ایران نیز سابقە طولانی دارد و هدف از آن جلوگیری از تشکیل اتحادیە های کارآمد کارگری و مقابلە با آنها بودە است. در سالهای دهە ٢٠ و پس از تشکیل شعبە شورای متحدە مرکزی در صنایع نفت پس از آنکە مقامات شرکت نفت موفق نشدند حتی با آوردن نیروی نظامی و کشتار دەها کارگر اعتصاب تاریخی آنها را فرو بنشانند، تلاش کردند با تشکیل یک اتحادیە بدلی و کمک بە آن در میان کارگران تفرقە بیندازند. از آن پس دولت، احزاب دولت ساختە و ساواک هم شروع بە سازماندهی تفرقە افکنان و اعتصاب شکنان در اتحادیە های کارگری شدند و با کمک آنان توانستند تا حدودی مانع بر سر راە فعالیتهای سندیکایی و پیشرفت و نفوذ آنها ایجاد نمایند. گاها دولتها و کارفرمایان ازبرخی رهبران سابق اتحادیە ای کە خودشان را فروختە بودند بهرە گرفتند و پس از مدتی کە توانستند اتحادیە های کارگری واقعی را از هم بپاشند، افراد خود فروختە را نیز بە حال خود رها کردند.
بعد از انقلاب نیز از طرف حکومت و با استفادە از تجربیات پلیسی پیش از انقلاب و بە کار گرفتن عوامل و بعضی از سازمانگران اتحادیە های دولتی رویە تشکیل سازمانهای پلیسی گذشتە را با تصرف خانە کارگر و سرکوب و انحلال شوراها و سندیکاهای مستقل کارگری و نشاندن شوراها و انجمن های اسلامی بە جای آنها پیش بردند. با کمک همین تشکلهای قلابی و حکومتی توانستند مانع تصویب قانون کار مترقی شوند و آن قانون نیمە بندی را هم کە تصویب کردند بە تدریج از محتوی تهی نمایند. اکنون هم نقش آن دزد را بازی می کنند کە جلوی جمعیت می دوید و فریاد آی دزد را بگیرید را سر دادە بود ایفا می کنند. گسترش مبارزات و افزایش سطح آگاهی در میان کارگران در اثر مبارزات سالهای اخیر و تشکیل تعدادی سندیکا و تشکل مستقل، یک سری تغییرات در شیوە سرکوب جنبش کارگری را اینک اجتناب ناپذیر نمودە اند. شوراهای اسلامی و خانە کارگر جمهوری اسلامی دیگر افشا شدە و اعتباری بین کارگران ندارند و نمی توانند نقش خود برای کارفرمایان و حکومت را ایفا کنند. بهمین جهت شاهد یک رشتە فعل و انفعالات آشکار و پنهان هستیم کە حاکی از تلاشهای پلیس امنیتی برای تفرقە افکنی و نفوذ در میان کارگران است، کە از لحاظ ظاهر متفاوت اما همان هدف اصلی را دنبال می کند.
تلاش برای تشکیل سندیکای قلابی در هفت تپە و فولاد و برخی نقاط دیگر در واقع ادامە همان سیاست رژیم گذشتە برای مقابلە با تشکلهای سندیکایی مستقل است. و عجیب نیست کە گاە و بیگاە از زبان برخی نمایندگان اتحادیە های کارفرمایی نیز می شنویم کە آنها هم ظاهرا از سندیکا دفاع می کنند. منتهی آن سندیکایی کە آنها می خواهند، همان نیست کە کارگران می خواهند. با این احوال تشکلهای کارگری لازم است این فعل و انفعالات را در فعالیت هایشان در نظر بگیرند و راە نفوذ عوامل تفرقە افکن را کە ممکن است با عنواین مختلف در میان کارگران نفوذ کنند و در شرایط حساس بە آنها ضربە وارد کنند ببندند تلاش پلیس برای نفوذ در تشکلها و تحرکات اعتراضی تحلیل نیست، واقعیت است آن را دست کم نگیریم
افزودن دیدگاه جدید