بە نوشتە خبرگزاری ایلنا مدیر کل سازمانهای کارگری و کارفرمایی بە مناسبت ٢٢ مرداد روز تشکل و مشارکت های اجتماعی این روز را تبریک گفتە است. فرزاد یوسفی در پیام خود اظهار امیدواری نمودە کە تشکلهای کارگری و کارفرمایی تقویت و گسترش پیدا کنند!
اوگفت: ' امیدوارم که با همت و تلاش عزیزان بتوانیم سهمی در تقویت و توسعه کمی و کیفی تشکلهای کارگری و کارفرمایی داشته باشیم، چراکه این توسعه؛ زمینه‌ساز گفتگوی موثر اجتماعی برای پیشبرد اهداف تشکل‌گرایی است'
سابقە عملکر آقای فرزاد یوسفی در مقام مدیر کل سازمانهای کارگری و کار فرمایی در وزارت کار و مدیران سلف ایشان انسان را بە تردید در مورد واقعی بودن محتوی پیام او می اندازد، چرا کە تا آنجا کە مربوط بە بحث سندیکاها و تشکل های مستقل اتحادیەای است، این سازمان عملکردی کاملا متضاد با آنچە در پیام مدیر کل آن آمدە است دارد.
اگر آقای یوسفی بمناسبت این روز بجای دادن پیام گزارشی واقعی از فعالیتها و عملکرد این سازمان می داد شاید هم بهتر بود و هم می توانست معیاری باشد برای سنجش عملکرد این سازمان.
من بعنوان کسی کە معمولا فعالیتهای وزارت تعاون، کار و رفاە و نهادهای مربوط بە آن را کە در رسانە هایک منعکس می شوند، دنبال می کنم، تصویر خوبی از عملکرد این وزارتخانە و مخصوصا بخش سازمانهای کارگری و کارفرمایی آن ندارم و می دانم کە کارنامە این بخش طی حداقل ٤٠ سال گذشتە بسیار منفی و سیاە بودە است و این سازمان بر خلاف وظیفەاش نقش مخربی در جلوگیری از تشکیل سازمانهای مستقل کارگری بە عهدە داشتە است. بهمین جهت پیام فرزاد یوسفی بمناسبت روز تشکل را یک تعارف توخالی و تشریفاتی بە مانند پیام های سایر مدیران ارشد دولت می دانم.
سازمانهای کارگری و کارفرمایی وزارت کار نە تنها بە هیچ سندیکا، اتحادیە و تشکل مستقلی طی ٤٠ سال گذشتە اجازە فعالیت ندادە و با این رویە و عملکرد خود مقاولە نامە های ٨٧ و ٩٨ سازمان بین المللی کار را نقض نمودە، بلکە صدها سندیکای کارگری را کە در قبل از انقلاب وجود داشتند و اجازە فعالیت داشتند، منحل نمودە است. انحلال و غیر قانونی کردن شوراهای مستقل کارگری و پیگرد و سرکوب بسیاری از رهبران شوراها از دیگر اقدامات تشکل ستیزانە این سازمان بودە کە با هماهنگی و همکاری نیروهای امنیتی انجام شدە. عدەای از رهبران سندیکایی و شورایی نیز متاسفانە در زندانها بە قتل رسیدە و عدە دیگری سالهای متناوبی را در زندان گذراندە و شماری نیز از کشور فرار کردەاند. دو سندیکای کارگران شرکت واحد و هفت تپە کە در سالهای بعد از اصلاحات تشکیل شدەاند نە تنها این سازمان از برسمیت شناختن آنها امتناع نمودە بلکە در پیگرد آنها مشارکت داشتە است.
روی کاغذ البتە بە غیر از شوراهای اسلامی حکومتی و تحمیلی کە از آغاز توسط حزب جمهوری اسلامی تشکیل شدە اند و در واقع از آغاز تا کنون در سرکوب تشکلهای مستقل نقش غیر قابل انکاری داشتە و دارند، تعدادی انجمن صنفی نیز در زمان احمدی نژاد تشکیل شدەاند کە آنها نیز غالبا یا وابستە بە بخشی از جناح های حکومتی هستند و در ردیف همان شوراهای اسلامی قراردارند و یا وجود خارجی ندارند. بە غیر از جریانات نامبردە حتی یک تشکل مستقل ثبت شدە کارگری را کە اجازە فعالیت رسمی بە آن دادە شدە باشد را نمی توان یافت. بهمین جهت می توانم با اطمینان بگویم کە بخش سازمانهای کارگری همانگونە کە تا کنون نیز چنین بودە است نقشی منفی و بازدارندە در ارتباط با تشکیل و فعالیت تشکلهای کارگری خواهد داشت. با این اوصاف معلوم نیست مخاطبان این پیام ایشان، : ' امیدوارم که با همت و تلاش عزیزان بتوانیم سهمی در تقویت و توسعه کمی خواهد و کیفی تشکلهای کارگری و کارفرمایی داشته باشیم،... " در سازمانی کە حتی یک تشکل کارگری مستقل در آن وجود ندارند، چە کسانی هستند؟اصولا تشکیل و فعالیت تشکلهای سندیکایی ربطی بە تائید و تکذیب نهادهای دولتی و کارفرمایی ندارد. مطابق مقاولە نامە های سازمان بین المللی کاردولتها و کارفرمایان حق هیچگونە دخالت در امور سندیکاهای کارگری را ندارند.
افزودن دیدگاه جدید