رفتن به محتوای اصلی

کنفرانس امنیتی مونیخ برای تعیین آلترناتیو؟!

کنفرانس امنیتی مونیخ برای تعیین آلترناتیو؟!

کنفرانس امنیتی مونیخ از تاریخ ۱۷  فوریه( ۲۸ بهمن ماه) کارش را برای بحث و بررسی  مهم ترین مسائل امنیتی جهان از جمله جنگ روسیه علیه اکرایین، جنبش اعتراضی ایران و...آغاز کرد.

در پنل امروز شنبه ۱۸ فوریه( ۲۹ بهمن ماه) که به مسائل ایران اختصاص داشت، به جای روال عادی کنفرانس و دعوت از  نمایندگان حکومت اسلامی، از رضا پهلوی، مسیح علینژاد و نازنین بنیادی به عنوان نمایندگان اپوزیسیون ایران دعوت به عمل آمده بود.

رضا پهلوی در حرف هایش هم‌چنان مواضع دوگانه ی تاکنونی‌اش را پیش برد.از یک‌سو خود و همراهان را نماینده اپوزیسیون ایران قلمداد کرد و از سیاست مداران جهان خواست که آن‌ها را جدی‌تر بگیرند و از سوی دیگر از اتحاد همه مردم سخن گفت (البته بدون ذکر این نکته محوری که این مردم مورد نظر علی القاعده به گرایشات متکثر سیاسی و فکری تعلق خاطر دارند).

بویژه وقتی با این پرسش مواجه شد که پس از رفتن  جمهوری اسلامی، جهان و غرب باید با چه افراد و یا نیرویی وارد مذاکره شوند؟

پاسخ داد: مردم!

آقای رضا پهلوی البته یادش رفت که از برگزارکنندگان کنفرانس بپرسد که چرا به‌جز او و همراهان، هیچ فرد دیگری از جمع متکثر اپوزیسیون دعوت نشده است.؟!

هم‌چنین ایشان هیچ نیازی ندید که صدای داخل مردم ایران را بازتاب دهد و بگوید که همین چند روز پیش ۲۰ تشکل صنفی و مدنی کشور که طی سال‌های طولانی با رژیم فاسد و آدمکش جمهوری اسلامی مبارزه کرده  و تاکنون هزینه های زیادی پرداخت کرده اند و بسیاری از همفکران این تشکل‌ها از زنان، معلمان‌، کارگران ، دانشجویان، روشنفکران و...هنوز در زندان هستند، طی یک بیانیه تاریخی مشترک خواسته‌های مردم ایران را اعلام کرده اند!

در عوض خانم هانا نیومن عضو پارلمان اروپا از آلمان این وظیفه را بر عهده گرفت و به صراحت ضمن یادکردن از منشور اخیر ۲۰ تشکل صنفی و مدنی داخل کشور، اظهار امیدواری کرد که سال آینده  نمایندگان واقعی مردم ایران که اکنون در زندان هستند، در کنفرانس امنیتی مونیخ شرکت کنند!

رضا پهلوی مادام که بر اتخاذ مواضع دوگانه اصرار ورزد  ونخواهد نه در گفتار که در عمل به گرایشات متکثر و فعال‌در عرصه سیاسی کشور  که عموما جمهوری خواه وسکولار دمکرات هستند ، باور داشته باشد، هم‌چنان به عنوان بخشی از مشکل جدی  باقی خواهد ماند!

دیدگاه‌ها

پویا افروز

دوستان عزیز، به‌نظر من بهتر بود دوستان چپ هم نماینده‌ای به نشست‌های همبستگی می‌فرستادند، یعنی در همه‌جا شرکت فعال می‌داشتند. هنوز هم دیر نشده. چرا باید منتظر باشیم که ٱقای رضا پهلوی مارا معرفی کند. ما باید در همه‌ی گردهمائی‌های مربوط به ایران شرکت کنیم تا به‌این وسیله خود را، هم در داخل ایران و هم در مجامع بین‌المللی بشناسانیم. گوشه‌گیری و نقد کارهای دیگران، تأثیرگذار نیست، چپ باید خود را از انزوا بیرون بکشد و خود را به همه معرفی کند. مگر ٱقای عبدالله مهتدی کار ناشایستی انجام میدهد؟ او با همه می‌نشیند و خود و همه‌ی احزاب کردی را به همه مردم ایران و جهان می‌شناساند. چرا احزاب چپ ما اینقدر تنزه‌طلب و گوشه‌گیر شده‌اند؟ نشستن با رضا پهلوی کسی را ٲلوده نمی‌کند. بهتراست ٱستین‌ها را بالا بزنیم و نقش خودرا برای ٱینده‌ی ایران بدرستی ایفا کنیم. در ایران ٱینده هیچ گروهی دارای رأی اکثریت مطلق نخواهد بود. ممکن‌است ٱراء رضا پهلوی بیشتر از بقیه باشد، ولی به اکثریت مطلق نخواهد رسید. باید این سٶال را مطرح کنیم که ما به‌چه میزان اقبال ورود به پارلمان ٱینده و تأثیرگذاری خواهیم داشت؟ دوستان چپ که خود را مطرح نمی‌کنند، ٱیا فردای سرنگونی در برابر رضا پهلوی که شب‌و روز، و از هر طریقی صدای خود را به مردم ایران می‌رساند، کم نخواهند ٱورد؟ عزیزان بجنبید. فعال شوید، نشان دهید که فدائیان متشکل در حزب چپ، فقط برای قربانی شدن نیستند، ٱنها طرح و برنامه‌ای بمراتب پیشرفته‌تر از پهلوی در ٱستین دارند. با این گوشه‌گیری، فرمان هدایت‌کننده انقلاب اخیر ایران بدست دیگران میافتد. مردمی که هیچ صدائی از ما نمی‌شنوند، بمرور اعتماد و امید خود را هم از دست میدهند و بناچار رویکرد خود را عوض می‌کنند و همان پیش می‌ٱید که انتظارش را نداشتیم و ..... 

ی., 19.02.2023 - 03:04 پیوند ثابت

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید