یداله بلدی

در جلساتی که پس از انقلاب برگزار می‌شد، یحیی همواره خطر یک دیکتاتوری به مراتب خشن‌تر را گوشزد می‌کرد. فعالیت‌های یحیی در ماه‌های پس از انقلاب خستگی ناپذیر بود و در تمام شهرهای کرمانشاه و کردستان و تهران در حال رفت و آمد و ارتباط گیری بود و در شهرها و روستاها سخنرانی می‌کرد

اشترانی نسلی از مبارزین را در بروجرد تربیت کرد، که نام‌های آنان در عرضه مبارزاتی ایران فراموش نخواهند شد؛ گروه «آرمان خلق» که مقاومت دلیرانه شان درزیر شکنجه در آن سالها بازتاب وسیعی داشت و همایون کتیرایی، شاخص‌ترین چهره این گروه، به عنوان نماد مقاومت شهرت یافتند.

زندان های جمهوری اسلامی که قرار بود جایگاه انسان سازی باشد، تجاوز به نسبت جمعیت، بمراتب از جامعه بیشتر است وجوانان زندانی مورد تجاوز لاتها و لمپن ها قرار میگیرند، اغلب وکیل بندها در ازای دریافت پول جوانان را به سردسته لاتها میفروشند، در اصطلاح زندان باین جوانان قربانی و بیگناه عروس می گویند. انسان فروشی و واسطه گری نیروی انتظامی، نشانگر سقوط اخلاقی این باصطلاح حافظان ناموس مردم است.

درکشور ما تحت تسلط ولایت فقیه و ایادیش، بیش از 3ملیون نفر از کودکان از تحصیل مدرسه محروم اند، و رژیم تاکنون هیچگونه اقدام جدی و فراگیری برای آموزش آنان، و سروسامان دادن به بیش از 200هزار کودک خیابانی و باز پروری آنان انجام نداده است

درمراسم روز اربعین، رژیم برای تبلیغ قدرت نمایی و برای رقابت با مراسم حج و دولت عربستان سعودی و ادعای توانایی بسیج کردن مردم، میلیاردها تومان را هزینه راه کرده است، که تنها با بخشی از این بودجه می‌توان تمام مناطق زلزله زده را باز سازی کرد. اما رژیم مسولیتی دربرابر مردم این شهر که اقلیت مذهبی و قومی هستند، احساس نمی‌کند.

اکنون 40 سال از سوم آبان 57 که مردم با اتحاد و همبستگی در زندان‌ها را به روی فرزندان خود گشودند می‌گذرد. دریغا آزادی وعدالت که خواسته و آرزوی زندانیان و مردم بود نه تنهابرآورده نشد، بلکه نطام جمهوری اسلامی، خودکامگی، ستم و شقاوت را در جامعه نهادینه کرد و زندان، اعدام و شکنجه ابعاد گسترده تری یافت؛ عملکرد جمهوری اسلامی در سال‌های اولیه انقلاب نشانگر این واقعیت رنجبار بود که مردم میهن ما فقط مدت کوتاهی بهار آزادی را تجربه کردند و آرمان‌های بیش از 90درصد زندانیان به ثمر نرسیدند.

مادران پارک لاله و مادران خاوران نمادی از مهر ومقاومت زنان ایران هستند.  اما دریغامادران بیشماری نتوانستند دادخواهی فرزندانشان را شاهد باشند. امیدواریم مادرا ن داعدار ، رامین ، زانیار و ستار وهبت و هزاران مادر ستمدیده دیکر شاهد اجرای عدالت باشند

هیرمن ‍پور که با محافل مطالعاتی زیادی در ارتباط بود در دی ماه سال 1349 در ارتباط با یکی از این محافل  دستگیر شد، اما پس از جنبش سیاهکل  با وجود این که در هیچ اقدام عملی شرکت نکرده بود شدیدا مورد شکنجه قرار گرفت.

یکی از بحرانهای بسیار خطرناک جامعه، که حاکمیت بنفع خود از آن سود میبرد، پدیده لمپنیسم است که تاثیرات ویرانگری برجامعه و برخی جوانان برجای میگذارد، این خیل عظیم اراذل واوباش که پیامد ونتیجه عملکرد مخرب جمهوری اسلامیست، در برآمد خیزشهای مردمی نقش سرکوبگرانه ای خواهند داشت