آری، گشت ارشاد تعطیل شد. این، آن نتیجۀ روشنی است که سزاوار است جنبش جاری از انبوه ابهاماتی که جمهوری اسلامی به عمد می پراکند، بگیرد، بر این مبنا عمل کند و پیش رود.
کانون نویسندگان ایران، که بر اساس چنین ضرورتی شکل گرفته و ادامهی راه داده است، با گرامیداشت روز مبارزه با سانسور بار دیگر تأکید میکند که تا برچیده شدن همهی شکلهای سانسور از پای نخواهد نشست. و در این راه دست تمامی نویسندگان، هنرمندان و روزنامهنگاران مستقل و آزادیخواه را در سراسر جهان به گرمی میفشارد
"آفتاب را به تو نمیدهم / تا خرده خرده بشکنیاش / و از آن هزار ستاره بسازی!
ماه را به تو نمیدهم / تا به خاطر کوهی از نور / دریایی از مروارید را انکار کنی!
ستارهها را به تو نمیدهم / تا بگویی خوشا شبهای بی مهتاب!
آسمان را به تو میدهم / تا ندانی که چه باید کرد!"
این سؤال که آیا تجربۀ سوریه در ایران تکرار خواهد شد؟" یکی از سؤالهای نسبتاً رایج کنونی در مواجه با روندهای درون کشور است. من مطمئن نیستم. نکته ی گرهی/ محوری در این باره، این سئوال است که "آیا در جریان مبارزه جاری، موضوع آن تغییر می کند یا نمی کند؟"
نشست دورهای گروه کار ملی و قومی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)، اختصاص به بررسی ویژگیهای جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» در پیوند با تبعیض ملی و مبارزات تبعیضستیز داشت. گروه در پایان همین نشست، بر آن شد که نظر به اهمیت ویژگیهایی که نشان از وضعیت نوین در این زمینه است، فشردهی گفتگوها و برداشتهای خود در همین رابطه را انتشار بیرونی دهد.
۶ حزب و سازمان جمهوریخواه دموکرات دعوت می کنند که در اين ۳ روز به طور گسترده در اعتراضات مشارکت کرده و به حکومت سرکوبگر نشان دهند که جنبش "زن، زندگی، آزادی" با وجود کشتارها و دستگيریها، سر بازايستادن ندارد و همچنان در حال پيشروی و فراگير شدن است.
به واقع آنچه در بیانیۀ شورای امنیت کشور تازه است، در اصل یک چیز بیشتر نیست و آن اعلام انتظار از "نخبگان و فرهیختگان کشور، که رسالت خود را برای روشنگری، امیدبخشی و تبیین حقایق در برابر ماشین دروغ سازی و استکبار رسانه ای با قوت بیشتری به انجام رسانند". به بیان ساده تر: گله گزاری از این بابت که چرا در درون حاکمیت، و خاصه در درون روحانیت حکومتی، برخیها سکوت پیشه کرده اند.