صورتبرداری از خطرات کار کودک در زنحیره های تأمین جهانی بخش شانزدهم

نوشته راشل جکسون، از انتشارات یونیسف

6        چالشها و نوآوریها

6.1     چالشهای پاسخ سنتی به کار کودک در زنجیره های تأمین - ادامه

تأثیرگذاری در وضع حلقه های بالائی زنجیرۀ تأمین

شناسایی بازیگران زنجیره تامین در ردیف‌های 2، 3 و 4 گام مهمی است، بماند تاثیرگذاری روی شیوه‌ها، که به واقع خود چالش بزرگ دیگری است. هر زنجیره تأمین کالا یا محصول منحصر به فرد است و ابزارهای تأثیرگذاری بر رویه ها در امتداد ردیفهای بالاتر ممکن است از نظر اثربخشی متفاوت باشد.

در زنجیره تامین مواد معدنی، مدلی از صنعت الکترونیک وجود دارد که در پاسخ به قانون مربوط به برخی مواد معدنی مورد منازعه در ایالات متحده تدوین شده است. برخی از برندهای پیشرو الکترونیک تأیید کردند که برخی مواد معدنی از جمله قلع، تانتالیوم، تنگستن و طلا از هزاران معدن در ده‌ها کشور در سراسر جهان سرچشمه می گیرند و از طریق کانال‌های تجاری مبهم وارد زنجیره‌های تامین آنها می شوند. با این حال، پس از نقشه‌برداری از زنجیره‌های تامین مختص به خود، متوجه شده اند که کارخانه‌های ذوب در سراسر جهان که این مواد معدنی را می پردازند، تنها چند صد تا هستند. با تکیه و تأکید بر این «نوک قله»، صنعت معدن می‌تواند تغییراتی را در این گروه کوچک از بازیگران، یعنی کارخانه‌های ذوب، ایجاد کند و با اطمینان بیشتری قابلیت خود را برای ردیابی مواد معدنی در ردیفهای بالاتر و تا مبدأ تقویت کند.

حتی در زنجیره تأمین کبالت از معادن کوچک دستی در کنگو، هم برندها و هم رسانه ها مسئولیت اعمال تغییرات مربوط به کار کودکان را در این معادن بر عهده کارخانه ذوب چینی فعال در جمهوری دموکراتیک کنگو گذاشته اند. این خود نشان دهنده یک مفهوم کلیدی در تأثیرگذاری برای تغییر است: رویکردهای مشارکتی. در بسیاری از نمونه‌های موفق نظارت بر حلقه های بالائی زنجیره تأمین، شرکت‌ها نباید به تنهایی عمل کنند، بلکه باید در چارچوب یک پلاتفرم متشکل از چند سهامدار یا یک ابتکار در سطح صنعت مربوطه عمل کنند. همانطور که در پلاتفرم اقدام ناظر بر کاکائو  (CocoaAction) دیده می شود، همسو کردن تلاش شرکتها برای اعمال نفوذ بیشتر در یک بخش یا کل صنعت در یک جامعه مورد نیاز است.

بررسی مجدد جعبه ابزار حسابرسی

از سوئی بحثهای بسیاری در این مورد جریان دارند، که آیا ممیزیها (audit) در تغییر رویه های کار در ردیف 1 موثر اند یا خیر. از سوی دیگر این بحث قابل تأمل جاری است که آیا ممیزی مکانیسم مؤثری برای زنجیره تأمین بالادستی است یا خیر. در مواردی که به قابلیت ردیابی مربوط می شود، ممیزیها برای اطمینان از این که فرآیندهای مستند شده مناسبی برای جابجایی مواد از یک ردیف به ردیف دیگر وجود دارد، استفاده شده اند. این، سابقه ای را برای کاربست آنها در حلقه های بالاتر زنجیره تامین ایجاد می کند. با این حال، برای بخش‌هایی که کار کودکان گسترده است، مانند مواردی که در این گزارش مورد بررسی قرار گرفته‌اند، یعنی پنبه، کاکائو و کبالت، ممکن است ممیزی این یا آن تک مزرعه یا سایت معدن، یا در بهترین حالت چند تا از آنها، در هر زنجیره تامین معین عملی نباشد. ممیزی‌ها ممکن است داده‌هایی را در مورد شرایط فعلی ارائه دهند که برای تدوین برنامه‌های اقدام در سطح بخش یا کل صنعت مفید باشند، اما اگر ممیزی به یک مکان و یک دفعه محدود شود، ممکن است در تأثیرگذاری بر رویه‌های کار کودک در یک جامعه کمتر مؤثر باشد یا اصلاً مؤثر نباشد، به‌ویژه در جاهایی که مواد اولیه را مالکان خرد تأمین می کنند. ده‌ها هزار مزرعه خرد در ردیف 4 ممکن است تأمین کنندۀ فقط یک پردازندۀ مواد در ردیف 3 باشند. بنابراین، در این حالت اعمال ممیزی می تواند حتی موجب یک بهبود اولیه در حلقه های بالاتر زنجیره تامین نباشد.

این نیز نکتۀ بسیار با اهمیتی است که  در صورتی که تمرکز ممیزی و دیگر اشکال نظارت بر کار کودک متوجه یک منطقه یا جامعه خاص باشد، مشارکت اعضای جامعه در این فرآیند، شانس بیشتری را برای نیل به نتیج پایداری ایجاد خواهد کرد. این نکته در بخش‌های بعدی بررسی خواهد شد. بنابراین، در حالی که ممیزی ممکن است موجب کسب داده ها و اشراف بیشتری به وضع گردد، فراتر از آن برای انجام تعهدی که بتواند اثرات لازم را بر کار کودک، حمایت از کودک و جامعه به عنوان یک کل داشته باشد، اقدامات دیگری ضرورت دارند.